بحران مصدومیت روسونری و دست خالی رینو
گابی مک‌کی: برگزاری بازی‌های ملی برای خیلی از باشگاه‌ها فرصت مناسبی فراهم کرد تا به بازیکنان مصدوم‌شان استراحت بدهند و آنها را آماده بازگشت به بازی‌های لیگ کنند. برای میلان اما این روزها هیچ خبر خوبی از راه نمی‌رسد و بحران مصدومیت روسونری همچنان ادامه دارد. ماتیا کالدارا، لوکاس بیلیا، جاکومو بون‌اونتورا و متئو موساکیو تا پایان سال جاری قادر به بازی نخواهند بود. داویده کالابریا هم هنوز آمادگی کامل برای قرار گرفتن در ترکیب اصلی را پیدا نکرده و با اینکه ایوان استرینیچ بعد از مشکل قلبی که برایش پیش آمده بود به تمرینات بازگشته اما هنوز برای بازگشتش به تیم خیلی زود است.
در این شرایط بود که آلسیو رومانیولی هم در اردوی تیم ملی مصدوم شد و روبرتو مانچینی او را به میلان بازگرداند تا توسط دکترهای باشگاه وضعیتش بررسی شود. نتیجه اسکن آنها این بود که کاپیتان میلان هم حداقل 4 هفته‌ای از میدان به دور خواهد بود. پس می‌توان تصور کرد جنارو گتوزو بعد از شنیدن این خبر سرش را روی میز دفترش کوبیده و از خودش پرسیده با این دست خالی برای یکی از حساس‌ترین بازی‌هایش در این فصل از سری آ چه باید کند.
میلان در حال حاضر با یک امتیاز کمتر از لاتزیو در رده پنجم جدول لیگ قرار دارد و برای همین جدال یکشنبه 2 تیم در استادیو المپیکو تاثیری مستقیم روی شانس بازگشت آنها به چمپیونزلیگ در فصل آینده خواهد داشت.
رینو برای این بازی هیچ‌کدام از 3 مدافع مرکزی اصلی‌اش را در اختیار نخواهد داشت. حتی آندره‌آ کونتی هم که مصدومیتش به پایان رسیده بود با توهین به داور در بازی تیم زیر 19 ساله‌های میلان با 3 جلسه محرومیت روبه‌رو شده و قادر به همراهی تیمش برای سفر به پایتخت نخواهد بود. به این فهرست نام گونزالو ایگوآین را هم اضافه کنید که بعد از شب کابوس‌وارش مقابل تیم سابقش یوونتوس، با کارت قرمز داور مواجه شد تا او هم از بازی مقابل لاتزیو محروم شود.
اما شاید مشکل بزرگ رینو برای چیدن تیمش در المپیکو نه خط حمله و نه خط دفاعی، بلکه مرکز خط میانی باشد. گتوزو در هفته‌های گذشته از اهمیت بیلیا برای روسونری بارها حرف زده بود، هافبک مصدوم آرژانتینی‌ای که گویا تا ماه مارس قادر به بازگشت نخواهد بود. بنابراین با توجه به کنار گذاشته شدن کاپیتان سابق میلان، ریکاردو مونتولیو از این تیم در ابتدای فصل توسط گتوزو، آن هم به «دلایل فنی»، عملا تنها گزینه برای قرار گرفتن در این پست تیموئه باکایوکو است.
باکایوکو که به صورت قرضی از چلسی به میلان پیوسته در هفته‌های اخیر فرمش پیشرفت کرده اما همچنان پاس‌های بی‌دقت و تکنیک
نه چندان بالای او باعث نگرانی هواداران روسونری است، هوادارانی که این فصل بیش از یک بار این هافبک فرانسوی را در سن‌سیرو هو کرده‌اند. با اینکه گتوزو همیشه مدافع باکایوکو بوده و از عملکرد هافبک سابق موناکو حمایت کرده اما به نظر می‌رسد این موضع از سوی او بیشتر از روی اجبار باشد تا باور قلبی.
اینکه دلیل مصدومیت‌های بالای بازیکنان میلان دقیقا چیست هنوز مشخص نیست. شاید پاسخ ترکیبی از تعداد بازی‌های زیاد، بی‌دقتی کادر پزشکی تیم و نوع تمرینات گتوزو باشد. به هر سو میلان برای بازی بزرگش مقابل لاتزیو 9 بازیکن اصلی‌اش را در اختیار نخواهد داشت، تازه با این فرض که کالابریا و پاتریک کوترونه به این بازی برسند.
رینو از زمانی که هدایت روسونری را به عهده گرفته خیلی از منتقدان خودش را ساکت کرده و نشان داده مربی‌ای با ایده و کاریزماتیک است. پیدا کردن راهی برای فرار از این بحران و نتیجه گرفتن با عملا نیمی از تیمش شاید دلیلی دیگر را برای باور به سطح مربیگری او فراهم آورد.
چرا داور آلمان- هلند گریه کرد؟
تیم‌های ملی آلمان و هلند در حالی در شهر گلزن‌کرشن آلمان به تساوی ۲ - ۲ در گروه اول از لیگ A مسابقات لیگ ملت‌های اروپا رضایت دادند که پیش از آغاز این بازی اشک در چشمان اویدو هاتگان، داور رومانیایی این بازی نقش بست. این داور ۳۸ ساله پیش از این بازی مادرش را از دست داده بود اما تصمیم گرفت این بازی را قضاوت کند و دلیل گریه کردنش هم به ناراحتی بابت از دست دادن مادرش مربوط می‌شد.
پس از پایان این بازی فان‌دایک، زننده گل تساوی تیم‌ملی فوتبال هلند در وقت‌های تلف‌شده نیمه دوم، سراغ هاتگان رفت و به او دلداری داد. مدافع لیورپولی تیم‌ملی هلند در این باره گفت: «هاتگان احساسی شده بود و اشک در چشمانش حلقه زده بود چون مادرش را از دست داده است. من نزد او رفتم تا بگویم که قوی باشد. این کوچک‌ترین کاری بود که می‌توانستم انجام دهم اما ممکن است که همین هم به هاتگان کمک کند».