محمدرضا کردلو: عصر پنجشنبه مستند مهمی از شبکه 3 سیما پخش شد. مستندی که شاید اگر رخداد سرنگونی پهباد RQ4 آمریکا توسط سپاه پاسداران در همان روز اتفاق نمی‌افتاد و خبری نمی‌شد، ممکن بود هنوز از آرشیو بیرون نیاید و پخش نشود اما پخش شد و کسانی که موفق شدند آن را به تماشا بنشینند، حتما هم خوشحال شدند و هم به عنوان یک ایرانی احساس غرور و عزت کردند. «نبرد امواج» عنوان مستندی است که به تشریح پیشینه و بخشی از توانمندی فعلی سیستم پدافند هوایی کشور پرداخته است. اطلاعات مفید و مهمی در حوزه پدافند و اهمیت «رادار» در این مستند مطرح شده است که شاید تا پیش از این بسیاری از مردم از آن بی‌اطلاع بودند. اساسا هم این بی‌اطلاعی نسبت به پیشرفت‌‌های جمهوری اسلامی در حوزه‌‌های مختلف در میان بخش‌‌ زیادی از مردم وجود دارد؛ «عدم آگاهی»ای که مقصرش مردم نیستند. در حوزه «امنیت» که نسبت مردم با آن «محسوس» است، آگاهی از ظرفیت‌‌های امنیتی و پیشرفت‌ها در این حوزه کمتر از امنیتی است که مردم آن را حس می‌کنند. آنها البته به دلیل رسانه‌ای نشدن جنبه‌‌های پراهمیتی از توانمندی‌ها در بخش امنیت، گاهی ممکن است تحت تاثیر رسانه‌‌های بیگانه نیز قرار گیرند. رسانه‌‌‌هایی که با فروختن ترس به مردم و تعریف و تمجید از قدرت نظامی کشورهایی مانند آمریکا، اهداف سیاسی خود را دنبال می‌کنند. شاید اهدافی مانند حاکم شدن یک گروه سیاسی خاص در ایران که هوادار سیاست‌‌های آمریکا باشد. حالا جریان‌‌های رسانه‌ای نزدیک به نهادهایی مانند سپاه پاسداران انقلاب اسلامی چه وظیفه‌ای دارند؟ آیا نباید با آگاهی‌بخشی پیرامون پیشرفت‌ها و دستاوردهای امنیتی از ترس فروشی سفارتخانه‌‌های کاغذی آمریکا جلوگیری کنند! مستند «نبرد امواج» که یکی از خط‌شکن‌‌‌‌‌ترین مستندهای سالیان اخیر است که سعی در به تصویر کشیدن و معرفی بخش‌‌‌هایی از ظرفیت علمی، نظامی و امنیتی جمهوری اسلامی دارد، البته می‌توانست جذاب‌تر از آنچه روی آنتن رفت روایت شود و البته با نام و نشان پرضرب‌تری که گویای محتوای پراهمیت مستند باشد؛ «نبرد امواج» شاید ساده‌‌‌‌‌ترین نامی است که می‌شد روی این مستند مهم گذاشت. با این همه و فارغ از نظراتی که می‌شود درباره فرم و فضا و تکنیک در مستند یاد شده مطرح کرد، نفس ساخته شدن «نبرد امواج» و البته امکان پخش آن روی آنتن تلویزیون تحسین‌برانگیز است. سازمان اوج به عنوان تهیه‌کننده این مستند البته در سال‌های اخیر اقدامات ارزشمندی برای باز کردن پای رسانه در بخش‌‌های علمی سیستم نظامی و دفاعی کشور صورت داده است که به خودی خود باقیات صالحاتی برای این مجموعه است. حال اینکه ممکن است افراد حاضر در بخش‌‌های نظامی به‌خاطر محذورات و محدودیت‌‌‌هایی که دارند زیاد از این مسأله استقبال نکنند اما به قول نویسنده‌ای که دستی در نگاشتن کتاب‌‌های نظامی و فرماندهان دفاع‌مقدس داشت: وظیفه آنها این است که حرف نزنند و وظیفه ما است که با سماجت از آنها حرف بکشیم.