گروه سیاسی: 4 روز از اقدام پارلمان فرانسه در دعوت از سرکرده گروهک تروریستی منافقین برای سخنرانی در جمع نمایندگان این کشور می‌گذرد، با این حال وزارت امور خارجه هنوز واکنشی به این گستاخی فرانسوی‌ها نشان نداده است.
به گزارش «وطنامروز»، مریم رجوی، سرکرده تروریست‌‌های منافقین روز پنجشنبه گذشته به پارلمان فرانسه رفت تا در جمع رئیس پارلمان و مقامات فرانسوی علیه نظام جمهوری اسلامی ایران سخنرانی کند. او در سخنرانی خود بارها از مقامات فرانسوی به‌خاطر حمایت‌‌های گسترده از منافقین قدردانی کرد.
سرکرده منافقین در مجلس ملی فرانسه بر نابودی برنامه موشکی ایران تاکید کرد. او همچنین گفت جمهوری اسلامی ایران نسبت به مواضع اروپایی‌ها مبنی بر تعطیلی برنامه موشکی تهران، بی‌اعتناست. نکته جالب اینکه سرکرده گروهک تروریستی منافقین در سخنرانی خود به مقامات فرانسوی گفت هستههای «شورشی» را در ایران علیه جمهوری اسلامی ایران تشکیل داده است. او در این‌باره گفت: «یک تحول مهم در ایران رخ داده است. این نیرو کانون‌های شورشی است. واحدهایی که از اعضا و هواداران مقاومت ایران تشکیل شده است. آنها از میان نسل جوان و آزادی‌خواه ایران برخاسته‌اند. در یک سال اخیر، کانون‌های شورشی فعالیتهای ضد رژیم را در ده‌ها شهر ایران گسترش داده‌اند». او سپس از فرانسوی‌ها خواست به سیاست خود در حمایت از منافقین ادامه دهند و منافقین را به عنوان رژیم جایگزین جمهوری اسلامی به رسمیت بشناسند!
سخنرانی سرکرده یک گروهک تروریستی درباره «هستههای شورشی» در ایران یک معنای روشن دارد و آن اقدام به خرابکاری و ایجاد ناامنی در ایران است. از سوی دیگر زمانی که این سخنان در پارلمان فرانسه بیان می‌شود، پیام آن تصریح فرانسه بر دشمنی با ایران و به نوعی اعلان جنگ فرانسه به ایران خواهد بود.
با همه اینها و به‌رغم اینکه انتظار می‌رفت وزارت امور خارجه به سرعت در قبال این گستاخی فرانسه واکنش نشان دهد، دستگاه تحت مدیریت محمدجواد ظریف تاکنون و در حالی که 4 روز از این ماجرا می‌گذرد، از اعلام یک موضع حداقلی نیز خودداری کرده است، چه رسد به احضار یا اخراج دیپلمات‌های فرانسوی از ایران.
این انفعال وزارت امور خارجه زمانی بیشتر به چشم می‌آید که تصور شود ناآرامی‌های 4 ماه اخیر در فرانسه را که از سوی جلیقه‌زردها شکل گرفته و تاکنون خسارات زیادی نیز به این کشور وارد کرده است، یک گروه مستقر در ایران مدیریت می‌کرد یا برعهده می‌گرفت! در آن صورت واکنش طرف فرانسوی چه بود؟ سابقه چند ماه اخیر فرانسه و سایر کشورهای اروپایی نشان می‌دهد اروپایی‌ها در این باره نه تنها کمترین مماشاتی نخواهند داشت، بلکه تاکنون و به دفعات، بسیاری از دیپلمات‌های بی‌گناه ایرانی را صرفا به دلیل برخی اتهامات اثبات نشده احضار، اخراج و در مواردی بازداشت کرده‌اند! اسدلله اسدی، دیپلمات ایرانی مستقر در وین نمونه‌ای از همین رویه اروپایی‌هاست که تیرماه گذشته به‌واسطه برخی ادعاهای اثبات نشده، برخلاف تمام قوانین دیپلماتیک دستگیر شده و پس از گذشت 8 ماه همچنان در بازداشت به سر می‌برد.
سخنگو می‌خواهد سفیر شود
آیا موضوع حضور بهرام قاسمی، سخنگوی وزارت امور خارجه به عنوان سفیر ایران در پاریس، یکی از دلایل عدم تمایل وزارت امور خارجه در واکنش نشان دادن به اعلام دشمنی آشکار و به عبارتی اعلان جنگ علنی فرانسه به ایران است؟!
از چند ماه قبل موضوع انتخاب قاسمی به عنوان سفیر ایران در پاریس مطرح بوده است. آذرماه گذشته نیز «وطنامروز» در گزارشی با اشاره به همین موضوع نوشته بود: انتصاب قاسمی به عنوان سفیر ایران در فرانسه قطعی و نهایی شده بود اما طرف فرانسوی، پذیرش قاسمی را منوط به عذرخواهی رسمی ایران از فرانسه به خاطر ماجرای ادعای بمب‌گذاری در همایش منافقین کرده است!
بیش از 6 ماه از عدم معرفی سفیر جدید فرانسه در تهران می‌گذرد. فرانسه حدود 2 هفته بعد از ادعای واهی دستگاه امنیتی بلژیک مبنی بر تلاش ایران برای بمب‌گذاری در همایش منافقین، سفیر خود در ایران را فراخواند و تاکنون نیز سفیر جدیدی معرفی نکرده است. در مقابل از تابستان امسال با پایان یافتن مسؤولیت ابوالقاسم دلفی، سفیر پیشین ایران در فرانسه، جایگزین وی معرفی نشده است و این یعنی از تابستان امسال تاکنون فرانسه و ایران در کشورهای یکدیگر سفیر ندارند.
28 شهریور گذشته رویترز در خبری از شرط فرانسه برای معرفی سفیر جدید در تهران پرده برداشت. در این خبر صراحتا عنوان شد عدم معرفی سفیر به ماجرای ادعای واهی تلاش ایران برای بمب‌گذاری در همایش سالانه منافقین مرتبط است. این رسانه انگلیسی به نقل از منابعی که نامی از آنها نبرده، گزارش داد: فرانسه تا زمانی که ایران درباره طرح ادعایی بمب‌گذاری در گردهمایی مجاهدین خلق در پاریس اطلاعاتی در اختیار فرانسه نگذارد، از معرفی سفیر جدید خود در تهران خودداری خواهد کرد. یک منبع نزدیک به ریاست‌جمهوری فرانسه در این رابطه به رویترز گفت: «ما امروز در تهران کاردار داریم و دیالوگی در سطح بالا میان مقام‌های فرانسوی و ایرانی در جریان است». وی بیان داشت: «ما سعی داریم روشن کنیم ماجرا پیرامون این حادثه چه بود... من نمی‌گویم رابطه مستقیمی [با منصوب نشدن یک سفیر] وجود دارد اما ایران قول داده در هفته‌های آینده فکت‌هایی عینی در اختیار ما بگذارد که امکان خواهد داد روابط دیپلماتیک خود را به صورتی که حالا هست دنبال کنیم». همچنین یک منبع دیپلماتیک فرانسوی هم به این رسانه انگلیسی گفت: «معرفی سفیر جدید در نتیجه آن توطئه ادعایی معلق شده است».
دولت فرانسه به طور کلی به تهران گفته است ایران باید رسما از فرانسه به خاطر ماجرای ادعای بمب‌گذاری در همایش منافقین عذرخواهی کند. فرانسه گفته است تا زمانی که ایران در این زمینه عذرخواهی نکند، نه سفیر جدیدی به تهران معرفی می‌کند و نه سفیر جدید ایران را در پاریس می‌پذیرد!
در همین راستا 2 هفته قبل و پس از سفر عراقچی، معاون ظریف به فرانسه، نشریه فرانسوی لوفیگارو از بهرام قاسمی، سخنگوی وزارت امور خارجه به عنوان سفیر جدید ایران در فرانسه نام برده بود. معاون ظریف به این نشریه فرانسوی گفت: برای تبادل سفرا در موعدی خیلی نزدیک (طی روزهای آینده) توافق کردیم.
عواقب شرطی شدن دستگاه ظریف
با همه اینها به نظر می‌رسد سکوت دستگاه دیپلماسی ظریف در قبال گستاخی اخیر فرانسه فراتر از ملاحظات دیپلماتیکی چون معرفی سخنگوی وزارت امور خارجه به عنوان سفیر ایران در پاریس در آینده نزدیک بوده باشد. واقعیت این است که از زمان برجام و پس از آن یعنی خروج آمریکا از این معاهده و شروع مذاکرات برجامی با اروپا، عموم موضع‌گیری‌های وزارت خارجه «شرطی» شده است. از جمله در دوران مذاکرات 8ماهه با اروپا یعنی از اردیبهشت تا بهمن‌ماه، وزارت امور خارجه در مقابل رفتارهای خصمانه اروپا همواره یا سکوت کرد یا واکنش متقابلی نشان نداد تا به مذاکرات لطمه‌ای نخورد. در این فاصله اروپا بسیاری از دیپلمات‌های ایرانی را به شکلی تحقیرآمیز از کشورهایی چون هلند و دانمارک اخراج کرد، چنان که اشاره شد دیپلمات ایرانی مستقر در اتریش را بر خلاف تمام قوانین و عرف دیپلماتیک بازداشت کرد، تحریم‌های متعددی را به بهانه‌های واهی علیه ایران در دستور کار قرار داد و همچنین در این مدت به دفعات به سفارتخانه‌های ایران در پایتخت‌های اروپایی تعدی شد، آن هم در سایه سکوت و تماشای پلیس این کشورها اما دستگاه سیاست خارجی کشور به کمترین واکنش‌های ممکن و کلیشه‌ای چون احضار سفیر کشور مقابل بسنده کرد.
به این موارد می‌توان سکوت عجیب وزارت امور خارجه در قبال برخورد خشن پلیس فرانسه با جلیقه‌زردها را افزود. در حالی که دی‌ماه گذشته رئیس‌جمهور فرانسه در اقدامی مداخله‌جویانه درباره چگونگی برخورد پلیس ایران با آشوبگران خیابانی اظهار نظر کرده بود، دستگاه تحت مدیریت ظریف در قبال تمام این مسائل موضعی منفعلانه گرفت تا روند مذاکرات فرسایشی ایران و اروپا لطمه نبیند. مذاکراتی که قرار بود حداکثر 2 ماه طول بکشد و در جریان آن در ازای ادامه حضور ایران در برجام و تعطیلی صنعت 30 میلیارد دلاری هسته‌ای، اروپا به تعهدات برجامی‌اش چون تضمین فروش نفت ایران، بازگشت شرکت‌های اروپایی به ایران و همچنین تداوم تبادلات تجاری و مالی اروپا با کشورمان عمل کند. در نهایت اروپا نه تنها 3 بار موعد عمل به این وعده‌ها را به تاخیر انداخت، بلکه در بیانیه‌ای که 11 بهمن‌ماه وزرای خارجه 3 کشور اروپایی در این باره منتشر کردند، نه خبری از تضمین فروش نفت بود و نه بازگشت شرکت‌های اروپایی، بلکه صرفا یک شرکت ذی‌حسابی مشترک میان اروپا و ایران تشکیل شد.
اکنون با مشخص شدن سطح اقدامات اروپا برای حفظ برجام که در قالب INSTEX تعریف شد، این سوال مطرح می‌شود: وزارت امور خارجه این‌بار به خاطر کدام قید و ملاحظه نمی‌تواند موضعی شفاف و صریح در مقابل حضور سرکرده گروهک منافقین در پارلمان فرانسه بگیرد؟ «وطنامروز» در گزارش 2 روز قبل خود در این باره نوشته بود: «سکوت وزارت امور خارجه ایران در قبال فعالیتهای آزادانه منافقین در فرانسه و تشدید اقدامات آنها علیه ایران در این کشور، باز هم روایتگر همان انفعال خطرناک و پرهزینه‌ای است که چند سالی است دیپلماسی ایران را به سمت فلج شدن حرکت داده است. این سوال بسیار جدی است که چرا وزارت امور خارجه اقدامی برای نشان دادن هزینه‌‌های این حمایت علنی الیزه از منافقین انجام نمی‌دهد؟ در حالی که دولت امانوئل مکرون درگیر جنبش مردمی جلیقه‌زردهاست، حمایت آزادانه پاریس از منافقین نشان می‌دهد آنها هیچ احساس ضعفی در قبال دولت ایران ندارند و در اوج فشار نیز برنامه‌‌های خود برای اعلام حمایت از تروریست‌‌های ضدایرانی را پیگیری می‌کنند.
به اعتقاد کارشناسان، انفعال وزارت امور خارجه در قبال رفتارهای خصمانه و غیردوستانه اروپایی‌ها بویژه فرانسه، تاثیر مستقیمی بر تضعیف شاخص‌‌های امنیتی کشور خواهد گذاشت. کما اینکه آمارها نشان می‌دهد حوادث تروریستی در ایران، پس از توافق برجام به مراتب بیشتر و شدیدتر از گذشته بوده است».