«محمد مصطفویچ» از کسانی است که از روسیه و شهر اوفا در راهپیمایی بزرگ اربعین حضور پیدا کرده است. وی امام جماعت مسجد اخلاص و بنیانگذار بنیاد اخلاص است و فعالیت‌‌های مهمی در حوزه مسلمانان روسیه انجام می‌دهد و فستیوال‌‌‌هایی را در حوزه هنرهای اسلامی برگزار می‌کند. او درباره راهپیمایی اربعین گفته است: هیچ کمپینی و هیچ تجمعی در دنیا نمی‌تواند به این میزان علاقه‌مند را یکجا جمع کند. در واقع کسی نیست که بتواند این درخواست را بکند اما امام حسین(ع) اینجا رهبری می‌کند. حتی مکه برای حج معمولاً بین 6 تا 10 میلیون بیشتر گنجایش ندارد و این یک حرکت واقعاً فوق‌العاده است برای همه دنیا بویژه جهان اسلام. می‌گویند اینها هر کدام دلیل خاصی دارد و یک چیز عادی است که سر طناب می‌رسد به ته طناب؛ یعنی چیزی که به هم وصل است. در قرآن هم گفته می‌شود در جهان با هم حرکت کنید؛ با هم و کنار هم. مسجد اخلاص تجربه کار با خیلی از بنیاد‌ها و ارگان‌‌های مذهبی را دارد از جمله ایران و حالا ما آمدیم به عراق. شیعیان روسیه این پیام‌ها را درک می‌کنند. ولی چیزی که خیلی برای ما جالب است و ما همراه خود می‌بریم، این است که انسان‌‌های متفاوت از کشورهای متفاوت اینجا هستند. این اتفاق یک مسأله تاریخی است که در عراق اتفاق می‌افتد. کشورهای عراق و ایران گهواره تمدن هستند. بویژه عراق که بین‌النهرین در آنجا قرار دارد و من حتما برای مسلمانان روسیه این قضیه را تکرار خواهم کرد که ایران، سوریه و عراق گهواره تمدن اسلامی هستند و گهواره تمدن تاریخی و این چیز بسیار مهمی است. ما باید بدانیم که حال‌شان بسیار خوب است و آینده‌شان بسیار درخشان خواهد بود. مردم اینجا خیلی زیبا هستند. واقعاً از لحاظ روح و ظاهر بسیار زیبایی درون دارند و فوق‌العاده‌‌‌اند؛ راحت با همه چیز برخورد می‌کنند و زیاد سخت نمی‌گیرند. ما اینجا از مراسم و برنامه‌‌‌هایی که برای‌مان چیده بودند خیلی استفاده کردیم. ما دستان‌مان را بالا می‌گیریم و همراه همه مسلمانان دعا و گریه می‌کنیم برای امام حسین(ع) و تمام اشک‌‌های‌مان برای امام حسین است و تمام موهای سفیدمان برای زجری است که امام حسین(ع) و خانواده‌شان کشیدند. امیدوارم این قضیه ما را به هم نزدیک کند و بتوانیم راه‌شان را ادامه بدهیم، ان‌شاءالله. ما این روزهایی که اینجا هستیم هر روز دعا می‌کنیم که وحدت بین مسلمانان هر روز محکم و محکم‌‌‌‌‌‌تر شود. این موضوع آنقدر مهم است که خیلی‌ها از شدت نور این قضیه چشمان‌شان را نمی‌توانند باز کنند و ببینند یعنی آن چشم‌ها که باید باز باشد و ببینند، به زور بسته نگه داشته شده‌‌اند و هنوز این نور خورشید به آنها نرسیده است.