printlogo


کد خبر: 202519تاریخ: 1397/9/12 00:00
پس از 2 کشته، صدها مجروح و 480 بازداشتی رئیس‌جمهور فرانسه جلیقه‌زردها را تهدید به سرکوب کرد
چماق مکرونی
فرانسه، کانون جنگ داخلی اتحادیه اروپایی

گروه بین‌الملل: مارش صورتی نولیبرالیسم که از بهار 2017 با به قدرت رسیدن امانوئل مکرون، نوکر روتشیلدها و حزب «آن مارش» او در فرانسه به راه افتاده بود، حالا پس از یک سال و نیم در خزان 2018، به زردی گراییده است. مکرون، جوانکی که با حمایت بانکداران صهیونیست و سوار بر امواج پروپاگاندای رسانه‌های اصلی که همگی خریداری شده بودند، به عنوان نجات‌دهنده جمهوری پنجم و حاکمیت فرانسه از بحران مشروعیت به کاخ الیزه پا گذاشته بود، خیلی زودتر از آنچه تصور می‌شد ماهیت غیر‌مستقل خود را لو داد و حالا در روزهایی که پایتخت فرانسه درگیر بزرگ‌ترین شورش‌های یک دهه اخیر خود شده و مقبولیتش بنا بر بعضی نظرسنجی‌ها به 5 درصد تقلیل یافته است، ژست یک دیکتاتور را می‌گیرد. «رئیس‌جمهور صورتی» 5 درصدی فرانسه بر طبل توخالی می‌کوبد و جنبش اعتراضی ریشه‌داری را تهدید به سرکوب می‌کند که از گرسنگان و درماندگانی تشکیل شده که حمایت دست‌کم 70 درصد جامعه فرانسه را پشت سر خود دارند. گو اینکه همنشینی با ترامپ و بن‌سلمان، مکرون را دچار توهم قلدرمآبی کرده است. فرانسه که ادعای پیشاهنگی و محوریت اتحادیه اروپایی را داشت، حالا در مقابل جنبشی معیشتی که تنها 2 هفته از عمرش در خیابان‌های پاریس می‌گذرد، به ورطه‌ای افتاده که کارشناسان سیاسی اتحادیه طبق شواهد موجود این کشور را درگیر جنگ داخلی دانسته و ابراز نگرانی می‌کنند که مبادا به کانونی برای گسترش اغتشاش به سراسر اتحادیه اروپایی و حتی جهان غرب بدل شود.
 جنبش «جلیقه زردها» از ماه مه (خرداد) امسال و با فراخوان مجازی طبقات ضعیف جامعه فرانسه از حومه کلانشهرها و شهرستان‌های کوچک در اعتراض به افزایش بهای سوخت در نتیجه اصلاحات اقتصادی اشرافی «کنت مکرون» - لقبی کنایه‌آمیز به جایگاه اشرافی رئیس‌جمهور فرانسه – آغاز شد. آنها 6 ماه صبر کردند و زمانی که با بی‌اعتنایی دولت به افزایش بی‌سابقه قیمت سوخت و در نتیجه تورم همراه با کاهش دستمزدها و مزایا مواجه شدند، از روز 17 نوامبر کارزار اعتراض خیابانی را در قلب پاریس، نماد ثروت و تجمل‌گرایی اروپا آغاز کردند. لقب «جلیقه زردها» از آن رو بر این گروه از معترضان گذاشته شد که رانندگان وسایل نقلیه عمومی و صنعتی و کشاورزی که از افزایش بهای سوخت به ستوه آمده بودند، هسته اصلی آنها را تشکیل می‌دادند. صنفی که طبق قانون سال 2008 باید حتما برای حرکت در جاده‌ها، جلیقه‌های زرد شبرنگ در وسایل نقلیه خود می‌داشتند. به همین دلیل این جلیقه‌های محافظتی و شب‌نما که ارزان‌ترین و در دسترس‌ترین یونیفرم ممکن برای طبقات فرودست بود، تبدیل به لباس فرم و نماد موج اخیر تظاهرات ضد سرمایه‌داری شد.
حال و هوای انقلاب در پاریس
پاریس توریستی‌ترین شهر جهان در آستانه سفرهای کریسمس و تعطیلات سال نوی میلادی به میدان جنگ تبدیل شده است. «ویوین والت» خبرنگار نشریه آمریکایی تایم، به دنبال اوج‌گیری درگیری‌های معترضان با پلیس و نیروهای امنیتی، در گزارش روز جمعه خود وضعیت پاریس و در کل فرانسه را چنین توصیف کرد: «اینجا اتمسفر جنگ داخلی دارد». طرفه اینکه تایم همان نشریه‌ای است که در بهار سال 2017، پرتره مکرون را روی جلد معروف خود برده و او را به عنوان «رهبر جدید اروپا» معرفی کرده بود. تازه خبرنگار تایم نمی‌دانست موج بزرگ‌تری از درگیری‌های شهری هنوز در راه است. به گفته وزارت کشور فرانسه از نخستین ساعات بامداد شنبه بیش از 80 هزار نفر در تظاهرات ضددولتی سراسر کشور شرکت کردند و عروس اروپا غرق دود و آتش و فریاد‌های خشمگینانه و صدای انفجار و تیراندازی شد. حتی شبکه یورونیوز، ارگان اتحادیه اروپایی که تحت نظارت دولت فرانسه اداره می‌شود، تظاهرات روزهای اخیر را از کنترل خارج شده خوانده  و گزارش می‌دهد بوی «انقلاب» از آن به مشام می‌رسد. سنگربندی‌های معترضان در خیابان شانزه‌لیزه که آسمانش از آتش‌افروزی و دودزایی معترضان برای مقابله با گازهای اشک‌آور پلیس تیره و تار شده، صحنه‌های نبردهای خیابانی انقلاب فرانسه در اواخر قرن هفدهم میلادی را پیش چشم تداعی می‌کند.
در «شنبه سیاه» از اپرای پاریس تا خیابان «فوش» و از آنجا تا کوچه «ریویولی» و بلوار «اوسمان» و همچنین بنای معروف «ارک دو تریومف» یا طاق نصرت صحنه‌های برابر چشم یک انقلاب یا جنگ داخلی را تداعی می‌کرد. ساختمان نماد ملی بزرگ و مشهور فرانسه در میدان «اتووال» به‌خاطر حجم گسترده آتش و دود ناشی از آن حتی در ساعات روز قابل مشاهده نبود.
معترضان در مقابل ماشین‌های آب‌پاش پلیس از سلاحی جدید به نام توپ‌های بیلیارد استفاده می‌کنند و  شیشه‌های بسیاری از مغازه‌ها و بناهای مرکز شهر را شکسته‌اند. طاق نصرت نیز با توجه به حجم شعارها و نمادهای اعتراضی که همراه با لایه‌های دوده بر آن نقش شده به طاق انقلاب تغییر شکل پیدا کرده است.
فرار توریست‌ها از عروس اروپا
کریستوف کاستانر، وزیر کشور فرانسه پنجشنبه گذشته مدعی شده بود تنها با کارت شناسایی و عبور از گیت‌های بازرسی می‌توان وارد خیابان شانزه‌لیزه شد اما سیل معترضان کل تمهیدات امنیتی را بر هم زد. چندین دستگاه خودرو از جمله یک ون پلیس در اطراف این خیابان در قلب پاریس آتش‌زده شد و پس از آنکه یکی از معترضان، سلاح جنگی یک  افسر پلیس را ربود، نیروهای امنیتی بهانه‌ای برای به تعطیلی کشاندن تمام شهر پیدا کردند. تقریبا تمام ایستگاه‌های متروی بخش‌های مرکزی پایتخت فرانسه تعطیل شده و فروشگاه‌های زنجیره‌ای نیز هنوز از ترس غارت شدن توسط جماعت گرسنه و خشمگین، درهای خود را به روی مراجعان بسته‌اند. در چنین شرایطی حتی تارنماهای بین‌المللی راهنمای توریسم به جای وصف جذابیت‌های پاریس، دست به انتشار خبرهایی درباره وضعیت حاد این شهر برای هشدار دادن به توریست‌ها زده‌اند. از جمله تارنمای «ای توربو نیوز» به گزارش کامل اغتشاشات پرداخته و گردشگران را به فرار از فرانسه و عدم برنامه‌ریزی برای سفر به این کشور در تعطیلات کریسمس تشویق کرده است. «مارسل بنه‌زه» رئیس سندیکای هتلداران و رستوران‌داران فرانسه با فاجعه‌بارخواندن وضعیت پدید آمده، گفت: «۵۰ درصد توریست‌ها سفر خود را لغو کرده‌اند یا قبل از پایان زمان سفرشان به لندن، آلمان یا اسپانیا رفته‌اند».
مکرون بنزین روی آتش ریخت
بنا به گزارش وزارت کشور فرانسه، طی سومین دور شورش «جلیقه زردها»، پلیس تا ظهر دیروز 412 معترض را دستگیر کرده، 2 نفر کشته و صدها نفر شامل نزدیک به 23 نیروی پلیس در جریان درگیری‌های شنبه زخمی شده‌اند که مجموع مجروحان پلیس را به 60 نفر می‌رساند. با فراخوان این وزارتخانه و با بالاگرفتن احتمال برقراری مجدد وضعیت اضطراری در فرانسه، شمار نیروهای امنیتی مستقر در پایتخت به 10 هزار نفر بالغ می‌شود به طوری که اغلب خبرگزاری‌های بین‌المللی دیروز گزارش دادند با بازگشت مکرون، در پاریس حکومت نظامی برقرار شده است.
در چنین وضعیت امنیتی بغرنجی، مکرون که از نظر اغلب فرانسویان بیشتر برای کاسبی شخصی و بازی کردن نقش دلال محبت برای آشتی دادن رهبران غربی با ولیعهد جنایتکار سعودی درگیر در رسوایی قتل خاشقجی، به اجلاس جی 20 در بوئنوس‌آیرس آرژانتین رفته بود، شنبه‌ شب و در نشست پایانی این اجلاس مجبور شد به جز مسائل بین‌المللی، درباره بحران اجتماعی و اقتصادی کشور خودش هم با خبرنگاران صحبت کند.
اما رئیس‌جمهور صورتی فرانسه در این آزمون مهم سیاستمداری مردود شد و به جای آرام کردن فضا، به التهابات دامن زد به طوری که تحلیلگر شبکه «آرتی» تهدید معترضان توسط مکرون را به بنزین ریختن روی آتش پاریس تعبیر کرد.
او که پیش از سفر به آرژانتین نیز تاکید کرده بود دولتش از مواضع خود در قبال سیاست‌های اقتصادی سرمایه‌داری کوتاه نمی‌آید، با انتقاد از آنچه در خیابان‌های پاریس و دیگر شهرهای فرانسه در حال وقوع است، گفت: «آنچه امروز در پاریس روی داد هیچ ارتباطی با بیان مسالمت‌آمیز یک خشم مشروع ندارد. عاملان این خشونت‌ها نه خواهان تغییر هستند و نه بهبود اوضاع؛ آنها تنها به دنبال آشوب و برهم زدن نظم هستند».
بلافاصله وزیر کشور فرانسه نیز معترضان را خربکار خواند و نه فعال سیاسی و ابراز نگرانی کرد که تظاهرات گسترده برای نخستین بار هر دو طیف چپ و راست افراطی - آنارشیست‌ها و ملی‌گرایان تندرو - را متحد کرده است. «دنیس یاکوب» مقام  ارشد پلیس فرانسه نیز از پیوستن گروه‌های کوچک هرج و مرج‌طلب به صفوف تظاهرات‌کنندگان برای حمله به نیروهای امنیتی هشدار داده است. اگرچه این اظهار نظرها تلاش‌هایی حکومت برای بدنام کردن معترضان واقعی، یعنی طبقات فرودست و انگیزه‌های آنان و زمینه‌چینی برای برقراری وضعیت فوق‌العاده و حتی حکومت نظامی در فرانسه است اما در عین حال پرده از آشفتگی و هرج و مرج سیاسی خارج از کنترل برمی‌دارد.
در روزهای اخیر بویژه پس از افشای مفاد گفت‌وگوی سرپایی مکرون با بن‌سلمان درباره عواقب قتل خاشقجی، شبکه‌های اجتماعی فرانسوی‌زبان مملو از پست‌هایی شده‌اند که مکرون را در حل تعظیم جلوی شاه سعودی یا خوش و بش با پسر جانی او نشان داده و او را متهم می‌کنند که به جای رسیدگی به بحران عظیم داخلی، در حال کار چاق‌کنی برای بن‌سلمان و ترامپ است. می‌توان گفت این مترسک روتشیلدها خیلی زودتر از آن چه انتظار می‌رفت لخت شده است و احتمالا به پایان دوره ریاست‌جمهوری خود نیز نخواهد رسید.
سرایت انقلاب به اروپا
به گزارش یورونیوز، جنبش جلیقه زردها که ابتدا در اعتراض به وضع مالیات بر سوخت‌های فسیلی و افزایش قیمت بنزین و گازوئیل شکل گرفت، اینک دامنه‌ای گسترده‌تر به خود گرفته و با سرایت به دیگر شهرها، پشتیبانی شمار بیشتری از مردم فرانسه بویژه اقشار متوسط را که روز به روز قدرت خریدشان پایین‌تر می‌آید، به دست آورده است.
اما ویژگی مهم دیگر این جنبش پیام مشترک آن برای اغلب ساکنان اتحادیه اروپایی است که در سال‌های گذشته با رشد مشکلات معیشتی دست و پنجه نرم می‌کرده‌اند. فرانسه‌ای که طی چندین دهه خود را محور وحدت اروپا می‌دانست حالا به کانون واگرایی و فروپاشی اتحادیه اروپایی تبدیل شده است.
روز جمعه صدها تن از «جلیقه‌ زردها»ی بلژیکی که برای اعتراض به بالا بودن میزان مالیات، گران شدن سوخت سبز و هزینه‌های زندگی به خیابان‌های بروکسل آمده بودند، در حوالی مقر اتحادیه اروپا با پلیس درگیر شدند. آنها با وجود حمله  پلیس به‌وسیله ماشین‌های آب‌پاش به تدریج دیگر خیابان‌های پایتخت بلژیک را هم قرق کردند و خود را تا یک قدمی دفتر «شارل میشل» نخست‌وزیر بلژیک رساندند.
حال به گزارش روزنامه انگلیسی اکسپرس، جنبش «جلیقه زردها» در اعتراض به سیاست‌های اقتصادی سازگار با سرمایه‌داری سردمداران اروپایی، از بروکسل در حال سرایت به کشورهای همسایه بلژیک و فرانسه یعنی یعنی هلند، آلمان و بریتانیاست.
 


Page Generated in 0/0215 sec