سیدعرفان فاطمی: مسعود ده‌نمکی، فیلمساز گیشه‌شناسی که تقریبا هیچ‌کدام از فیلم‌هایی که ساخته در گیشه شکست نخورده است؛ این بار با فیلم سینمایی زندانی‌ها در عید نوروز به سینماهای سراسر کشور آمد؛ آیا او این بار نیز ثابت می‌کند قواعد گیشه را به بهترین‌وجه بلد است؟ «زندانی‌ها» فیلمی اجتماعی با رگه‌‌های کمدی است که در راستای فیلم‌های قبلی او به مفهوم توبه می‌پردازد تا به نوعی در کنار رسوایی یک و 2، سه‌گانه‌ای را در کارنامه سینمایی کارگردان شکل دهد؛ کارگردانی که سعی دارد در تمام آثار خود و در کنار طرح موضوعات اجتماعی، به مفاهیم دینی هم بپردازد. این در حالی است که ده‌نمکی فیلم سینمایی زندانی‌ها را با یک تفاوت نسبت به آثار اجتماعی قبلی خود یعنی فیلم‌های سینمایی رسوایی یک و 2  ساخته است و آن تفاوت در این است که او این‌بار در اجرا و رویکرد سینمایی خود مسیر متفاوتی را در پیش می‌گیرد یعنی سعی نمی‌کند با آوردن چهره‌های سینمایی شاخصی همانند الناز شاکردوست و سحر قریشی و به‌کارگیری از فرمول‌های خاص مخاطبان را  به سمت فیلم خود جذب کند، بلکه با گریم‌های زنانه نرمال مسیر عکس 2 فیلم قبلی خود را پیش می‌گیرد. بر این اساس ده‌نمکی که با این رویکرد سینمایی خود در مقام مقایسه در طیف فیلمسازانی چون حسین فرح‌بخش قرار می‌گرفت، با تصحیح روند قبلی ثابت کرد در بهره‌گیری از فرم سینمایی تجدیدنظر کرده و سعی می‌کند تا دیگر با استفاده از روش‌های ابزاری به جلب نظر مخاطب نپردازد. یا با گرفتن نماهای کلوز آپ (نزدیک) و... مخاطب خود را راضی نگه نداشته و از طرفی دیگر سعی کرد تدبیر خود را در انتخاب و ترکیب بازیگران با استفاده از چهره‌های تلویزیونی امتحان پس داده مثل بهنام تشکر و هومن برق‌نورد در کنار هدایت هاشمی نشان دهد به طوری که منجر به ارتباط مخاطب از لحظات ابتدایی شروع فیلم شده و فضای کمیک آن در مخاطب تاثیرگذار باشد. از این جهت است که فیلم سینمایی زندانی‌ها را می‌توان یکی از معدود کمدی‌های سالم و عاری از شوخی‌های شدید جنسی رایج در برخی تولیدات حال حاضر سینمای ایران دانست که مخاطب خانوادگی با خاطر آسوده به تماشای آن می‌نشیند. اثری که در مجموع دارای دیالوگ‌های حساب‌شده بوده و اگرچه دارای طنز کلامی خاصی است که به نوعی امضای آثار ده‌نمکی محسوب می‌شود اما به وضوح نشان می‌دهد فیلمساز قصد استفاده از طنز، به هر قیمتی را نداشته ضمن آنکه با طرح شوخی‌های مفهومی در روند قصه‌ای رئال، فضای کمدی آن را تامین می‌کند. این در حالی است که ده‌نمکی در تولید فیلم‌های خود ثابت کرده از سلیقه کف جامعه مطلع است، چرا که اخراجی‌های او همچنان پرمخاطب‌ترین اثر در تاریخ سینمای ایران محسوب می‌شود و آثار او حتی در ژانر تلخ اجتماعی نیز توانسته رضایت نسبی مخاطبان را جلب کرده و فروش مناسبی در گیشه داشته باشد. پس می‌توان گفت فیلم سینمایی زندانی‌ها در مقایسه با بسیاری از فیلم‌‌های کمدی در حال اکران (با لحاظ کردن پارامترهای مختلف) بهتر است؛ زیرا کارگردان در بحبوحه‌ این روزهای سینمای ایران با دستاویز قراردادن مسائل مختلف در جهت فریب مخاطب خود عمل نکرده و سعی در پرهیز از تبلیغات فریبنده و معرفی فیلم تلخ اجتماعی خود به نام کمدی داشته است.