رسول خادم، رئیس فدراسیون کشتی در نامهای به حسن روحانی، رئیسجمهوری با بیان اینکه در ابتدای صف مسؤولیت پذیرش نواقص قرار دارد و پنهان نمیشود، اعلام کرد با تدارکات فعلی در ورزش، بخش قابل توجهی از نواقص کاهش نخواهد یافت.
متن نامه ارسالی خادم به شرح زیر است:
«جناب آقای روحانی! رئیس محترم جمهوری با سلام. هماکنون که این متن را برای جنابعالی مینویسم، در محل برگزاری مسابقات جهانی کشتی فرنگی در کشور مجارستان و در واقع در میدان مبارزهای نابرابر با رقبای کشتی ایران در جهان هستم. بناچار جایز ندانستم که در بیان واقعیتی به ظاهر ناخوشایند، آن هم در وضعیت اجتماعی و اقتصادی امروز کشور درنگ کنم، زیرا قهرمانان ملی آن هم در ورزشهای المپیکی، پی در پی با حضور در مسابقات ورزشی، ضمن همراه کردن میلیونها ایرانی علاقهمند به افتخارات ملی با خود، میباید به انتظارات عمومی پاسخگو باشند.
جناب آقای رئیسجمهور! برخلاف آنچه امروزه بعضا بیان میشود، مردم در اوج گرفتاریها و تنگناهای معیشتی خود، نهتنها نسبت به پیگیری امور قهرمانان ملی خود در ورزش بیتفاوت نیستند، بلکه با حساسیتی مضاعف در جستوجوی امیدواری و نشاط عمومی هرچند موقت و مختصر، عملکرد تیمها و قهرمانان ملی خود را در میادین ورزشی
دنبال میکنند.
شرایط معیشتی جامعه، زندگی شخصی و خانوادگی تکتک قهرمانان ملی، بویژه قهرمانان رشتههای المپیکی ورزش کشور همچون کشتی، وزنهبرداری و تکواندو را بشدت تحتالشعاع خود قرار داده است. بهگونهای که حتی در زمان برگزاری اردوهای ورزشی، نمیتوان برخی از قهرمانان ملیپوش را برای استراحتی 3-2 روزه به جمع خانواده فرستاد زیرا فقر و مشکلات معیشتی خانواده آنها، شرایط روحی، روانی و جسمی این عزیزان را بهم میریزد. با همه این مسائل، فدراسیونهای ورزشی چون کشتی، تیمهای ملی خود را برای حضور در رقابتهای بزرگ جهانی و مسابقه با رقبای تا دندان مسلح خود آماده میکنند. اما در شرایط موجود به دلیل گرانی ارز، بلیت و سایر هزینههای تدارکاتی، این آمادهسازی به هیچوجه با حداقل تدارکات فنی لازم، برای حضور در مسابقات بزرگ بینالمللی صورت نمیپذیرد.
کارشناسان فنی در امر ورزش بخوبی میدانند که به میدان فرستادن تیمهای ملی، آن هم در میادین جهانی، بدون حضور در مسابقات تدارکاتی (بویژه قهرمانانی که به اصطلاح نیاز به «میدان دیدن» دارند)، درست همانند به «میدان جنگ» فرستادن سربازانی است که مشق تیراندازی را فقط در «میدان تیر» تمرین کرده باشند. بدیهی است میزان اشتباهات چنین سربازانی در میدان واقعی جنگ بسیار بالاست.
مخلص کلام این است که در بیانی صادقانه دولت محترم به دلیل تنگناهای اقتصادی و ارزی نمیتواند از تیمهای ملی المپیکی کشور که حداکثر 30 تا 40 ورزشکار را شامل میشود، حمایت کند و بر این اساس ورزشهای المپیکی هم که بهدلیل کارکرد اجتماعیشان در داخل و کارکرد سیاسیشان در خارج، میباید یکی از موضوعات مرتبط با منافع ملی باشند، به هر دلیل از دستور کار خارج است. پس بهتر است به مردم اعلام شود تا میزان انتظار و خواست مردم علاقهمند به افتخارات تیمهای ملی کشور، مطابق واقعیتهای موجود و تدارکاتی تیمهای ملی ذیربط متعادل شود.
«سکوت» در این بخش، بهدلیل عدم تطابق انتظارات عمومی و تدارکات تیمهای ملی، بزودی دولت محترم را با اعتراض جدی قهرمانان و مربیان ملی که بهدلیل محدودیتهای تدارکاتی نمیتوانند پاسخگوی انتظارات مردمی از خود باشند، مواجه خواهد ساخت.
در انتها برای اینکه گمان نشود بیان متن بالا، آن هم از چند هزار کیلومتر دورتر از وطن عزیز به جنابعالی، با نیت فرافکنی وگریز از پذیرش مسؤولیت برخی از کاستیها و اشتباهات فنی قهرمانان تیمهای ملی است، به صراحت عرض میکنم، برخلاف بسیاری از رجال محترم سیاسی که همواره در مواجهه با نواقص و مشکلات پیش آمده برای اقشار مختلف مردم، «پنهان» و بلکه بعضا «ناپیدا» میشوند، ما همان گونه که بارها و بارها با افتخار، کنار پرچم مقدس کشورمان ایستادهایم تا همه دنیا صدای سرود ملی «ایران» را بشنوند، در زمان اشتباهات فنی و شکست قهرمانانمان نیز در ابتدای صف مسؤولیت پذیرش نواقص هستیم. اما برای رقابت با حریفان مدعی در جهان ورزش، بخش قابل توجهی از این نواقص بدون تدارکات لازم، قابل کاهش نخواهد بود و ادامه آن مورد پذیرش قهرمانان ملی و مردم حمایتکننده ایشان نیست».