انتشار کتابی درباره زندگی مخفی ملاعمر، رهبر  مرموز و پیشین گروه طالبان وحشت افکار عمومی آمریکا از شبه‌نظامیان افغان را دوچندان کرد، چرا که به نظر می‌رسد آنها به‌رغم اشغال این کشور تسلطی بر اوضاع آن نداشته و حقیقتا با ارواحی نامرئی مواجه هستند. خانم «بت دام» روزنامه‌نگار هلندی که 5 سال از عمرش را در افغانستان به تحقیق روی گروه طالبان گذرانده در کتابی که تحت عنوان «جست‌وجوی یک دشمن» منتشر ساخته، فاش کرده است که رهبر تحت تعقیب طالبان در بحبوحه اشغال کشورش توسط نظامیان آمریکایی و ناتو و در حالی که دولت بوش پسر برای یافتن او جایزه 10 میلیون دلاری تعیین کرده بود به صورت مخفیانه درست در چند قدمی یک پایگاه نظامی پنتاگون زندگی می‌کرده است. این محقق هلندی اطلاعات ذی‌قیمتی را از طریق مصاحبه با اعضای درجه یک طالبان از جمله جبار عمری، مردی که در دوران اختفای ملا عمر عملا محافظ او بود و او را تا زمان مرگش در اثر بیماری در سال ۲۰۱۳ در اختفا حراست می‌کرد به دست آورده است (البته منابع نزدیک به طالبان درگذشت ملاعمر را در سال 2012 میلادی روایت کرده‌اند).
در این کتاب آمده رهبر فراری طالبان مدتی را در اتاق‌‌های مخفی خانه‌ای در فاصله چندصد متری پایگاه عملیاتی لاگمن پنتاگون زندگی می‌کرده و حتی نیروهای آمریکایی در یک مورد این خانه را جست‌وجو می‌کنند اما اتاق‌‌های مخفی خانه از چشم آنها پنهان می‌ماند. دام می‌نویسد: «برخلاف تصور آمریکا ملاعمر هرگز در پاکستان پنهان نشده بود، بلکه او در زادگاهش، ولایت زابل در فاصله 5 کیلومتری یک پایگاه آمریکایی زندگی می‌کرد. او بعدا به ساختمان دیگری در کمتر از 5 کیلومتری یک پایگاه دیگر آمریکایی که محل استقرار هزار سرباز بود نقل مکان کرد».
جالب اینکه به نوشته روزنامه‌نگار هلندی برخلاف ادعای رسانه‌‌های غربی که ملاعمر را رهبر مقتدر طالبان و یکی از عوامل حملات 11 سپتامبر معرفی می‌کردند، او فقط یک چهره معنوی بوده که حتی امکان اداره مجموعه گروه‌‌های شبه‌نظامی متعدد ذیل نام طالبان را از مخفیگاه خود نداشته است، اگرچه افتتاح دفتر طالبان در قطر جایی که مقام‌های کاخ سفید در تلاش برای پایان دادن به جنگ فرسایشی در افغانستان با طالب‌ها به گفت‌وگو نشستند با چراغ سبز ملا بود.