کاپیتان تیم‌ملی فوتبال ایران با صحبت‌هایی که درباره امکانات این تیم داشت نشان داد او یا از بعضی مسائل بی‌اطلاع است یا سخنگویی است برای بیان این موارد. مسعود شجاعی روز یکشنبه بعد از سکوت طولانی اعضای تیم‌ملی فوتبال، به عنوان نماینده بازیکنان با رسانه‌ها سخن گفت اما اظهارات کاپیتان تیم‌ملی در این مصاحبه نسبتا جنجالی نشان می‌دهد. او این‌بار هم سخنگوی کسانی شده که تلاش می‌کنند مقاصد و اظهارات خودشان را از زبان دیگران بیان کنند. در واقع بررسی انتقادات و اظهارات شجاعی نشان می‌دهد اولا خود او نسبت به آنچه می‌گوید آگاهی کامل نداشته و ثانیا قرار بوده در راستای خواسته و منافع برخی اشخاص به نفع دلخواه آنان مطالب دیکته شده را بیان کند. کاپیتان تیم‌ملی فوتبال ایران از زمین و زمان انتقاد کرد و البته مشخص نشد در واقع انتقادات او چه شخص یا نهادی را هدف قرار داده. فدراسیون فوتبال، دولت یا وزارت ورزش؟ شجاعی ابتدا از امکانات تیم‌ملی انتقاد کرد و به‌طور مثال مسأله کمبود لباس را مطرح کرد در حالی که همگان بخوبی ماجرای لباس تیم‌ملی را می‌دانند. فدراسیون فوتبال با شرکت آل‌اشپورت به توافق رسیده بود و حتی خبر این توافق در سایت فدراسیون رسانه‌ای شد اما مسؤولان تیم‌ملی با بهانه‌‌های همیشگی ابتدا قرارداد و تفاهم را منتفی و بعد اعلام کردند باز هم باید از لباس‌‌های آدیداس که پیش از این خریداری شده و در انبار فدراسیون است استفاده شود! در این وضعیت کمبود یا وجود هر مشکلی در بخش لباس طبیعتا به خود مسؤول منتفی کردن قرارداد جدید بازمی گردد و فدراسیون فوتبال یا وزارت ورزش نقشی در این ماجرا ندارند. مسأله بعدی انتقاد از امکانات و زمین تمرین تیم‌ملی است که همگان شاهد ماجراهای عجیب کمپ و عدم صدور مجوز حضور سایر تیم‌ها از جمله ماجرای تیم امید و موارد دیگر هستند. تیم‌ملی فوتبال با هدایت کی‌روش به شکل کامل مجموعه کمپ را در اختیار دارد و از بهترین امکانات ممکن با مناسب‌‌‌‌‌ترین شرایط استفاده می‌کند. اما مسأله بعدی انتقاد تند شجاعی از عدم پرداخت پاداش بازیکنان تیم‌ملی است که در این‌باره هم بارها گفته شده به دلیل تحریم‌‌های بانکی هنوز درآمد فدراسیون از این محل دریافت نشده و تا پیش از انتقال این وجه به حساب فدراسیون فوتبال ایران امکان پرداخت پاداش به اعضای تیم‌ملی وجود ندارد! به نظر می‌رسد در روزهای جناح‌‌‌بندی و یارکشی ورزش و فوتبال و در میان منازعات رسانه‌ها با مسؤولان تیم‌ملی و ماجراهای بازنشستگی که به اختلاف عمیق فدراسیون و وزارت ورزش منجر شده، قرار است از ظرفیت سخنگویی کاپیتان تیم‌ملی نیز به نحو مورد نظر استفاده شود اما حداقل لازم است عواملی که به دنبال بهره‌برداری از این فرصت هستند دلایل و سوژه‌‌های منطقی‌تری برای جریان‌‌سازی پیدا کنند تا حداقل موج رسانه‌ای جدی‌تری با این مصاحبه‌‌های سفارشی به راه بیفتد.
صحبت‌‌های جنجالی کی‌روش درباره گذشته
کی‌روش اخیرا درباره گذشته تیم‌ملی ادعایی کرده که محتاج واکاوی جدید است. در روایت تازه کی‌روش که در صحبت‌‌های خودمانی با چند خبرنگار مطرح شد، می‌خوانید: «منصوریان می‌خواست به استقلال برود و تازه سرمربی این تیم شده بود، استقلال با جلال (حسینی)
پیش قرارداد امضا کرده بود و قرارداد وحید امیری با استقلال هم امضا شده بود. آقای هدایتی آمد و سر میز یک بسته پول از جیبش درآورد، به من نشان داد و دوباره در جیبش گذاشت و گفت اجازه بده ما با 2 بازیکن اینجا مذاکره کنیم، به او و همراهانش گفتم اگر حرفی دارند در حضور همه با بازیکنان بزنند ولی کسی حق ندارد در اردوی تیم‌ملی جلسه مذاکره بگذارد اما بعد از اینکه به اتاقم رفتم، «افشین پیروانی» مقدمات ملاقات آنها را در ساعت 1:30 نیمه‌شب فراهم کرد که من بعدا از این موضوع مطلع شدم. بعد از آن گفتم تا وقتی من در تیم‌ملی هستم، هیچ ایجنتی، هیچ دلالی و هیچ باشگاهی حق ندارد برای مذاکره به اردوی تیم‌ملی بیاید. ولی رفتند گفتند کی‌روش پول گرفته و اجازه داده در اردو با بازیکن قرارداد ببندند».
اما روایت هدایتی گونه دیگری بود. او درباره زمان این دیدار می‌گوید 8 شب بود نه یک و نیم نصف شب. در ثانی هدایتی می‌گوید کی‌روش به او اجازه صحبت با بازیکنان را در اتاق‌شان داد. اما حالا که پیروانی نیست و هدایتی در حبس است کی‌روش می‌گوید راضی به دیدار نبود و یواشکی این کار انجام شد. پس چرا کی‌روش همان موقع حرفی نزد دست‌کم علیه پیروانی و هدایتی؟
چطور وقتی هدایتی بعد از رو انداختن دیگران مبلغ 800 هزار دلار قبل از پرواز تیم‌ملی به استرالیا به تیم تزریق کرد، کی‌روش حرفی در این‌باره نزد؟ جعبه سیاه این اتفاقات نزد چند نفر است.
1- حسین هدایتی که در 2 برهه با رساندن پول مانع قهر کی‌روش شد. البته هدایتی در فایل صوتی به صورت مفصل توضیح داد و حتی گفت که یک اتاق به هدایتی بدهید تا هر بازیکنی را می‌خواهد به اتاقش برود!
2- افشین پیروانی که معلوم نیست دلیل سکوتش چیست.
3- جواد نکونام که سرانجام مجبور می‌شود حقایق را بگوید.
کی‌روش عذر همه اعضای ایرانی کادر فنی را خواست و جز آرین قاسمی دیگر هیچکدام را بازنگرداند. بهتر است پیروانی و نکونام سکوت را کنار گذاشته و همه واقعیت را بگویند.
اینکه سیدجلال حسینی در 35 سالگی با استقلال قرارداد امضا کرده است حرف مهمی است که باید حتما اثبات شود. اینکه امیری با استقلال قرارداد بسته بود هم ایضا.
کی‌روش توضیح دهد چرا بعد از حضور تیم‌ملی در استرالیا تا چند روز از اتاقش بیرون نمی‌آمد و با کسی حرف نمی‌زد.
اگر مهدی محمدنبی (سرپرست وقت تیم‌ملی در جام ملت‌‌های آسیا) و علی کفاشیان شهامت داشته باشند خیلی از مسائل روشن می‌شود. او تا پول نگرفت همه را به‌گونه‌ای گروگان رفتارش کرد.
رفتار دوگانه کی‌روش با هدایتی نشان می‌دهد او به هیچ‌وجه ثبات لازم را ندارد.