مدیرعامل تاکسیرانی تهران اعلام کرد
افزایش نرخ کرایه تاکسی در انتظار نرخ تورم
مدیرعامل تاکسیرانی تهران با اشاره به اینکه افزایش کرایه‌های تاکسی طبق مصوبه شورا، بر اساس نرخ تورم اعلام شده از سوی دولت خواهد بود، گفت: تا این لحظه به صورت رسمی نرخ تورم اعلام نشده، ضمن اینکه زمان اعلام کرایه‌های تاکسی جدید نیز مشخص نیست. به گزارش تسنیم، علیرضا قنادان به آخرین وضعیت افزایش کرایه‌های تاکسی در سال جاری اشاره کرد و گفت: محاسبات نرخ کرایه‌ها بر مبنای قیمت تمام‌شده انجام می‌شود و در نهایت پیشنهاد افزایش کرایه‌ها طی فرآیندی و براساس لایحه‌ای از سوی شهرداری به شورا ارسال می‌شود که این فرآیند نیز سال گذشته از سوی شهرداری تهران انجام شد. وی گفت: پس از ارسال این لایحه به شورای شهر تهران، افزایش کرایه‌ها مورد بحث و تبادل نظر قرار گرفت و در نهایت افزایش کرایه‌ها بر اساس نرخ تورمی دولت به تصویب اعضای شورای شهر تهران رسید که البته این مصوبه به تایید فرمانداری تهران نیز رسیده است. وی با اشاره به اینکه در سال‌های اخیر افزایش کرایه‌های تاکسی با تاخیر انجام شده است، گفت: سازمان تاکسیرانی با توجه به شرایط تاکسیرانان معتقد است افزایش کرایه‌های تاکسی نیز همانند حقوق و دستمزد کارگران و کارمندان باید از اوایل سال انجام شود که البته این موضوع هنوز اتفاق نیفتاده است. قنادان گفت: به محض اینکه دولت این نرخ را اعلام کند، سازمان تاکسیرانی نیز طی یک اطلاعیه رسمی و نصب برچسب‌های جدید اقدام به اخذ کرایه‌های جدید در سال 98 خواهد کرد.
اندر احوالات نامگذاری‌‌های شهری
محمدرضا محمدی: اگر یک ناظر بیرونی بخواهد به بررسی عملکرد 2 ساله شورای شهر تهران نگاه کند شاید در نهایت برای فعالیت اعضای شورای پنجم تیتر «اسم و فامیل‌بازی» را بزند؛ آن هم نامگذاری برای خیابان‌‌‌هایی که پیش از این نیز نام داشته‌‌اند و تنها تغییر نام برای آنها اتفاق افتاده است. آیا شورای شهر همین بازی اسم و فامیل را هم درست انجام می‌دهد؟ یا اگر نگاهی موشکافانه به آن داشته باشیم در این بازی هم بازنده سیاسیبازی خواهد شد؟! می‌توان این سوال را از همین نامگذاری‌‌‌هایی که بتازگی اتفاق افتاده است بررسی کنیم. فارغ از نامگذاری خیابان‌‌‌هایی به نام اساتید برجسته‌ای چون «علی نصیریان»، «جمشید مشایخی»، «عزت‌الله انتظامی»، «محمدعلی کشاورز»، «داوود رشیدی» و «محمدرضا شجریان»، باید سوال کرد کیل و مکیال انتخاب هنرمندان دیگری که نام‌شان انتخاب شده است، چیست؟! مرحوم «علی معلم» یکی از افرادی است که طبق مصوبه شورای شهر معبری به نامش می‌شود. وی که تهیه‌کننده و منتقد سینما بود و مدیر مجله دنیای تصویر هنر، اسفندماه سال 95 به رحمت خدا رفت. حالا سوال این است در این بازه زمانی، پیش و پس از آن چهره‌‌های نامدارتری به رحمت خدا نرفته‌‌اند که نیاز باشد خیابانی به نام‌شان کنیم؟ در سال 97 فرهنگ و هنر ایران استاد ابوالفضل زرویی‌نصرآباد (شاعر و نویسنده)، سیدضیاءالدین دری و یدالله صمدی (کارگردان)، حسین محب‌اهری (استاد تئاتر)؛ ناصر چشم‌آذر(آهنگساز)، بهرام زند و صدرالدین شجره (صداپیشه)، خشایار الوند (نویسنده)، احمدرضا دالوند، حسین عرفانی، صادق صندوقی، قاسم افشار و احترام‌سادات حبیبیان را از دست داد. همچنین سال 96 حبیب‌الله چایچیان، فیروز زنوزی‌جلالی، غلامرضا شکوهی، محمد خرمشاهی و محمود شریف‌صادقی دار فانی را وداع گفتند. در سال 95 استاد حمید سبزواری، شاعر سرودهای انقلابی که بیش از 800 ترانه و سرود برای انقلاب گفته بود، از این عالم رخت بر بست. داوود رشیدی، عباس کیارستمی، حسن جوهرچی، جعفر والی، محمد زرین‌دست، بهمن زرین‌پور، اصغر بیچاره، ملیحه نیکجومند و کاظم افرندنیا نیز در سالی که گذشت بدرود حیات گفتند. سلیم موذن‌زاده از مداحان صاحب سبک و صاحب نواها و نغمه‌های ماندگار آیینی نیز آذرماه به دیار باقی شتافت. این لیست‌‌های بلندبالا می‌گوید اگر قرار باشد کوچه‌ای به نام علی معلم باشد طبیعتا افراد بسیار مهم‌تری در عرصه فرهنگ و هنر باید تاکنون صاحب معبر شده بودند. فارغ از این نگاه غیرمنطقی، نقش گرایش‌های سیاسی در انتخاب‌‌های شورای شهر نیز دیده می‌شود. به عنوان مثال در بین اهل خوشنویسی در انجمن خوشنویسی که خود دارای 2 طیف است، «غلامحسین امیرخانی» انتخاب شده است در حالی که افراد چهره‌‌‌‌‌‌تر در این حوزه وجود دارند.