مینو رضایی: کمتر علاقه‌مندی به ادبیات بومی ایران است که با نام «امین فقیری» آشنا نباشد. امین فقیری متولد 1323 در شیراز است. فعالیت‌های ادبی او عمدتاً در حوزه تئاتر، روزنامه‌نگاری و نگارش داستان و رمان است. فقیری که در سال 1376 جایزه 20 سال داستان‌نویسی را به همراه محمود دولت‌آبادی کسب کرد، از نویسندگان مکتب ادبی جنوب به شمار می‌آید. یکی از ویژگی‌های هنری در داستان جنوب، استفاده از زبان ساده و بیان صمیمانه است. این نوع سادگی و صمیمیت بیش از هر چیز مدیون انتخاب شخصیت‌ها از بین مردم عادی جنوب است که از قدیم گرما و بی‌آلایشی و صمیمیت جزء جدانشدنی فرهنگ‌شان بوده است. شخصیت‌های فقیری طبیعی‌ترین عبارات را در گفت‌وگوهای خود به کار می‌برند و به گویش بومی خود پایبندی دارند. این پایبندی بدون افراط و تفریط تا جایی پیش می‌رود که گاهی مخاطب در نیمه خوانش حس می‌کند مشغول خواندن داستان با لهجه شیرازی است! تا امروز از امین فقیری حدود 20 جلد اثر رمان، داستان کوتاه و نمایشنامه چاپ شده وجود دارد. از آنجا که حجم آثار چاپ شده این نویسنده بسیار زیاد است، اخیراً انتشارات «شهرستان ادب» گزیده آثار او را در قالب مجموعه داستان «فاطو و پری دریایی» به چاپ رسانده است. در این کتاب برخی داستان‌های مجموعه‌های دهکده پرملال، کوفیان، من و محمد فری و دیگر آثار فقیری آمده است. آنچه مهم است اینکه فقیری در دوره ادبیات متعهد زیسته است. ادبیات دهه‌های 30 ، 40 و 50 که ستاره‌های درخشانش در آسمان ادبیات ایران تکرار ناشدنی هستند. پس پر بیراه نیست اگر کتاب «فاطو و پری دریایی» را یک سفره رنگین و وسوسه‌انگیز از آن دوران بدانیم؛ سفره‌ای که مخاطبش را دعوت می‌کند تا غذای مورد علاقه طبعش را از آن برچیند! خواننده «فاطو و پری دریایی» می‌تواند سراغ قصه‌های متعدد روستایی این کتاب برود و همراه راوی، روستا را با تمام بومش، زبانش، معماری و لباس و غذای محلی‌اش و ساختار اجتماعی‌اش مزه کند.    می‌تواند با خواندن «کوچه باغ‌های اضطراب» و «غم‌های کوچک» از شیوه «من نویسی» که جلال آل‌احمد بنیانگذاری کرد، لذت ببرد.  می‌تواند سراغ داستان‌های افسانه‌ای جنوب ایران برود و با خواندن «فاطو و پری دریایی» یاد ناخدای لنج شکسته «سوترا»ی سیمین دانشور برایش زنده شود. می‌تواند «دو چشم کوچک خندان» را انتخاب کند و ذهنش پرواز کند به «چرا دریا توفانی شد» صادق چوبک و تکمیل کند لذت‌های نابش را از پرسه در حال و هوای اتفاقات قلم نویسندگان شیراز و بوشهر، این دوقلوهای جدانشدنی ادبیات ایران!