محسن شهمیرزادی: دومینوی رسوایی اخلاقی هاروی واینستین به واسطه انتشار اطلاعات جدید دادگاه‌های وی، متهمان جدیدی را وارد پرونده‌اش کرده است. جدیدترین ادعاهای مطرح‌شده در اسناد دادگاه نشان می‌دهد واینستین ادعا کرده که جنیفر لارنس پس از تن دادن به درخواست جنسی او توانسته مجوز برنده شدن جایزه اسکار را بگیرد. به گزارش «وطن امروز»، بر مبنای آنچه در سایت تلگراف مطرح شده است جنیفر لارنس درباره این گفته واکنش شدیدی نشان داده است و با رد این موضوع، واینستین را متهم به تاکتیک‌های غارتگرانه کرده که به واسطه آن زنان را مورد هدف قرار می‌دهد. با این وجود اسناد دادگاه شائبه‌های جدیدی در پرونده واینستین و موضوع اسکار پدید آورده است. ادعای این تهیه‌کننده که پیش از این تمام جرم‌های خود را انکار می‌کرد، خود مساله مهمی است که در آینده هالیوود و سینمای جهان را بار دیگر تحت‌الشعاع قرار می‌دهد.
وقتی لارنس دوست دارد واینستین را بکشد!
جنیفر لارنس که در سن 28 سالگی به عنوان یکی از چهره‌های مطرح هالیوود در سینما ایفای نقش می‌کند پس از رسانه‌ای شدن ماجرای رسوایی هاروی واینستین واکنش شدیدی نسبت به این اتفاق داشت. او البته هیچگاه ادعایی مبنی بر آزار جنسی توسط واینستین نداشت اما پس از انتشار رسوایی این تهیه‌کننده، در مصاحبه‌ای گفت: «کاری که واینستین انجام داده، جرم است. وقتی قضیه فاش شد و آن را شنیدم، می‌خواستم او را بکشم. او زندگی زنان زیادی را نابود کرد، می‌خواهم او را در زندان ببینم». لارنس همچنین اظهار داشت بارها توسط تهیه‌کنندگان مختلف -که هیچگاه نام‌شان را بر زبان نیاورد- مورد آزار و اذیت قرار گرفته است. او در این باره اظهار داشت در ابتدای فعالیت‌های حرفه‌ای خود و هنگامی که بازیگری گمنام بود، با درخواست‌های عجیب و غیرمعمولی از سوی دست اندرکاران مواجه شده که مجبور به پذیرش آنها بوده است. او مجبور بوده در مرحله گزینش یک فیلم سینمایی، همراه با 5 بازیگر زن دیگر برهنه شده تا تهیه‌کننده با مشاهده فیزیک بدنش، تناسب اندام او برای نقش مورد نظر را تأیید کند. جنیفر لارنس این گزینش را یکی از روزهای تلخ دوران بازیگری خود توصیف کرد، چرا که این تهیه‌کننده با الفاظ زشت و نامناسبی درباره آنها اظهارنظر می‌کرد. با این وجود مشخص نیست جنیفرلارنس از بیم آینده کاری و زندگی شخصی‌اش هرگونه رابطه با واینستین را رد می‌کند یا واقعا اسناد دادگاه به سرنخ‌های اشتباهی رسیده‌اند. او در واکنش به این مساله بیان داشت: «قلب من برای همه زنان که توسط هاروی واینستین مورد تجاوز قرار گرفته‌اند، شکسته می‌شود. من هرگز چیزی جز رابطه حرفه‌ای با او نداشته‌ام. این یک نمونه دیگر از تاکتیک‌های غارتگرانه او و دروغ‌هایی است که برای جذب زنان بی‌شمار حاضر در هالیوود، گفته بود».
جناب اسکار سابقه‌دار
از سوی دیگر جایزه اسکار مهم‌ترین متهم در اسناد تازه منتشرشده از دادگاه محسوب می‌شود، چرا که واینستین ادعا کرده جنیفر لارنس تنها زمانی توانسته برنده اسکار شود که به رابطه با او تن داده است. هنوز در این باره واکنشی از جانب مدیران هالیوود مشاهده نشده است اما پیش از این، حضور افرادی با رسوایی اخلاقی به عنوان مدیر اسکار در بالاترین منصب این جایزه نیز حاشیه‌ساز شده بود. «جان بیلی» فیلمبردار باسابقه هالیوودی که 2 سال پیش به عنوان رئیس جایزه اسکار منصوب شد، پس از رسوایی‌های اخلاقی در پی ایجاد مرامنامه اخلاقی برای اسکار بود. او همچنین برنامه‌های مختلفی را برای تقبیح واینستین طراحی کرد اما خیلی زود خود او متهم به رسوایی اخلاقی شد و آن طور که هالیوود ریپورتر گزارش داده بیلی با 3 اتهام سوءاستفاده جنسی روبه‌رو است. پس از این اتفاق دفتر آکادمی اسکار اعلام کرد تحقیقات خودش را در این باره انجام می‌دهد اما در عین حال بیلی بار دیگر مدیریتش بر جایزه اسکار تمدید شد. «کوبی برایانت» دیگر شاهد مثالی است که اسکار را همچنان در مظان اتهام رسوایی اخلاقی نگاه می‌دارد. او بسکتبالیستی است که به جهت ایفای نقش در یک فیلم کوتاه پویانمایی به نام «بسکتبال عزیز» در اسکار 2018 توانست برنده این جایزه شود. او پیش از این به جهت تجاوز به یک کارمند 19 ساله هتل بازداشت شده بود اما جایزه اسکار بدون توجه به سابقه اخلاقی وی، او را شایسته گرفتن جایزه دانست و همین مساله موجب شد بار دیگر جنبش‌های حمایت از حقوق زنان و مبارزه با آزار و اذیت جنسی، واکنش‌های شدیدی نسبت به آن داشته باشند. هرچند تغییری در جایزه و رفتار اسکار رخ نداد و این آکادمی هیچگاه حاضر به پاسخگویی به اتهامات نشد.
پیچ تند رسوایی در انتظار سرزنشگران واینستین؟!
هرچند جایزه اسکار در کنار بسیاری از مدیران، بازیگران و سینماگران هالیوودی پس از رسوایی‌های اخلاقی موضعی صریح در برابر آن اتخاذ کرده و به مذمت افرادی چون هاروی واینستین پرداختند اما در میان همین افراد رسوایی‌های جدیدی مطرح شد که به نظر می‌رسید مواضع قبلی در واقع نوعی دوری جستن از اتهام‌های اخلاقی محسوب می‌شود. این دوری جستن اما هیچگاه اسکار را از اتهام رسوایی بزرگ خلاص نمی‌کند، بلکه هر آن ممکن است اسناد جدید از دادگاه واینستین- تهیه‌کننده بانفوذ اسکار- و افشاگری‌های اهالی سینما، این اتهام را تبدیل به جرمی بزرگ کند. هرچند آکادمی اسکار بعد از رسانه‌ای شدن ماجرای واینستین وی را از این آکادمی اخراج کرده، در افتتاحیه اسکار استندآپ کمدیی با مضمون رسوایی‌ها به روی صحنه برده است و به رشد کمپین #metoo کمک کرده است اما می‌توان همه اینها را نوعی ارجاع به ضرب‌المثل «دزد دزد گفتن دزد» داد که به واسطه افشاگری‌های جدید ضربه‌ای مهلک به بدنه سینمای هالیوود باشد. از روز نخست که واینستین تبدیل به چهره مطرح هالیوود شد، کسی گمان نمی‌کرد دومینوی رسوایی‌های جنسی در سینمای آمریکا و اروپا به این مرحله برسد اما هنوز هم این مساله تمام نشده و نمی‌توان براحتی پیش‌بینی دقیقی از انتهای آن داشت. آیا هالیوود به اصلاح ساختارهای پرقدرت خود می‌پردازد؟ آیا این امر مانند بسیاری دیگر از بحران‌ها نادیده انگاشته می‌شود یا سرطان هالیوود بدخیم شده و تمام وجود او را دربر خواهد گرفت؟