گابریله مارکوتی: آخرین باری که ال‌کلاسیکو بدون لیونل مسی و کریستیانو رونالدو برگزار شد، جهان جایی بسیار متفاوت با امروز بود؛ دونالد ترامپ خودش را برای اجرای اولین فصل از شوی «Celebrity Apprentice»
آماده می‌کرد، تسلا هنوز یک ماشین هم نفروخته بود و نتفلیکس شرکتی بود که صرفا برای مشتری‌هایش دی‌وی‌دی با پست ارسال می‌کرد. اما از منظر فوتبالی بارسلونا و رئال مادرید در یک دهه گذشته فوتبال اروپا را بازتعریف کرده‌اند. در 10 سال اخیر فقط یک بار تیمی غیر از رئال و بارسا قهرمان لالیگا شده و در همین بازه زمانی این دو غول اسپانیایی روی هم 7 بار چمپیونزلیگ را فتح کرده‌اند. برای همین است که وقتی ال‌کلاسیکو از راه می‌رسد نگاه تمام جهان به آن معطوف می‌شود. اما هیچ‌کدام از 2 ستاره‌ای که در این دوران اقتدار پرچم تیم‌های‌شان را در دست داشتند و پیش می‌بردن‌شان، در بازی امشب حاضر نخواهند بود، چون رونالدو راهی یوونتوس شده و مسی هم مصدوم است.در این میان این فصل بدترین شروع رئال در لالیگا از فصل 2-2001 بدین سو بوده، البته  وضعیت بارسلونا هم چندان تعریفی ندارد. با اینکه شاگردان ارنستو والورده خودشان را در صدر جدول لالیگا می‌بینند اما فاصله‌شان با تیم پنجم فقط 2 امتیاز است، این کمترین تعداد امتیازی بوده که بارسا در این مقطع از فصل در 13 سال اخیر گرفته است. بارسا این فصل 13 بازی کرده و در 9 تای آنها دروازه‌اش باز شده، تازه با اینکه مارک آندره تراشتگن فصلی فوق‌العاده را پشت سر گذاشته است. والورده تا پیش از مصدومیت مسی مقابل سویا به این فکر بود که در آستانه ال‌کلاسیکو باید فکری برای خط دفاعی تیمش کند اما حالا حواس او باید به بعد هجومی تیمش هم باشد. لوئیس سوارز از ماه مه‌ تا امروز تنها 2 گل در جریان بازی‌ها زده، فرم عثمان دمبله مدام بالا و پایین شده و نمایش‌هایش تداوم نداشته و به مالکوم هم این فصل فقط 28 دقیقه بازی رسیده است. بنابراین والورده به هیچ وجه کار ساده‌ای پیش رو ندارد. با همه این مشکلات ما داریم از ال‌کلاسیکو حرف می‌زنیم، جایی که قهرمانان در آن متولد می‌شوند. پس بهتر است مثل همیشه در آستانه این بازی بزرگ دم را غنیمت بشماریم و به این فکر کنیم که در غیاب مسی و رونالدو ستاره‌های جدید این جدال بزرگ چه بازیکنانی خواهند بود. برای رئال و نجات مربی‌اش یولن لوپتگی، محتمل‌ترین گزینه مارکو آسنسیو است؛ ستاره جوانی که به خاطر مهاجم افسانه‌ای هلند، فان باستن، مارکو نامیده شده و در دوران پسا  رونالدو در پست او برای تیمش بازی می‌کند. آسنسیو پتانسیل لازم برای بدل شدن به یکی از بهترین بازیکنان جهان را دارد و مثلا پیت مایرزی نیست که جای مایکل جردن را گرفته باشد. رئال البته هنوز 2 راس از مثلث «بی‌بی‌سی‌»اش را هم دارد. گرت بیل با اینکه مدت‌ها مصدومیت و زیر سایه رونالدو بودن تاثیری منفی روی نمایش‌هایش داشته، در فینال چمپیونزلیگ فصل پیش نشان داد جزو آن دسته از معدود بازیکنانی است که می‌توانند به یک‌باره یک بازی را از آن خودشان کنند. کریم بنزما هم همیشه بیشتر از اینکه به فکر گل زدن باشد نقش مهاجم سختکوشی را بازی می‌کرد که برای رونالدو فضا ایجاد می‌کرد، قرار بود این فصل بار گلزنی تیمش را به دوش بکشد اما بنزمایی که در 2 فصل اخیر روی هم 18 گل در لیگ زده، به نظر نمی‌رسد از عهده این وظیفه جدید برآید. از منظر بارسلونا اما چشم هواداران‌شان به 2 برزیلی است.
فیلیپه کوتینیو  ژانویه پیش با مبلغ 150 میلیون دلار از لیورپول راهی نوکمپ شد، هافبک خلاقی که مشکل بزرگش در بارسلونا اینجاست که منطقه فعالیتش نزدیک به مسی است، بنابراین در غیاب او می‌تواند از این فرصت برای بدل شدن به ستاره اول کاتالان‌ها استفاده کند. دیگر برزیلی بارسا هم آرتور است؛ هافبک 22 ساله‌ای که تا همین چند ماه پیش کسی نامش را نشنیده بود و حالا همه در حال مقایسه‌اش با ژاوی و آندرس اینیستا هستند. فابیو کاپلو در فصل 2007-2006 در شرایط حال حاضر لوپتگی به سر می‌برد. رئال در رده چهارم جدول قرار داشت، تنها یک بازی از 5 بازی‌اش تا پیش از ال‌کلاسیکو را برده بود و از چمپیونزلیگ هم حذف شده بود. کاپلو به یاد می‌آورد که باشگاه این بازی را آخرین فرصت او برای نجات خودش اعلام کرده بود. رئال در این بازی با نمایشی امیدوارکننده به تساوی
 3-3 مقابل بارسا رسید و در نهایت به سوی فتح لالیگا پیش رفت.
آیا بازی امشب هم چنین ورق برگشتنی برای لوپتگی به همراه خواهد آورد؟ یکی از پادشاهان ال‌کلاسیکو رفته و دیگری مصدوم است. نمایش مدعیان جدیدی که قصد فتح این سریر و تاج‌گذاری در کلاسیکو را دارند، سرنوشت لوپتگی را رقم خواهد زد.