بال و خوئک و چنجه و جیگر، شده تحریم
از بس که گرانی شده اعصاب نداریم
همبرگر و پیتزا به جهنم! به چه علت
از چین نفرستید دگر کاسه بنجل
ننجون مجرد، زده در اینستاگرامش:
الله یکی، یار یکی، خرج گران است
دیو است که در کوچه زند پرسه، چپ و راست
ته‌دیگ طلایی ماکارانی مامان
انگار ورامین شده خارج،که خیارش
اجناس خودی باز گران، باز گران‌تر
این شعر جفنگ است و چرند است؟ همین است!
کاهو و کلم، میوه نوبر، شده تحریم
ماچ پدر و بوسه مادر، شده تحریم
سمبوسه تولید همین‌ور، شده تحریم؟!
بهتر که همان “چینی” لب‌پر، شده تحریم
“تقصیر ترامپ است که شوهر، شده تحریم”
چون عاقد و سردفتر و محضر، شده تحریم
ابزار آلاگارسون دلبر، شده تحریم
آمد خبری دلهره‌آور: “شده تحریم!”
از ساده و سالادی و چنبر، شده تحریم
از ماست که این مُلک، مکرر، شده تحریم
چون شاعر عاقل‌تر و بهتر، شده تحریم