لیلا شوقی: یک سال و 3 ماه پیش که موعد شهرداری محمدباقر قالیباف به اتمام رسید، هیچ کس فکرش را هم نمی‌کرد در این مدت، تهران 3 شهردار به خود ببیند و نقطه مشترک هر 3 شهردار تهران در این یک سال، جناح بندی‌های سیاسی و حزبی باشد! محمدعلی نجفی نخستین شهردار انتخابی شورای شهر پنجم، تنها 7 ماه بر کرسی مدیریت شهری نشست. دعواهای حزبی و سیاسی، حواشی سفرها و بیماری‎های آقای شهردار، هر روز نقل محافل و رسانه‌ها و  بین تیتر‌های برگزیده اخبار رسانه‌های گوناگون بود. نجفی در نهایت با شروع سال جدید، از مدیریت شهری به دلیل بیماری استعفا کرد تا با رأی شورای پنجم، سیدمحمدعلی افشانی به جای وی بر صندلی مدیریت شهری بنشیند. 6 ماه مدیریت شهری افشانی نسبت به نجفی التهاب سیاسی کمتری داشت اما افشانی هنوز مشغول انتخاب و انتصاب‎های شهری بود که «قانون منع به کارگیری بازنشستگان» تصویب شد و وی نیز در گروه مشمولان اجرای این قانون قرار گرفت. تلاش‌های افشانی برای ماندن در «بهشت» از راه‌های گوناگون نتیجه نداد و در پایان از بهشت رفتنی شد. مدیر بازنشسته در نطق آخرش به کنایه حرف‎هایی درباره انتخابات 1400 و رئیس مجلس زد تا سیاسی‎ترین روز را به عنوان شهردار سابق به خود اختصاص دهد! اما در حال حاضر پیروز حناچی با رای شورای شهری‌ها  به عنوان شهردار پایتخت انتخاب شده است، البته شهرداری که در انتظار تایید حکم ریاست توسط وزارت کشور است و این روزها با عنوان سرپرست در شهرداری تهران فعالیت می‌کند.
حناچی در حالی بر مسند مدیریت شهری تکیه می‌زند که پایتخت به باور بسیاری از کارشناسان حوزه شهری در بخش‌هایی در یک‌سال گذشته رها شده و نیازمند توجه ویژه‌ای است. بخش‌هایی از متروی خط 7 هنوز هم تعطیل است و وعده‎های شورای شهری‎ها و شهردارها برای بازگشایی عمیق‎ترین خط متروی پایتخت، هنوز ادامه دارد و به پایان نرسیده است!  شعار «بدرود دود» که همزمان با اجرای طرح کاهش در پایتخت قرار بود از آبان‏ماه کلید بخورد و مترو را تبدیل به راه‏حلی برای کاهش آلاینده شهری کند، در حد شعار باقی مانده است! واگن‎های پر ازدحام، تأخیرهای مداوم خطوط حمل‎ونقل زیرزمینی و تعداد کم واگن‎ها شعار «بدرود دود» را به طنز تلخ این روزهای پایتخت تبدیل کرده است. در زمان مدیریت محمدعلی نجفی تعداد 1300 واگن‎ مترو وجود داشت، نزدیک به یک‌سوم واگن‎ها یا کار نمی‌کردند یا باید تعمیر می‎شدند. وی در اظهارنظری گفته بود تعداد واگن‌های فعال در متروی تهران باید به 4 هزار  واگن برسد.
نجفی تعداد اتوبوس‎های فعال در سطح شهر را 6500 اتوبوس عنوان و تأکید کرده بود این تعداد باید به 10 هزار اتوبوس برسد. اولویت‎های مدیریت شهری که به فراموشی سپرده شدند و هیچ وقت هم تحقق پیدا نکردند. به تناوب طرح‏های دیگر شهری، طرح‎های برقی شدن موتوسیکلت‎ها و سفارش ساخت واگن به شرکت‎های خصوصی داخلی و خارجی با نرسیدن بودجه‎ها و بدهی‎های شهری این روزها در حواشی انتخاب شهردار پایتخت کمی فراموش شده‌اند. بودجه سال 97 شهرداری 17 هزار میلیارد تومان است که نزدیک به 14 هزار میلیارد از این بودجه، جاری است. شاید اگر بدهی 5 هزار و 700 میلیارد تومانی دولت به شهرداری پایتخت پرداخت شود، بار سنگین دیون شهرداری کاهش پیدا کند. این در حالی است که از ابتدای روی کار آمدن شورای شهر پنجم دعواهای حزبی و جناحی بر سر تصاحب کرسی بهشت، مدت زمان زیادی را به خود اختصاص داده و در حقیقت فرصت کارهای ضروری را گرفته است؛ مدت زمانی که تنها برای شهروندان تهرانی، پایتخت استراتژیک، متحمل انرژی، پول و هدررفت به‌کارگیری سرمایه‎های انسانی شده است و انگار رضایت نسبی که سال‌های قبل در پایتخت‎نشین‎ها به دست آمده بود، در حال  از بین رفتن است! از سوی دیگر شورای شهر پنجم که پیروز حناچی را از برندهای شهرسازی در کشور می‎داند، باید منتظر ماند و دید آیا با حضور وی امید شهروندان تهرانی برای داشتن حداقل‎های یک زندگی شهری به ثمر می‎رسد یا اینکه باز هم دعوای سیاسی، حزبی و گروهی چاشنی فعالیت‌های شهردار پایتخت می‌شود؟!