سیتی و یونایتد از یک شهر، با 2 سطح
 آدام بیت: «من اصلا وارد بحث آمار نمی‌شوم». این حرف ژوزه مورینیو بعد از شکست 3 بر یک تیمش در داربی منچستر بود، خب حق هم دارد.منچستریونایتد در 12 بازی اول این فصل از لیگ برتر 21 بار دروازه‌اش باز شده، یعنی بیشتر از مجموع گل‌هایی که 3 تیم بالای جدول روی هم خورده‌اند. تفاضل گل یونایتد در این مقطع از فصل منفی است. برای نخستین‌بار در 40 سال اخیر و البته بازیکنان یونایتد در 90 دقیقه جدال با همشهری‌شان حتی یک ضربه درون چارچوب در جریان بازی هم نداشتند. پس اگر مورینیو به آمار کاری ندارد، از چه زاویه‌ای این بازی را بررسی می‌کند؟ «من از حس بازی حرف می‌زنم که تا دقیقه 80 و چند باز بود و نتیجه نهایی‌اش نامشخص». واقعا اگر مورینیو قصد دارد این بازی را متعادل جلوه دهد نیاز به جادوگری و شعبده‌بازی دارد. در ضمن همین حس که نشان می‌دهد مربی منچستریونایتد و بخش اعظمی از هواداران‌شان به همین راضی هستند که حداقل تا دقایق پایانی در رقابت با منچسترسیتی باقی مانده‌اند و شکستی سنگین نخورده‌اند، نشانگر فاصله بسیار زیاد 2 تیم از هم است، 2 تیمی که دیگر فقط به لحاظ جغرافیایی به هم نزدیک هستند. یونایتد همچنان قادر به رقم زدن نتایجی بزرگ است، کاری که هفته پیش در تورین کردند اما این تیم با مورینیو فوتبالی را که همیشه فوتبال یونایتدی بوده است، نمی‌تواند اجرا کند. مورینیو بعد از بازی به این بهانه روی آورد که سیتی در 2 بازی قبل از داربی مقابل شاختار دونتسک و ساوتهمپتون کاری ساده داشته و بدون دردسر 6 بر یک و 6 بر صفر پیروز شده. در نقطه مقابل یونایتد 2 بازی سخت خارج از خانه داشته. مساله اینجاست که در همین حرف نکته‌ای دیگر هم وجود دارد: یونایتد بعد از دوران سر الکس فرگوسن هرگز موفق نشده در یک بازی لیگ 5 گل بزند. یونایتد بدون پل پوگبای مصدوم با حس و حالی به اتحاد پا گذاشت که فقط تحقیر نشدن برای‌شان موفقیت به حساب می‌آمد. سیتی در سوی دیگر با اینکه در بالاترین فرم خودش نبود براحتی از پس یونایتد برآمد و این حقیقت دیگری است که فاصله 2 تیم و تفاوت ذهنیت‌شان را آشکار می‌کند. تیم مورینیو حالا 12 امتیاز با صدر جدول لیگ برتر فاصله گرفته و در رده هشتم قرار دارد. از همین حالا می‌توان تنها هدف آنها را رسیدن به جمع 4 تیم بالای جدول و کسب سهمیه چمپیونزلیگ دانست، راهی که اتفاقا این هفته با وجود شکست‌شان در داربی، اندکی برای‌شان هموارتر شد، چون چلسی و آرسنال در بازی‌های خانگی‌ به تساوی رسیدند. یونایتد در بازگشت به لیگ برتر، بعد از بازی‌های ملی، در خانه مقابل کریستال پالاس به زمین می‌رود و بعد 2 بازی ساده، مقابل فولام و ساوتهمپتون دارد که البته بین این 2 بازی باید از آرسنال میزبانی کند. تصور اینکه تیم مورینیو از این 4 بازی 12 امتیاز بگیرد سخت نیست. در این صورت وضعیت آنها در جدول خیلی بهتر از حال حاضر می‌شود، چرا که یونایتد در پایان هفته دوازدهم فاصله‌اش با سیتی صدرنشین به اندازه فاصله‌اش با کاردیف رده هجدهمی است.


آخرین روزهای مدیرعامل پرسپولیس 2 گزینه جانشینی
مدت‌هاست که صحبت‌های ضد و نقیضی درباره آینده گرشاسبی در پرسپولیس مطرح می‌شود. خیلی‌ها معتقدند گرشاسبی در پرسپولیس می‌ماند و خیلی‌ها هم اعتقاد دارند او رفتنی است. درباره گرشاسبی این مسأله وجود دارد که با توجه به اینکه او خودش جزو مدیران بازنشسته دولتی محسوب می‌شود و باشگاه پرسپولیس هم باشگاه دولتی است، باید از روز ۲۶ آبان طبق قانون از پرسپولیس برود مگر اینکه باشگاه پرسپولیس یک باشگاه خصوصی باشد که نیست. به این ترتیب از ۲۶ آبان هر چک یا تعهد مالی که گرشاسبی در باشگاه پرسپولیس داشته باشد با توجه به بازنشسته بودن او تصرف در اموال دولتی است و اعمال جرم می‌شود. در این بین وزارت ورزش هیچ نقشی در بازنشسته بودن یا نبودن گرشاسبی ندارد. به طور کلی هر مدیر دولتی که برایش حکم بازنشستگی صادر نشده باشد تا زمانی که مقام مسؤول صلاح بداند می‌تواند در پست دولتی خود حضور داشته باشد یا اینکه یک مدیر جزو مدیران دولتی نباشد و از صندوق دولت حقوق یا حکم بازنشستگی نگیرد. این در شرایطی است که برای گرشاسبی حکم بازنشستگی صادر شده است و اگر اتفاق خاصی رخ ندهد وی از روز ۲۶ آبان مدیرعامل باشگاه پرسپولیس نیست، مگر اینکه در این 7-6 روز باقیمانده باشگاه پرسپولیس به یک باشگاه خصوصی تبدیل شود که تقریبا امری نشدنی است. نکته جالب اینجاست که خود گرشاسبی هم می‌داند رفتنی است و در محافل خصوصی هم این مسأله را عنوان کرده است. از مهدی محمدنبی و رضا درویش (مدیرعامل باشگاه سایپا) به عنوان جانشینان احتمالی گرشاسبی در باشگاه پرسپولیس نام برده می‌شود.