مانوئل پلگريني ـ پپ گوآرديولا

تقابل رازداري و بي‌پيرايگي

در آستانه شروع رقابت‌های لالیگا هستیم و همه ما بارسلونا و رئال‌مادرید را 2 قطب برتر فوتبال اسپانیا می‌دانیم. از یک سو تیم پپ گوآردیولا آماده است تا بسان سال گذشته در تمام رقابت‌ها به قهرمانی برسد و از سوی دیگر این تیم مادریدی است که مدعی قهرمانی در رقابت‌هاست. خریدهای جنجالی تیم مادریدی که با روی کار آمدن فلورنتینو پرس صورت گرفت، کلید شناسایی این تیم است؛ تیمی که ستاره‌های فراوان و به علاوه مربی جدیدی را به خدمت گرفته است. اکنون که رمز موفقیت در توانایی‌های مربی برای هدایت گام به گام ستاره‌ها به سمت قهرمانی نهفته است، نکته به نکته، هر دو مربی را مورد آنالیز قرار می‌دهیم. تجربه مانوئل پلگريني: او فوتبال را مدتی در تیم آئوداکس ایتالیا دنبال کرد ولی تیمی که پلگريني همراه با آن به موفقیت‌های فراوانی رسید، تیم يونيورسيداد (دانشگاه) شیلی بود؛ تیمی که او 13 فصل در آن توپ می‌زد. البته پلگريني در یکی از بدترین دوره‌های این باشگاه در آن حاضر بود؛ دوره‌ای که تنها یک‌بار توانست با تیم باشگاهی‌اش به قهرمانی در لیگ شیلی (در سال1979) دست یابد. او به عنوان یک مربی، روزهای سیاهی را در تیم دانشگاه شیلی سپری کرد؛ تیمی که فوتبالش را در آن به پایان برد و مربیگری‌اش را در همان تیم آغاز کرد. در میانه‌های فصل بود که پلگريني هدایت این تیم را برای حضور در تیمی خارجی رها کرد و تیم دانشگاه شیلی برای نخستین‌بار در تاریخ این باشگاه به دسته پایین‌تر سقوط کرد. موفقیت‌های بعدی پلگريني در آرژانتین و پس از آن در اسپانیا صورت گرفت و به لطف همین موفقیت‌هاست که اکنون از او به عنوان موفق‌ترین مربی شیلیایی دنیای فوتبال یاد می‌شود. او همراه با تیم دانشگاه کاتولیکا، یک‌بارجام اینتر امریکانا را فتح کرد و یک‌بار نیز در لیگ شیلی به قهرمانی رسید. پس از آن هم همراه با تیم لیگا کیتوی اکوادور، مبدل به قهرمان لیگ این کشور شد. پس از آن پلگريني به آرژانتین رفت و با تیم‌هایی همچون سن‌لورنسو و ریور پلاته قهرمانی را تجربه کرد و پس از آن هم کارنامه موفقی در رختکن تیم ویارئال داشت. او همراه با این تیم اسپانیایی نتوانست به جام قهرمانی دست یابد ولی با این تیم به مرحله نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان اروپا راه یافت و به علاوه به عنوان نایب قهرمانی لالیگا رسید. پپ گوآردیولا: به عنوان یک بازیکن، فوتبالش را از تیم خیمناستیک دمانرسا آغاز کرد و پس از آن به تیم جوانان بارسلونا پیوست که در نهایت راهی تیم بزرگسالان بارسلونا شد. عناوین قهرمانی گوآردیولا، خیره‌کننده است: 6 قهرمانی در لالیگا، 2 قهرمانی در جام حذفی باشگاه‌های اسپانیا، 4 سوپرکاپ اسپانیا، یک‌بار قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا، يك مدال طلای بازی‌های المپیک، يك رکوپای اسپانیا و 2 قهرمانی در سوپرکاپ اروپا. سبک بازی مانوئل پلگريني: او شیفته بازی با پاس‌های کوتاه و بازی زمینی است. پلگريني را باید یکی از معدود مربیانی دانست که توانسته بهترین سبک فوتبال آمریکای‌جنوبی را به اروپا بیاورد. سیستم 2-4-4 کلاسیک، سیستم مورد علاقه اوست؛ سیستمی با یک بازیکن خط میانی قوی که بازی را قطع و توپ را در زمین مسابقه پخش کند. در حال حاضر او مارکوس سنا را در رئال‌مادرید در اختیار ندارد؛ ستاره‌ای که نقشی محوری را در زمان مربیگری پلگريني در ویارئال ایفا می‌کرد و اکنون این مربی شیلیایی به دنبال یک بازیکن محوری برای تیمش است. باوجود تمام ستاره‌های حاضر در رئال، مشخص نیست که مرد مورد نظر او چه کسی خواهد بود. پلگريني در حال حاضر در حال تست کردن بازیکنان متعددی برای ایفای نقش مورد نظرش است و او است که با سیستمی که در ذهن دارد، بازیکنان را به تطبیق‌پذیری با شرایط جدید دعوت می‌کند. می‌گویند که مربی خوب، مربی‌ای است که سیستم را با بازیکنانش تطبیق می‌دهد و نه مردانش را با سیستم موردنظرش ولی هر مربی، شیوه و سبک کاری خود را دارد. پپ گوآردیولا: سیستم مورد علاقه این مربی جوان 3-3-4 است، سیستم حاکم بر رختکن تیم کاتالان؛ دفاعی 4 نفره، 3 بازیکن در خط میانی (یک بازیکن محوری و 2 بازیکن خلاق) و 3 بازیکن در نوک که مهاجمانی تمام عیار هستند و آزادی عمل کاملی در حرکت در زمین مسابقه دارند. شخصیت مانوئل پلگريني: فردی خوددار و خجالتی، متخصص رازداری است و از بازیکنانش نیز می‌خواهد که رازهای درون رختکن را هرگز در جایی بیان نکنند. برای درک بیشتر این نکته بهتر است به ماجرای ریکلمه با ویارئال اشاره کنیم؛ ماجرایی که هرگز کسی نفهمید واقعا چه اتفاقی رخ داده است. در پس ظاهر ساده و شیک‌پوش او مردی نهفته است که بسیار متوقع است، شاید باید او را مردی دوچهره نامید. این می‌تواند کلید موفقیت پلگريني باشد ولی واقعیت امر این است که مربی شیلیایی رئال همیشه به نحوی رفتار می‌کند که بسختی می‌توان فهمید که در پس کت و شلوار این مرد جنتلمن چه افکار و چه شخصیتی نهفته است. پپ‌گوآردیولا: ساده و بی‌پیرایه، منصف و منطقی ولی در عین حال جدی و راسخ در تصمیماتش. گوآردیولا این توان را دارد که با تک‌تک بازیکنانش مثل یک دوست صحبت کند و حتی با آنها به شوخی و خنده بپردازد و البته می‌تواند نیمی از رختکن تیمش را برای 3 دقیقه تأخیر در حضور در تمرینات جریمه کند. او شیفته سیستم چرخشی است و دوست دارد تا به تک‌تک بازیکنانش فرصت بدهد. گوآردیولا همیشه از شاگردانش در مقابل رسانه‌ها دفاع می‌کند و همیشه حامی و طرفدار هواداران تیم است.