مارک اوگدن: در چمپیونزلیگ جایی برای پنهان شدن وجود ندارد، چیزی که اوله‌گونار سولسشر در جریان شکست 2 بر صفر خانگی تیمش مقابل پاری‌سن‌ژرمن بشدت به او نیاز داشت. توماس توخل در این بازی جنگ تاکتیکی را برد تا تیمش با نمایشی یک کلاس بالاتر از منچستریونایتد قدمی بلند برای صعود به یک‌چهارم نهایی این تورنمنت بردارد. خود شکست جدا، یونایتد 2 مهره اصلی هجومی‌اش یعنی آنتونی مارسیال و جسی لینگارد را هم قبل از شروع نیمه دوم از دست داد و در دقایق پایانی هم شاهد اخراج پل پوگبا از زمین بود. بدین ترتیب ستاره اول یونایتد بازی برگشت را هم از دست داد. یونایتد با امید و خوشبینی زیادی پا به این شب بزرگ اروپایی گذاشته بود اما شکست آنها کلاس متفاوت پاریسی‌ها و محدودیت‌های تیم سولسشر را نشان داد: «امشب ما با واقعیت خودمان روبه‌رو شدیم». این اعتراف خود سولسشر بعد از بازی بود: «مشخص بود که مدت‌هاست در چنین سطحی بازی نکرده بودیم اما این بازی سرنوشت فصل ما را تعریف نمی‌کند. برای ما این تجربه‌ای بود که از آن درس بگیریم. ما در بازی برگشت تلاش‌مان را خواهیم کرد، با اینکه کار بسیار دشواری پیش رو داریم، کاری که البته غیرممکن نیست».
سولسشر بعد از اینکه در دسامبر ۲۰۱۸ جانشین ژوزه مورینیو شد ۱۰ تا از ۱۱ بازی اولش را برد و تا این شب بدون شکست بود اما جدال برابر پاری‌سن‌ژرمن مواجهه با واقعیت بی‌رحم بود. پاریسی‌ها در این بازی دو ستاره خط حمله‌شان یعنی نیمار و ادینسون کاوانی را نداشتند اما مارکو وراتی که خودش تازه از مصدومیت بازگشته بود، کنار آنخل دی‌ماریا و کیلین امباپه سرنوشت بازی را رقم زدند.
توخل، مربی سابق دورتموند در این بازی نشان داد چطور هوشمندی تاکتیکی شب‌های بزرگ چمپیونزلیگ را تعریف می‌کند. او مارکینیوش را مامور مستقیم مهار پوگبا کرده بود و بدین ترتیب هافبک فرانسوی یونایتد که کلیدی‌ترین مهره این تیم است از جریان بازی خارج شد تا میزبان هرگز موفق نشود جریان بازی را در دست بگیرد. در سوی دیگر وراتی رهبر ارکستر پاریسی‌ها بود و هیچ‌کدام از نمانیا ماتیچ یا آندر هررا وظیفه مهار او را بر عهده نگرفته بودند.
یونایتد بابت از دست دادن لینگارد و مارسیال بدشانس بود. سولسشر، الکسیس سانچز را به جای لینگارد به بازی فرستاد که عملا هیچ تاثیری در زمین نداشت اما به جای استفاده از روملو لوکاکو به جای مارسیال که می‌توانست حداقل مارکوس رشفورد را در کناره‌ها آزاد کند و مشکلات بیشتری برای خط دفاعی پاریسی‌ها پدید آورد، سولسشر، خوان ماتا را جانشین مهاجم فرانسوی‌اش کرد. سرعت کم ماتا باعث شد یونایتد پرس و قدرت ضدحمله زدنش را از دست بدهد. در ضمن این اسپانیایی باتجربه که به عنوان وینگر راست بازی می‌کرد، در کمک به اشلی یانگ هم ناکام ماند تا دی‌ماریا در نیمه دوم هر بلایی که می‌خواست سر کاپیتان یونایتد بیاورد.
دی‌ماریا که سال ۲۰۱۴ از رئال مادرید به یونایتد پیوست، آن هم با مبلغ 7/59 میلیون پوند که در زمان خودش بالاترین رکورد در فوتبال انگلیس بود، در این شب توسط تماشاگران تیم سابقش مدام هو شد. جواب وینگر آرژانتینی پاریسی‌ها به این خوشامدگویی تاثیر مستقیم روی هر دو گل تیمش بود. ابتدا یک کرنر که با ضربه محکم و روی پای پرسنل کیمپمبه وارد دروازه داوید دخه‌آ شد و بعد نفوذ از سمت راست و خارج کردن یانگ از جریان بازی و ارسال پاس برای امباپه که با سرعتی رعدآسا خودش را به باکس یونایتد رساند و کار را تمام کرد.
شکست برابر پی‌اس‌جی نخستین‌باری بود که سولسشر در آزمون بزرگ مردود می‌شد. شاید خیلی خوشبینی باشد اگر امیدی برای آنها در بازی برگشت قائل باشیم اما تصویر بزرگ‌تر 3 بازی دیگر شاگردان این نروژی ۴۵ ساله برابر چلسی، لیورپول و منچسترسیتی است.
رویاپردازان رومانتیکی که سولسشر را از همین حالا مربی بلندمدت تیم‌شان می‌دانستند، در این شب با خبری بد روبه‌رو شدند. این نخستین‌باری بود که شک و تردیدی جدی در بهترین گزینه بودن سولسشر برای رهبری یونایتد به وجود آمد. نتیجه گرفتن در لیگ برتر مقابل تیم‌های متوسط یک مساله است، بردن بازی‌های بزرگ اروپایی مساله‌ای دیگر. منچستر یونایتد به مربی‌ای نیاز دارد که با هوشمندی تاکتیکی‌اش چنین بازی‌هایی را ببرد، چیزی که در این شب از ذخیره طلایی سابق‌شان ندیدیم.