نشست «سیاست‌گذاری سینمایی در عصر جهانی شدن» از مجموعه نشست‌های دانشگاهی سی‌وهفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر و مراسم رونمایی از کتاب «دولت‌ها چگونه به سینما کمک می‌کنند؟» صبح دوشنبه ۲ اردیبهشت با حضور جان هیل پژوهشگر سینما و استاد دپارتمان هنرهای رسانه در رویال هالووی و ماریکه دوالک دانشیار مطالعات رسانه و مدیر «برنامه هنرها و جامعه» در دانشگاه اوترخت هلند در دانشگاه صداوسیما برگزار شد. به گزارش «وطن‌امروز»، جان هیل در این نشست اظهار داشت: می‌خواهم به این نکته اشاره کنم که بازار سینما به معنای واقعی آزاد نیست. هالیوود به عنوان یک غول در این حوزه همه چیز را در دست دارد و باعث شده فیلم‌های ملی در بریتانیا طی ۵۰ سال اخیر به پایین‌ترین تعداد خود برسد. در انگلستان وقتی با این مقدار کاهش مواجه شدند، اجازه دادند پول‌هایی که در سایت‌های شرط‌بندی به دست می‌آمد وارد تولید فیلم در سینمای ملی شود. اینکه بعضی می‌آیند و از این صحبت می‌کنند که سینما باید بدون حمایت خارجی درآمدزایی خودش را داشته باشد، تقریبا امری غیرممکن است. جان هیل در این نشست پیرامون اختصاص سرمایه به یک فیلم اروپایی اظهار داشت:  در اروپا هر فیلمی که قرار است ساخته شود، ابتدا یک تست فرهنگی از کارگردان می‌گیرند و بعد اگر با سیاست‌های آنها یکسان بود به فیلم او اجازه ساخت می‌دهند. کن لوچ که مشهورترین فیلمساز بریتانیایی حال حاضر است می‌خواست فیلمی را با عنوان «بادی که در مرغزار می‌وزد» در ایرلند بسازد و سعی کرد منابع مالی را از کشورهای مختلف تامین کند. خیلی‌ها فکر می‌کردند این فیلم ایرلندی است اما این فیلم کاملا یک تولید اروپایی بود. نکته بعدی این است که در بریتانیا اگر بخواهیم فیلمی را بسازیم باید ۱۶ شرطی را که تعیین شده رعایت کنیم. این شرط‌ها ترکیبی از محتوا و تولید است که یک فیلمساز باید برای ساخت فیلم در این کشور آن را رعایت کند. ماریکه دوالک نیز در این نشست بیان داشت: فضای کلی و فرهنگی جشنواره‌ها در کشورهای مختلف متفاوت است و در واقع نمی‌توانیم بگوییم در همه کشورها جشنواره‌ها به طور یکسان عمل می‌کنند. شرایط بومی در جشنواره‌های مختلف، متفاوت است. خیلی از موثرترین جشنواره‌ها در اروپا و جهان غرب برگزار می‌شوند.