«کاترین شاکدام» فعال رسانه‌ای مسلمان انگلیسی مقاله‌ای در پایگاه مشهور «هافینگتون پست» از آنچه در پیاده‌روی اربعین دیده است، منتشر کرد. او در بخشی از این مقاله می‌نویسد: اگر قهرمانان تاریخ پرشمار باشند، هیچ‌کدام به اندازه امام حسین(ع) از  خودگذشتگی و عشق نمی‌بخشند. هیچ‌کدام به اندازه حسین(ع)، جوامع، ملت‌ها و پرچم‌ها را به عشق خود اختصاص نمی‌دهند. هر چند اربعین به عنوان بزرگ‌ترین رسم از آداب شیعه باقی می‌ماند اما فقط مختص به شیعیان نیست و به همه مردمان، همه دین‌ها و همه موقعیت‌ها تعلق دارد. اربعین، جایی‌ است که همه تفاوت‌های بشری کنار گذاشته می‌شود و ما اجتماع انسانی و وحدت‌مان را پاس می‌داریم. همبستگی انسانی تحت لوای یک آرمان پرعظمت: آزادی در عدالت.  اربعین نه‌تنها یک زیارت مذهبی است که یادآور این است که با خیزش هر ظالم و مستبد، جنبش مقاومت نیز برمی‌خیزد. این امید را دارم که خوانندگان این مطلب دریابند که سرزمین برترین شهید تاریخ، چگونه بزرگ‌ترین تهدید علیه بشریت را به لطف آموزه‌های امام حسین(ع) خنثی کرد. چیزی که اکثر رسانه‌های جهان درباره آن به ندرت سخن می‌گویند و ما همچنان باید درباره آن سخن‌ها بگوییم. اربعین حکایت  ایثار مردی است که با مرگ مواجه شد تا به آرمان و اعتقاد خود پایبند باشد و ۱۳ قرن است که هر ساله الهام‌بخش میلیون‌ها نفر است. اگر اربعین، امروز به یکی از بزرگ‌ترین زیارت‌های همه ادوار تاریخ بدل شده است، باید آن را در مسیر نجف به کربلا دید که زائران مترصد دیدار یار، چگونه این راه سخت را جانانه طی می‌کنند. شیعه علی ۱۳ قرن است که با شکنجه و تعدی و سرکوب مواجه می‌شود… چرا سازش نمی‌کنند که مشکل حل شود؟ به اینها فکر کرده‌اید؟ چرا بسادگی تسلیم نمی‌شوند و آرام و آسایش به جان نمی‌خرند؟ پاسخ ساده است: شیعه عدالت را بدون آزادی نمی‌خواهد و آرام جان را بدون شرافت. امروز، اربعین صدای رسای رشادت یک ملت است: عراقی‌ها. و کجا شجاعتی همچون شجاعت عراقی‌ها به ما این درس را داد که چگونه علیه تهاجم ظالم باید برخاست و این شجاعت قلبی، چه چیزهایی که در بر ندارد. درس عراقی‌ها نه فقط مقاومت در مقابل ظالم که درس بشردوستی به جهانیان هم بود. سعادت داشتم که در راهپیمایی اربعین باشم و میهمان شفقت خالصانه و سخاوت عراقیان که در هیچ جای دیگر به این اندازه ندیده‌ام. من بین نجف و کربلا راه رفتم و فقط می‌توانم بگویم «چیزی جز زیبایی ندیدم».