فرانسه با امانوئل مکرون، یک جام‌جهانی را در زمین فوتبال برد اما در همه عرصه‌‌های دیگر داخلی و خارجی جز شکست چیزی عایدش نشد. پس از شکست در باقی نگاه داشتن آمریکای ترامپ در پیمان‌‌های بین‌المللی، جلب حمایت واشنگتن از اتحادیه اروپایی، کسب امتیازی مهم از بریتانیای پسابریگزیت، رهبری اتحادیه اروپایی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، احیای اقتصاد رو به ورشکستگی فرانسه، ایجاد ثبات سیاسی در فرانسه توسط حزب حاکم «آن مارش»‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، موازنه قوا با اقتدار روزافزون روسیه در شرق اروپا و البته بی‌آبرویی اخیر پاریس به‌خاطر رسوایی هم‌پیمان جدید مکرون یعنی بن‌سلمان در ماجرای قتل خاشقجی، حالا  شورش «جلیقه‌زردها»ی طبقات فرودست علیه تغییرات اشرافی در قوانین اقتصادی که از پاریس به دومین شهر بزرگ فرانسه یعنی مارسی هم کشیده شده، چنان دولت مکرون را به عنوان نوکر بی‌اختیار روتشیلدها به چالش کشیده که عملا زمام امور از کنترل کاخ الیزه خارج شده و طبق آخرین شنیده‌ها از کریدورهای قدرت در پاریس، یک شورای حکومتی اضطراری اما مخفی همانند آنچه در یازدهم سپتامبر در واشنگتن شکل گرفته بود، در فرانسه روی کار آمده است.
با گذشت کمتر از 3 هفته از اعتراضات خستگی‌ناپذیر مردم حاشیه‌نشین و شهرستانی‌‌های کم‌بضاعت علیه افزایش بهای سوخت و برنامه اصلاحات اقتصادی مکرون- که کارشناسان فرانسوی شدت و جدیت آن را از انقلاب اجتماعی سال 1968 به این سو بی‌سابقه دانسته‌اند- پاریس تبدیل به شهری جنگ‌زده و نیمه تعطیل زیر آسمانی تیره و تار از دود و آتش شده است. دانش‌آموزان بیش از 100 مدرسه هم با تعطیلی مدارس خود به معترضان پیوستند. حتی بازی خانگی باشگاه پاری‌سن ژرمن هم در این شهر آشوب‌زده لغو شد. «آنی هیدالگو» شهردار پاریس دیروز به تلویزیون «فرانس 3» گفت آشوب‌‌های اخیر 3 تا 4 میلیون یورو به پاریس آسیب‌زده است. این اعتراضات که نشریه آمریکایی تایم آن را به جنگ داخلی تشبیه کرده و یورونیوز، انقلابی جدید در اتحادیه اروپایی خوانده بود، حداقل 4 کشته و  1043 زخمی بر جا گذاشت که فقط 222 نفر آنها نیروهای امنیتی بوده‌‌‌اند. پلیس فرانسه بیش از 1424 نفر را نیز بازداشت کرده است. جنگ خیابانی 100 هزار جلیقه‌زرد با پلیس در شهر پاریس در ابتدای هفته که به «شنبه سیاه» مشهور شد در حالی رخ داد که مکرون 40 هزار مایل دورتر از پایتخت در اجلاس جی 20 بوئنوس‌آیرس خود را به حل مسائل بین‌المللی نظیر واسطه‌گری برای آشتی جنایتکاری مثل بن‌سلمان با غرب سرگرم کرده بود. رئیس‌جمهور صورتی فرانسه که نرخ مقبولیتش در کمتر از 2 سال از روی کار آمدن به مرز بی‌سابقه 6 درصد رسیده است، خیلی دیر از آرژانتین بازگشت و وقتی هم که بازگشت مجبور شد به دستور شورای حکومتی اضطراری، سفر برنامه‌‌ریزی شده‌‌‌‌اش به صربستان را لغو کند تا در جلسه فوق‌العاده الیزه رو در روی نخست وزیر«ادوارد فیلیپ» و وزیران ارشد و اقتصادی کابینه، آنها را مجبور کند به جای خودش فعل «غلط کردم» را صرف کنند. دیروز فیلیپ به عنوان رئیس کابینه از تعلیق 6 ماهه طرح افزایش مالیات بر سوخت خبر داد که به مثابه پذیرش شکست مکرون بود، چرا که رئیس‌جمهور تنها 5 روز پیش در نشستی خبری مدعی شده بود هرگز از این طرح در مقابل اعتراضات کوتاه نخواهد آمد. او حتی همانند یک دیکتاتور معترضان را تهدید به سرکوب شدید کرد. اما نخست‌وزیر دیروز گفت: «دولت 3 برنامه اقتصادی اصلی در دست اجرا دارد که اولین آن تعلیق 6 ماهه افزایش مالیات حامل‌های انرژی است. موضوع دوم بحث افزایش قیمت گاز و برق است که قرار بود از سال آتی (2019) اعمال شود که تا به نتیجه رسیدن مذاکرات اعمال نخواهد شد و سوم اینکه مذاکراتی با تمام گروه‌های شغلی و سندیکاهای کارگری برای کنترل اوضاع انجام خواهد شد». اما این تنها شکست مکرون نبوده و نخواهد بود؛ به نظر می‌رسد این جوانک که یک سال و نیم پیش با لابی بانکداران صهیونیست در قحط‌الرجال سیاست فرانسه به قدرت رسید، در نتیجه معاشرت بیش از حد با ولیعهد جنایتکار سعودی، به سرنوشتی همانند او یعنی بی‌ثباتی ناشی از بی‌سیاستی در رأس قدرت مبتلا شده باشد. تعویق 6 ماهه نخستین فاز از اصلاحات اقتصادی مکرون آن هم بر اثر بزرگ‌‌‌‌‌ترین شورش معیشتی تاریخ اتحادیه اروپایی در کشوری که خود را محور اتحادیه می‌خواند، بهای گزافی را به مشروعیت حاکمیت فرانسه تحمیل می‌کند که اولین اثرش را خود مکرون متحمل شده است.
مکرون که در انتخابات ریاست‌جمهوری 2016 نیز به‌خاطر پایین‌‌‌‌‌ترین میزان آرای ممکن مرحله اول برای یک رئیس‌جمهور فرانسه(23 درصد)‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، به فقدان مقبولیت کافی متهم می‌شد، حالا طبق نظرسنجی موسسه آیفوپ فقط با 6 درصد مقبولیت به کارش در الیزه ادامه می‌دهد. میزان مقبولیت رئیس کابینه او یعنی فیلیپ نیز با 10 درصد کاهش به 26 درصد رسیده است. فیلیپ دیروز در حالی تصمیم جدید دولت را مبتنی بر اقداماتی برای بهبود قدرت خرید مردم و بهبود وضعیت معیشتی و درآمد کارگران کشور دانست که لحن تهدیدگر رئیسش را همچنان حفظ کرده بود. او گفت: «در خشونت‌های اخیر 4 تن کشته و صدها تن زخمی شدند و آسیب‌های زیادی به اموال عمومی وارد شد. آنچه در شنبه گذشته رخ داد دیگر نباید تکرار شود. به گفته او دولت آماده مذاکره است و باید بگویم کسانی که مرتکب جرمی شده‌اند، محاکمه خواهند شد». این در حالی است که در روزهای گذشته مکرون و وزیر کشورش، معترضان را خرابکار خوانده بودند اما حالا با عقب‌نشینی آنها، این انتظار برای افکار عمومی به وجود آمده که دولت فرانسه باید از جامعه عذرخواهی کند. در حقیقت رئیس‌جمهور فرانسه با «خرابکار» خواندن معترضانی که طبق تازه‌‌‌‌‌ترین نظرسنجی‌ها حمایت 84 درصد جامعه را پشت‌سر خود دارند، دست به یک انتحار سیاسی زد. به همین دلیل همان‌گونه که از ادامه اعتراضات و ناآرامی‌ها در پاریس و دست‌کم 2 شهر بزرگ دیگر فرانسه پیداست، تظاهرات معیشتی جلیقه زردها به پایان نرسیده و از این پس به موجی از اعتراضات اجتماعی و سیاسی علیه نامشروع بودن رئیس‌جمهور، پارلمانی که حزب مکرون در آن اکثریت را داراست و کابینه شکست خورده، تعمیم خواهد یافت.