از روزهای ابتدایی مطرح شدن اسم مارک ویلموتس بلژیکی به عنوان سرمربی جدید تیم‌ملی فوتبال، مقایسه این مربی با سایر مربی‌‌های خارجی شروع شد؛ چه مربیانی که پیش از این هدایت تیم‌ملی را بر عهده داشتند و چه مربیانی که نام‌شان برای نشستن روی نیمکت تیم‌ملی مطرح شده بود. خیلی‌ها هم از این می‌گفتند که ویلموتس خودش کارنامه قابل قبولی دارد، البته که در سمت مقابل منتقدان معتقدند او با نسل طلایی بلژیک به افتخار خاصی نرسید. با این حال اما ویلموتس بلژیکی یک نکته مثبت در کارنامه خودش دارد و آن هم دوم جهان تحویل دادن شیاطین سرخ اروپاست. بلژیک در سال حضور ویلموتس در رده 48 رنکینگ فیفا قرار داشت و در روز خداحافظی این مربی دوم دنیا بود. همین آمار باعث شد کارنامه 3 مربی خارجی تیم‌ملی را پیش از حضورشان در ایران بررسی کنیم تا بین آنها و ویلموتس مقایسه دقیق‌تری شود. کارلوس کی‌روش آخرین مربی خارجی تیم‌ملی ایران با سابقه دستیاری فرگوسن در منچستریونایتد و هدایت رئال‌مادرید و تیم‌ملی پرتغال پا به ایران گذاشت. کی‌روش که 8 سال هدایت تیم‌ملی فوتبال ما را تجربه کرد، در منچستریونایتد به عنوان دستیار همراه با فرگی بزرگ به افتخارات زیادی رسید اما به عنوان نفر اول در تیم‌‌‌هایی که حضور داشت هیچ‌وقت به قهرمانی‌‌های زیاد و بزرگ نرسید. او یک بار با نسل طلایی رئال‌مادرید از رسیدن به قهرمانی لالیگا بازماند و یک بار هم در جام‌جهانی 2010 آفریقای‌جنوبی همراه با پرتغال با شکست مقابل اسپانیا از دور اول مرحله حذفی کنار رفت. البته او ایران را 2 بار متوالی به جام‌جهانی رساند و سال‌ها در «رنک یک» آسیا نگه داشت و شاید همین باعث شد مسؤولان فوتبال کلمبیا از رزومه کی‌روش در ایران استفاده و او را به عنوان سرمربی تیم‌ملی کشورشان انتخاب کنند. پیش از کی‌روش هم برانکو ایوانکوویچ سرمربی خارجی روی نیمکت تیم‌ملی بود؛ کسی که همه شاید افتخارات سال‌‌های اخیرش با پرسپولیس را بیشتر به یاد داشته باشند. برانکو قبل از نشستن روی نیمکت تیم‌ملی بزرگسالان، همراه با تیم زیر 23 سال ایران به مقام قهرمانی بازی‌‌های آسیایی بوسان رسیده بود. البته نباید فراموش کرد او در جریان رقابت‌‌های جام‌جهانی 1998 که برای تیم‌ملی کشورش با ایستادن روی سکوی چهارم به پایان رسید، دستیار بلاژویچ بود. برانکو همچنین بین سال‌‌های 1999 تا 2000 برای 38 بازی هدایت هانوفر در بوندسلیگای 2 آلمان را بر عهده داشت. قبل از حضور برانکو هم که همه به‌خاطر دارند میروسلاو بلاژویچ دیگر کرواتی که تجربه حضور در فوتبال ایران را دارد، روی نیمکت تیم‌ملی ایران نشسته بود. بلاژ با کارنامه‌ای فوق‌العاده نسبت به همه خارجی‌‌های قبلی تیم‌ملی هدایت ایران را بر عهده گرفت. او در یورو 96 تیم‌ملی کرواسی را به مرحله یک‌چهارم نهایی و در جام‌جهانی 98 این تیم را به نیمه‌نهایی رساند و چهارم دنیا تحویل داد. در ایران اما بلاژویچ خیلی دور از انتظار ظاهر شد. با اینکه هنوز هم شایعات مربوط به عدم موفقیت او و رفتنش از ایران داغ است، بلاژویچ در رساندن تیم ما به جام‌جهانی 2002 ناکام ماند. با مرور آمار مربوط به این 3 مربی خارجی می‌توان نتیجه گرفت حداقل کارلوس کی‌روش نسبت به 2 نفر دیگر کمی موفق‌‌‌‌‌‌تر بود. البته که او مدت زمان بیشتری هم فرصت داشت. 2 بار متوالی رساندن ایران بدون دردسر به جام‌جهانی و اتفاقات مثبت دیگر حاصل کار مرد پرتغالی بود؛ مردی که بدون شک از نظر نفر اول بودن، کارنامه‌‌‌‌اش از بلاژویچ که با کرواسی چهارم دنیا شد، رنگ و بوی کمتری داشت و این به همه نشان می‌دهد قضاوت از روی کارنامه درباره ویلموتس هم شاید تصمیمی عجولانه باشد.
مشکل ویلموتس انتقال پول است
فدراسیون فوتبال کشورمان برای سپردن هدایت تیم‌ملی با مارک ویلموتس بلژیکی به توافق رسیده و قرار بود با سفر مهدی تاج به بروکسل، قرارداد با این مربی در سفارت ایران در بلژیک به امضا برسد اما با وجود سفر رئیس فدراسیون فوتبال کشورمان به بلژیک، برخی رسانه‌های این کشور خبر داده‌اند در مذاکرات طرفین اختلافاتی ایجاد شده و احتمال به هم خوردن توافق وجود دارد. این در حالی است که اختلافی در مذاکرات ایجاد نشده و تنها موضوع نگران‌کننده برای ویلموتس موضوع انتقال پول قراردادش است. تحریم‌هایی که علیه ایران وجود دارد باعث نگرانی ویلموتس شده و در حال حاضر تنها اختلاف او و فدراسیون فوتبال ایران نحوه انتقال پول این مربی است. در این میان رسانه‌های بلژیکی اعلام کرده بودند این مربی نمی‌خواهد در ایران اقامت داشته باشد و می‌خواهد به نوعی مربی پروازی باشد اما پیگیری‌ها نشان می‌دهد ویلموتس مشکلی با این موضوع ندارد و تنها نگرانی‌اش موضوع انتقال پول به حسابش است.