توطئه سوروس یا سندروم عصیان اتحادیه اروپا، مقصر کدام است؟
تظاهرات بزرگ مجارها علیه قانون برده‌داری
تظاهرات مردم مجارستان علیه قانون جدید کار در این کشور در نخستین شنبه سال 2019 به اوج خود رسید. به نظر می‌رسد پای یک سندروم عصیان‌گرانه اروپایی در میان باشد، چرا که ویکتور اوربان، نخست‌وزیر ملی‌گرا و مقتدر مجارستان در شرق قلمروی اتحادیه اروپا نیز با همه تفاوت‌هایش با امانوئل مکرون، درباره اعمال تغییرات در ساختار اقتصادی کشورش دچار همان مقاومت‌ها و عصیان‌های اجتماعی شده که رئیس‌جمهور لیبرال فرانسه، در غرب اتحادیه. حدود 10 هزار نفر عصر شنبه در سرمای شدید هوا بیرون ساختمان پارلمان تجمع کردند و شعارهای «ما تبدیل به برده نخواهیم شد» و «فیدس کثیف» - اشاره به حزب حاکم- را سر دادند. همچنین بزرگ‌ترین اتحادیه کاری مجارستان نیز  تهدید به اعتصاب در روز نوزدهم ژانویه کرده است. عموم مردم تغییرات در قانون کار را که در آخرین ماه سال میلادی پیشین توسط پارلمان این کشور تصویب شد برنتافته‌اند و تظاهرات متناوب طی یک سال اخیر ادامه داشته‌ است. مخالفان این قانون را «قانون برده‌داری» خوانده‌اند، چرا که در آن کارفرمایان می‌توانند از کارمندان خود بخواهند تا ۲ ساعت بیشتر در روز برای آنها کار کنند. با این قانون عملا کارمندان سالانه بیش از ۴۰۰ ساعت اضافه کاری خواهند داشت و در مقابل کارفرما اجازه دارد پرداخت مبلغ اضافه کاری به نیروی کار را تا 3 سال به تاخیر بیندازند. احزاب مخالف دولت، اتحادیه‌های کارگری و سازمان‌های مدنی این اعتراض‌ها را که از چند هفته گذشته آغاز شده است، حمایت می‌کنند. این اعتراض‌ها فقط ضد قانون کار نیست، بلکه نارضایتی‌های مردم ضدفعالیت‌های دولت ویکتور اوربان شامل گزارش‌های یکجانبه تلویزیون حامی دولت، محدودیت آزادی پژوهشگران و محققان و فساد در بین نمایندگان دولت و اعضای خانواده آنان را نشان می‌دهد.  در مقابل دولت ویکتور اوربان اصرار دارد با تصویب این قانون به دنبال کمک به صاحبان کسب و کاری است که نیروی کار کمی در اختیار دارند و همچنین کمک به نیروی کاری که حاضر به انجام اضافه کاری و دریافت دستمزد بیشتر است. رسانه‌های نزدیک به دولت مجارستان در واکنش به تظاهرات ضد قانون کار، آن را توطئه «جرج سوروس»  میلیاردر صهیونیست مشهور مجار-آمریکایی دانسته‌اند.


دست‌درازی سعودی  به سرمایه‌گذاری‌های نفتی عراق
گروه بین‌الملل: رژیم سعودی اخیرا بندر نفتی «المعجز» در دریای سرخ که عراقی‌ها آن را طی دهه 80 تجهیز کردند تا برای صادرات نفت خود استفاده کنند، بدون هماهنگی با عراق مورد استفاده قرار داده است. یک منبع برجسته در دولت عراق گفت این کشور درباره علل و چگونی بهره‌برداری یکجانبه سعودی‌ها از این بندر، از ریاض توضیح خواهد خواست. بندر المعجز در دهه 80 بر اساس توافق میان 2 کشور و با هدف صادرات نفت عراق در حاشیه دریای سرخ احداث شد و قرار بود روزانه 6/1 میلیون بشکه نفت بصره از مسیر خاک عربستان به بندر المعجز برسد. صادرات نفت از طریق این لوله آغاز شد اما جنگ کویت سبب توقف آن شد و اکنون عربستان دست به تغییر نام این بندر به بندر «ینبع جنوبی» و تصاحب سرمایه‌گذاری‌های عراقی زده است. در این میان، برخی مسؤولان سعودی اعلام کرده‌اند شرکت نفت عربستانی آرامکو قصد دارد پس از انجام اصلاحات لازم در این بندر، از آن در سال جدید استفاده کند و توان صادراتی خود را به 15 میلیون بشکه نفت در روز برساند. عصام الجلبی، وزیر نفت سابق عراق دست‌درازی به اموال عراق در این بندرگاه را یک موضوع تازه ندانست و گفت سعودی‌ها از سال 2000 تاکنون دست به این کار زده‌اند. عربستان سعودی که پس از اشغال کویت از سوی عراق در سال 1990 سفارت خود را در بغداد بست و پس از صدام نیز به بهانه‌های مختلف این کشور و دولت دموکراتیک آن را بایکوت کرده بود، سال 2016 اقدام به بازگشایی سفارت خود کرد. روابط 2 کشور در زمان نخست‌وزیری حیدر العبادی  (2014- 2018) به سمت عادی‌سازی پیش رفت و 2 طرف در سال 2017 به تشکیل یک شورای هماهنگی با هدف بهبود و تقویت همکاری‌ها اقدام کردند.