نادر ابراهیمی یکی از داستان‌نویسان مشهور معاصر است که آثارش دارای سادگی و صمیمیت بسیار بوده و از نثری جذاب و شاعرانه برخوردار است. نادر ابراهیمی نه‌تنها داستان‌نویس بوده، بلکه در حوزه‌های فیلمسازی، ترانه‌سرایی، نمایشنامه‌نویسی، فیلمنامه‌نویسی و تدریس هنر نیز فعالیت داشته است.
ابراهیمی، متولد 14 فروردین ۱۳۱۵ خورشیدی در تهران و دارای لیسانس در رشته‌ زبان و ادبیات انگلیسی، در سال 1342 نخستین کتابش «خانه‌ای برای شب» را نوشت.
او چند فیلم مستند و سینمایی و 2 مجموعه‌ تلویزیونی نوشت و کارگردانی کرد و در زمینه‌ ادبیات کودکان در حدود 50 اثر منتشر کرد. وی در سال 1387 درگذشت.
ابراهیمی در زمینه‌ رمان، داستان کوتاه، نمایشنامه و فیلمنامه آثار بسیاری منتشر کرد که مشهورترین آنها «شهری که دوستش می‌داشتم» است. از دیگر کتاب‌هایش می‌توان «ابوالمشاغل»، «آرش در قلمرو تردید»، «هزارپای سیاه و قصه‌های صحرا»، «افسانه‌ باران»، «تضادهای درونی»، «انسان، جنایت، احتمال»، «مکان‌های عمومی»، «در حد توانستن»، «غزل‌داستان‌های سال بد»، «فردا مشکل امروز نیست» و «یک عاشقانه آرام» را نام برد.
نادر ابراهیمی ‏در داستان‏‌هایش از شیوه‌ خطی استفاده کرده اما در آن از الگوی کلاسیک فاصله دارد و به سبک روایت داستان‌های مدرن امروز نزدیک است. حتی برخی معتقدند ابراهیمی در داستان‌های کوتاه خود از پیشگامان ادبیات پسامدرن است. در واقع ابراهیمی با خلق شیوه‌های جدید همچون «همخوانی تصویر و کلام» و «نثر شاعرانه» توانست به سبک خاص نویسندگی دست یابد.
او در داستان‌هایش واقع‌گرایانه به جامعه می‌نگرد؛ هر چند گاه برای شخصیت‌پردازی از نماد، تمثیل و عناصر خیالی و دور از واقعیت استفاده کرده است.
نادرابراهیمی در آثارش به مقوله‌های روانشناسی و جامعه‌شناسی نیز بسیار توجه دارد.
برخی منتقدان ادبی ابراهیمی را نویسنده‌ای آرمانگرا می‌دانند.
نادر ابراهیمی از نویسندگان پرطرفدار و آثارش از پرفروش‌ترین کتاب‌هاست.