گونهای است از شاخه خانه به دوشان؛ این گونه تنها بومی طبقه نسبتا ضعیف جامعه است. فصل مهاجرت این گونه همزمان با افزایش اجاره بها، ازدواج بچه صاحب خانه، افزایش تورم و کافی نبودن حقوق بازنشستگی مالک گزارش شده است. سازمان سیاستگذاری مربوطه برای جلوگیری از انقراض این گونه، راهکارهای زیر را ارائه داد.
۱- مشکل مسکن بخصوص برای گونه انسانهای مستاجر: آن خانه به دوشان خودشون غم سیلاب ندارند ما چرا داشته باشیم خب؟
۲-گرانی مصالح: بابا مگه بچگیاتون خونه نساختید؟ چطور ممکنه؟ سر وته مصالح دوتا بالش و یک صندلی و یک چادره دیگه؛ سخت نگیرید.
۳-تعطیلی ساخت مسکن(سازمان اعلام کرد به پنج سال دیگر برای همفکری نیاز دارد پس عجالتا ارجاع به راهکار اول).
۴-مهاجرتهای مکرر: داریم طبق ذات تنوعطلبیتون عمل میکنیم. بعد هی بگید ما بدیم!
لازم به ذکر است سازمان پس از ارائه راهکار، فرم مرخصی طولانی را پر کرده و هم اکنون در دشتهای زیبای جنوب شهر مشغول تماشای کوچ پرندگان مهاجر و انسانهای مستاجر به اطراف شهر میباشد.