نشست تحلیلی «40 سال تنهایی» با موضوع بررسی نسبت جشنواره فجر و انقلاب اسلامی در دانشکده صداوسیما برگزار شد. به گزارش «وطن امروز»، سجاد مهرگان، سردبیر برنامه تلویزیونی «سینماگرام» در این نشست با بیان اینکه فیلم‌های جشنواره فجر امسال نسبتی با چهلمین سال انقلاب اسلامی نداشت، گفت: در فیلم‌های امسال استعمال سیگار توسط 37 شخصیت اصلی انجام شد و در کنار آن 90 درصد از فیلم‌ها از الفاظ رکیک استفاده کردند. وی ادامه داد: در ۱۰۰ درصد فیلم‌های امسال شخصیت‌ها نزاع و درگیری داشتند. یعنی عامل پیش‌برنده فیلم‌های درام، نزاع و درگیری بود. ۶۷ درصد فیلم‌ها مرگ داشت و تنها در ۱۰ درصد از فیلم‌ها کودکی متولد شد. همچنین فقط ۱۷ درصد خانواده‌ها سالم و ۷۰ درصد خانواده‌ها در فیلم‌ها از هم پاشیده و متلاشی بودند. وی با بیان اینکه ۵۰ درصد فیلم‌های جشنواره امسال، فیلم‌های اکران سال بعد هستند، گفت: می‌گویند فیلم‌های امسال بر اساس فن سینمایی جایزه گرفتند نه بر مبنای فن ایدئولوژی. صحبت جشنواره امسال صحبت عبور از ایدئولوژی است که آسیب جدی جشنواره است. وی افزود: در جشنواره‌های خارجی، امکان ندارد فیلمی که ایدئولوژی آنها را رعایت نکند، بتواند جایزه بگیرد. رویکرد فیلم‌ها فرم‌محور و محتوامحور است و معتقدم در محتوا می‌توانید دروغ بگویید اما در فرم نمی‌توانید، چرا که فرم هیچ وقت دروغ نمی‌گوید. مهرگان گفت: جشنواره 3 محور اصلی ایده، سرمایه و قانون دارد که مشکل اساسی ما در قانونگذاری است. سردبیر برنامه سینماگرام با بیان اینکه مشکل بزرگ ما دبیران جشنواره هستند، گفت: به نظر من جشنواره فیلم فجر یک سرمایه ملی است که نیاز به نقد شدن دارد اما متاسفانه مشاهده می‌کنیم دبیر جشنواره نفوذ کلام در ساختار جشنواره ندارد و حتی برای  جشنواره هیات انتخاب می‌گذارد و این امر نشان می‌دهد جرأت و تخصص لازم را ندارد و پای انتخاب‌های خود نمی‌ایستد.
موفقیت فیلم‌های خوب امسال مدیون رجوع به «واقعیت» بود
محمدرضاکردلو، روزنامه‌نگار سینمایی و فعال رسانه‌ای نیز در این نشست اظهار داشت: عمده فیلم‌های برگزیده در جشنواره فجر در همه ادوار گذشته، نسبتی جدی با آنچه ما از آن به سینمای انقلاب تعبیر می‌کنیم دارند و به همین جهت ویترین جشنواره از منظر بهترین فیلم در 37 دوره گذشته، ویترین قابل احترامی است.
کردلو با اشاره به عدم وجود  پروتکل و قاعده مشخص در جشنواره فیلم فجر گفت: جشنواره فیلم فجر با وجود نداشتن سیاست‌گذاری و سیاست‌گذار، محافظه‌کاری مدیران و بسیاری ضعف‌های دیگر بازهم بودنش بهتر از نبودن آن است، چرا که یک سرمایه ملی است. درست کردن بدیل‌هایی با اسامی پرندگان مختلف افتخار نیست و بسیار مضر است. وی با اشاره به اینکه پیشرفت سینمای ایران بعد از انقلاب محسوس است، گفت: سال ۵۶ سینما ورشکسته بود. بعد از انقلاب اگرچه مدیران سینمایی طرفدار سینمای اروپای شرقی و جشنواره‌ای و در ضدیت با قهرمان‌محوری عمل کردند اما سینمای ملی و متعهد راه خود را پیش گرفت و توفیقاتی هم داشت. توفیقاتی که به قاعده مدیریت سینمایی ربط ندارد و یک استثناست. مثلا حاتمی‌کیا  و مهدویان استثنا هستند. در فیلم‌هایی مثل «ماجرای نیمروز»، «23 نفر»، «شبی که ماه کامل شد»، «تختی» و «متری شیش و نیم» رجوع به واقعیت‌ها محسوس بود و از این جهت بود که دیده شدند. همانطور که می‌دانیم مشکل اصلی ما کماکان فیلمنامه است. نکته‌ای که در بیانیه هیات داوران جشنواره نیز بود. به نظرم الهام گرفتن از واقعیت می‌تواند خلأ نبود تخیل را پر کند. موفقیت فیلم‌های خوب امسال مدیون رجوع به «واقعیت» بود. وی با بیان اینکه پیش‌بینی می‌کنم 85-۸0 درصد آثار جشنواره در گیشه با شکست مواجه شود، گفت: مدیریت سینما در ۴۰ سال گذشته نسبتی با سینمای ملی نداشته و این روزها وضعیت گیشه بیشتر از مدیریت سینمایی به پردیس‌ها و گردانندگان آنها مربوط است.