محمد واعظی: تاریخ خروج آمریکا از برجام را کسی یادش مانده است؟ 18 اردیبهشت 97 بود! حالا دقیقا 10 ماه است مادرخرج برجام زیر میز‌ زده و اروپا قرار است با اقدامات خود، خروج پدرخوانده و کدخدا را برای ما جبران کند. بی‌ملاحظه اما بگذارید بگویم وضعیت ما از حیث دیپلماسی در این 10 ماه رقت‌بار بوده است. بیایید چند خط خبر را کنار هم بگذاریم تا متوجه عمق فاجعه شوید! عباس عراقچی، معاون سیاسی وزیر امور خارجه 13 شهریور 97 در برنامه زنده تلویزیونی «رو در رو» که از شبکه چهارم سیما پخش شد، اظهار داشت: «ما به اروپایی‌ها روشن گفته‌ایم اگر منافع اصلی ما در برجام، بحث فروش نفت و بازگشت پول نفت، پرداخت‌ها و دریافت‌ها (ساز و کار مالی و بانکی) عملیاتی نشود، برای ما ماندن در برجام هیچ فایده دیگری نخواهد داشت. آنها برای عملیاتی کردن ساز و کار خود تا 13 آبان وقت دارند و از این تاریخ به بعد فایده‌ای ندارد که بخواهند انجام دهند!»
هم ایشان بعدا همین حرف خود را خورد و به تاریخ 8 آذر 97 بی‌آنکه خبری از عملیاتی شدن سازوکار مالی و بانکی اروپا باشد، به ما مژده داد درباره اینکه: «ایده‌های جدید اروپا برای تعاملات تجاری در راه است!» حالا اما ایشان حرف دردناک‌تری می‌زند و ناباورانه درباره سازوکار نمادین اروپا که تنها رونمایی شده و هنوز عملیاتی نیست، به ما خبر می‌دهد: «این سازوکار در ابتدای راه خود است که ما هنوز نمی‌دانیم چطور می‌خواهد کار کند و مشکل‌گشا باشد! از این رو نیاز است بحث‌های کارشناسی داشته باشیم». این واقعا کار سختی است که 10 ماه حقوق قابل توجه معاونت وزارت امور خارجه را بگیری و درباره چیزی مذاکره کنی که خودت هم هنوز نمی‌دانی چیست؟! راستی که ما هنوز با سختی‌های دنیای دیپلمات‌ها خیلی بیگانه‌ایم! اما بگذارید از موضوع اصلی منحرف نشویم. قرار بود تنها چند خبر را بازخوانی کنم که هنوز دو تای آنها باقی مانده است.
شخص آقای روحانی یک روز پس از خروج آمریکا از برجام طی تماسی تلفنی خطاب به امانوئل مکرون تاکید کرده بود: «اروپا در شرایط کنونی فرصت بسیار محدودی برای حفظ برجام در اختیار دارد!» چند روز بعد از این مکالمه، عباس عراقچی تصویر روشن‌تری از این «فرصت محدود» ارائه داده، به تلویزیون دولتی آلمان گفته بود: «دکتر روحانی محدودیت و بازه زمانی برای ما تعیین نکرده و تنها گفته چند هفته. اما من گمان نمی‌کنم گفت‌وگوها بیش از ۴ هفته زمان ببرد». قهرمان بزرگ عرصه دیپلماسی تاریخ معاصر ایران و جهان اما ظاهرا چندان هم خوب تخمین نزده بود و نمی‌دانست حالا 10 ماه بعد هم قرار است به ما خبر بدهد خودش هم نمی‌داند این 10 ماهه درباره چه چیزی مذاکره می‌کرده است! دوستان اصلاح‌طلب آقای عراقچی البته ایشان را تنها نگذاشته‌اند و مثلا همین آقای جهانگیری با لحنی قاطع گفته قرار است ظرف 5 دقیقه به تمام حرف‌هایی که علیه دولت گفته می‌شود پاسخ دهد!
آنطرف‌تر روزنامه اصلاح‌طلب آفتاب یزد نیز چندی پیش به کمک آقای عراقچی آمده و ایشان را از ماهیت ناشناخته این سازوکار آگاه کرده است. این روزنامه برجام‌چی در همین زمینه نوشته است: «اگر اینستکس عملی هم شود نباید انتظار خاصی از آن داشت، چرا که اولاً اینستکس در واقع نفت در برابر غذا و دارو و اقلام کشاورزی و پزشکی است. ثانیاً مگر ایران با اتحادیه اروپایی چقدر رابطه تجاری دارد که این ارتباط باعث شود شما بگویید اروپا با اینستکس خود را به نفع ایران در برابر آمریکا قرار می‌دهد؟» اینها البته مهم نیست. این هم که آقای عراقچی اینقدر بلوف، ببخشید تهدید توخالی! نثار اروپا کرده و بعد بدون آنکه ذره‌ای احساس شرمندگی کند، به نیابت از ملت نجیب ایران حرف خودش را خورده، به ما مژده «ایده‌های جدید اروپا برای تعاملات تجاری در راه است!» می‌دهد، آسیبی به منافع ملی و جایگاه وزارت امور خارجه نخواهد زد.
آقای ظریف اما تنها و تنها برای حفظ منافع ملی و حراست از جایگاه وزارت امور خارجه بدرستی تشخیص داده که دقیقا در روز سفر تاریخی بشار اسد به تهران، سر کل‌کل با واعظی یا هر کی استعفا کند. راستی که ما هنوز با سختی‌های دنیای دیپلمات‌ها خیلی بیگانه‌ایم! اما بگذارید از موضوع اصلی منحرف نشویم. قرار بود تنها چند خبر را بازخوانی کنم که این مهم به پایان رسید. اما بعد؛ این درست است که هارت و پورت دشمن را می‌ترساند، هارت و پورت توخالی اما در بلندمدت تنها فرد تهدیدکننده را از اعتبار ساقط خواهد کرد. آنچنان که بعد 10 ماه مذاکره بر سر یک موضوع، کاری با او کنند که هنوز نداند قرار است درباره چه چیزی گفت‌وگو کند! می‌دانم الساعه صاحبنظرانی پیدا خواهند شد -که در راس آنها خود آقای عراقچی است!- که بگویند خدا نیامرزدت، با این حرف‌ها، وزارت امور خارجه را در برابر دشمن تضعیف کرده‌اید. اگر مشکل با نگفتن ما حل می‌شود، البته حرفی نیست، ما هم می‌گیم زدین! آن هم چه زدنی!