محمد اطبایی با تاکید بر اینکه بحران فعلی ما در حوزه بین‌الملل سینما، کمبود دانش و بینش است، برخی سیاست‌های نهادهای رسمی و دولتی سینمایی را عامل مهمی در به راه افتادن سینمای جشنواره‌ای دانست. به گزارش «وطن امروز»، این پخش‌کننده و کارشناس بین‌المللی سینما در کارگاهی که با موضوع «جشنواره‌های فیلم» در جشنواره فیلم نهال برگزار کرد، ضمن توضیح جزئیاتی درباره ماهیت جشنواره‌های خارجی به فیلمسازان جوان توصیه کرد فیلم خودشان را بسازند نه اینکه به دنبال ساخت فیلم برای جشنواره‌ها باشند. او در این زمینه گفت: جشنواره‌های فیلم به دلایل فرهنگی، سیاسی و اقتصادی به وجود آمده و دست‌اندرکاران این جشنواره‌ها آنها را به فرصتی برای ابراز هویت و فرهنگ ملی خود تبدیل کرده‌اند. جشنواره‌های فیلم به بخش مهمی از دیپلماسی فرهنگی کشورها تبدیل شده و در رشد صنعت سینمای کشور میزبان تأثیر بسیار دارند. اطبایی همچنین با اشاره به برخی فیلم‌ها بویژه در حوزه فیلم کوتاه که فهرست چند صدتایی از حضور بین‌المللی‌شان منتشر می‌شود، گفت: زمانی دست‌اندرکاران حوزه پخش بین‌الملل جشنواره‌های فیلم را بر اساس کیفیت و میزان تأثیرگذاری این رویدادها تقسیم‌بندی کرده و راهبردهای عرضه و پخش فیلم‌ها را بر همین مبنا طراحی می‌کردند اما متأسفانه با حضور فناوری‌های جدید، شمار جشنواره‌های دروغین افزایش چشمگیری پیدا کرده، به گونه‌ای که هم‌اکنون ما جشنواره‌ها را به 3 دسته واقعی، شبه‌جشنواره و دروغین تقسیم‌بندی می‌کنیم! این پخش‌کننده بین‌المللی، سینماگران را از حضور در این جشنواره‌ها بر حذر داشت و اضافه کرد: هیچ‌گاه به جشنواره‌های آنلاین، جشنواره‌های هفتگی، ماهانه و فصلی فیلم ندهند و از رویدادهایی با عنوان جایزه... و جشنواره مستقل... دوری کنند. این جشنواره‌های دروغین و شبه‌جشنواره‌ها که متأسفانه پای دلالان آن به کشور ما هم باز شده تنها فرصتی برای گرفتن پول از فیلمسازان هستند به طوری که برخی از آنها بدون هیچ تلاش و برپایی جشنواره‌ای، سالانه تا ۱۰ هزار دلار درآمد نامشروع از همین راه کسب می‌کنند. این کارشناس بین‌المللی سینما در ادامه گفت: متأسفانه آمارهایی که درباره شماری از فیلم‌های ایرانی، بویژه فیلم‌های کوتاه و موفقیت‌های آنها در رسانه‌ها درج می‌شود شامل شمار بسیاری از این جشنواره‌های دروغین و شبه‌جشنواره‌ها بوده و برای نمونه فهرست 150 جشنواره‌ای یک فیلم کوتاه را اخیراً بررسی کردم که تنها یک جشنواره قابل اعتنا در آن فهرست وجود داشت و ۱۴۹ جشنواره فاقد اعتبار یا دروغین بوده‌اند! در این بین نقش رسانه‌ها بسیار مهم است و بخش عمده رسانه‌های کشورمان فاقد دانش و شناخت لازم از حوزه‌های بین‌الملل بوده و این خبرهای موفقیت کاذب فیلم‌ها در جشنواره‌های دروغین را منتشر کرده و همین اخبار راه میان‌بر شناخته‌تر شدن این دسته از سینماگران و رسیدن به موقعیت‌های بالای هنری و اجتماعی و صنفی شده است. همچنین متأسفانه شماری از نهادهای رسمی و دولتی با اعمال سیاست‌های اشتباه در دهه‌های گذشته، کسب موفقیت‌های بین‌المللی را عاملی برای تولید فیلم‌های بعدی سینماگران دانسته و خود به ترویج به اصطلاح «فیلم جشنواره‌ای» پرداختند. چرا باید انجمن سینمای جوان کتابی درباره حضورهای بین‌المللی فیلم‌های کوتاه به چاپ برساند که خود نوعی تشویق این حضورها و جایزه‌های بیشتر کاذب بوده؟ بماند که چقدر هم در این کتاب اشتباه وجود دارد! واقعیت این است جشنواره‌ها پدیده‌ای پیچیده بوده و حضور در جشنواره‌های معتبر سال به سال برای فیلم‌ها، چه ایرانی و چه محصولات کشورهای دیگر دشوارتر شده، هر چند این مشکلات برای فیلم‌های ایرانی به دلایل مختلف بیشتر است.