حسین جمشیدی: حسن یزدانی بعد از مدتی استراحت، باز استارت زده اما این بار تفاوت بزرگ برای او نسبت به سال‌های گذشته غیبت رسول خادم در اردوی تیم ملی است. پسر قدرتمند جویباری با این موضوع هم کنار آمده، چون اهل حاشیه نیست. وقتی چند روز پیش در جریان مرحله دوم اردوی تیم ملی کشتی آزاد سری به خانه کشتی زدیم، بازهم ناخودآگاه تحت تاثیر رفتار، منش و انگیزه حسن یزدانی قرار گرفتیم. نه‌تنها به خاطر نام بزرگش و مدال‌های نسبتا پرتعدادش خودش را در تمرینات گروهی بالاتر از بقیه نمی‌داند، بلکه تمرین کردن برای او از هر لذتی بالاتر است. تمرین آزادکاران بعد از 2 ساعت نفسگیر به پایان رسید؛ از جوان تا باتجربه همه وسایل‌شان را جمع کردند و یکی یکی از سالن خارج شدند. نوبت به فرنگی‌کاران رسید که روی تشک بیایند و تمرین خود را آغاز کنند. در گوشه‌ای از سالن اما یکی جز شاگردان بنا همچنان در حال تمرین بود. حسن یزدانی خارج از برنامه تمرینی تیم ملی، سعی می‌کرد بدنش را برای روزهای سخت آماده کند؛ از طناب زدن به صورت متوالی به مدت نیم ساعت تا بارفیکس و تمرینات استقامتی که خودش به شکل‌های مختلف انجام می‌داد. نزدیک به یک ساعت بود که از پایان تمرین آزادکاران می‌گذشت و در حالی که محمد بنا نکات فنی را به فرنگی‌کاران گوشزد می‌کرد، سراغ حسن یزدانی رفتیم. سوال این بود که چطور او برخلاف بقیه ساعات بیشتری هم تمریناتش را به صورت داوطلبانه ادامه می‌دهد. جواب نابغه جویباری این بود: «یک آسیب‌دیدگی جزئی دارم و روی آن قسمت کار می‌کنم تا بدنم قوی‌تر و مصدومیتم به صورت کامل برطرف شود». سوال بعدی این بود که شاید این تمرینات خارج از برنامه و بیش از حدی که صبح و عصر انجام می‌دهد، برایش خطرناک باشد! باز هم با فروتنی تمام جواب داد: «خیلی که به خودم فشار نمی‌آورم. بالاخره باید تمرین کنم. مدتی از تمرینات دور بودم و کمی استراحت کردم. 20-15 روزی هست که تمرینات را دوباره شروع کرده‌ام و باید آرام آرام برای مسابقات آماده شوم». وقتی هدفش را درباره مسابقات آینده جویا می‌شویم، مثل همیشه خودش را تابع کادر فنی می‌داند: «فعلا چیزی مشخص نیست، البته فکر نمی‌کنم در جام تختی کشتی بگیرم اما به هر حال تابع تصمیمات کادر فنی هستم». با وجود تمرین سنگینی که پشت سر گذاشته بود، همچنان انگیزه و انرژی را می‌شد در صورتش دید. حسن یزدانی این روزها شاید باانگیزه‌تر از سال‌های قبلی هم تمرین می‌کند. نه قهرمانی‌ها باعث شده مغرور شود و نه با یک شکست مقابل دیوید تیلور آمریکایی ناامید شده است. پسر تنومند کشتی ایران با این پشتکار پیش به سوی موفقیت گام برمی‌دارد؛ آن هم با سرعت یوزپلنگ. حسن یزدانی دوست نداشت درباره تیلور یا حریف دیگری با او صحبت کنیم اما خودش را برای انتقام از این گربه سیاه آمریکایی آماده می‌کند. او می‌خواهد شکست‌ناپذیر باشد و در عین حال حاضر نیست اخلاق را زیر پا بگذارد. بله! ما هم منتظر می‌مانیم تا باز هم مدال زرین جهان و المپیک بر سینه تو بدرخشد!