حالا که حضور سلبریتی ها در هر جایی نقش لاکچری بودن می زند بر لوح آن جا (لامصب عجب جمله‏ای شد!)، پیشنهاد می‌شود چند جای دیگر را هم همینطوری لاکچری کنید، بلکه دوزار بیشتر کاسب شویم.
دستشویی‏های عمومی: با این قیمتها اگر مسئول دستشویی عمومی بخواهد از هر نفر ۵۰۰ تومان بگیرد واقعا نمی‏صرفد؛ حال آنکه با دعوت از یکی - دو تا سلبریتی جهت حضور چند دقیقه‏ای در این دستشویی‏ها می‏شود از هر نفر تا سقف ۳۰ هزار تومان هم گرفت. من قول می دهم که مشتری این پول را می دهد، اگر عکس سلبریتی هم روی دیوار نصب شود که... به به!
رب گوجه: این روزها که رب گوجه خودش یک چاشنی لاکچری محسوب می شود، لااقل از یک سلبریتی دعوت کنید تا دیگ پخت رب را یک هم بزند بلکه آدم دلش بیاید ۲۰ هزارتومن برای رب بدهد، اگر انگشت کوچیکه اش را بزند داخل رب و مز مزه کند که قشنگ قیمتش تا ۳۰ هزار تومان هم منطقی است.
مکان های عمومی: این همه مکان عمومی در این مملکت افتاده و دارد خاک می‌خورد و از آن بدتر که ملت به طور رایگان از آن استفاده می کنند. خب یک شب یک سلبریتی بیاید وسط یک پارک و با خانواده‌اش کتلت بخورد، می‌شود از هر جنبنده‌ای برای ورود به پارک ورودی گرفت. یا حتی سگش را بیاورد پای یکی از درختهای پارک، ...کند! چرا این قدر به درآمدهای نفتی وابسته ایم ما؟
خلاصه این که یک سفره ای پهن است ، پس چرا؟