وقتی می‌خواستند برای بازگشت به ایران سوار هواپیما شوند، خیلی آرام و عادی روی صندلی نشسته بودند، در حالی که اطرافیانش هیجان‌زده بودند. امام طوری بودند که انگار اتفاقی نیفتاده است. در تمام عکس‌ها می‌دیدیم که لباس ساده تن ایشان بود. ایشان می‌دانستند چه کار می‌خواهند کنند و اینکه خدا همراه‌شان است؛ هیچ‌وقت درباره مدد الهی شک نکردند و به همین دلیل پیروز شدند. ایشان هیچ‌وقت شک نکردند که شاید شکست بخورند. این اطمینان موجب آرامش امام بود و مردم هم پیرو ایشان بودند. در نوفل‌لوشاتو و هر جای دیگر یکی بودند. تنها لبخند را در عبور از مرز در هواپیما دیدم.