گروه بین‌الملل:  اعتراضات در فرانسه وارد هفته
سی و پنجم شد. فرانسوی‌ها از سال 2018 میلادی علیه امانوئل مکرون و سیاست‌های دولت فرانسه اعتراض می‌کنند و فلش‌بال‌ها و سلاح‌های سرد هم نتوانسته است آنها را از میدان به در کند. در حالی که دولت طرح‌های تشویقی را برای به خانه فرستادن معترضان در دستور کار قرار داده اما نه تنها ایده‌های مکرون موفق نیست، بلکه چالش‌های اجتماعی در خاک فرانسه به مراتب بیشتر از گذشته شده است که نتیجه عملیاتی آن را در آرای انتخابات پارلمانی اروپا از سوی احزاب و گروه‌های فرانسوی می‌توان به وضوح مشاهده کرد. خبرگزاری‌ها در این باره گزارش دادند معترضان به سیاست‌های دولت فرانسه، موسوم به «جلیقه‌زردها» که ۳۴ شنبه متوالی در این کشور تظاهرات کرده‌اند، روز گذشته  سیزدهم جولای (۲۲ تیرماه) در سی‌وپنجمین هفته متوالی هم دست به تظاهرات زدند. برخی اخبار حاکی از این است که از آغاز اعتراضات در پاریس، ۱۱ نفر کشته شده‌اند و 2 هزار و ۵۰۰ نفر هم آسیب دیده‌اند که شدت جراحات ۷۶ نفر زیاد بوده ضمن اینکه هزاران نفر هم دستگیر شده‌اند. این در حالی است که 5 نفر از مصدومان یک دست و 23 نفر هم یکی از چشمان خود را از دست داده‌اند. با وجود کاسته شدن از شمار معترضان اما باز هم تعداد فراوانی از نیروهای پلیس در خیابان‌های پاریس مستقر شده بودند. گزارش‌ها حاکی از آن است که پلیس از گاز اشک‌آور استفاده کرده است. مخالفان برنامه‌های اقتصادی مکرون  از نوامبر سال گذشته  و پس از اینکه دولت وی اعلام کرد مالیات بر سوخت را افزایش می‌دهد، هر هفته در پاریس و شهرهای مختلف این کشور تظاهرات می‌کنند. اگر چه با ادامه اعتراض‌های مردمی، دولت فرانسه وعده اصلاحات داد اما معترضان همچنان بر ناخرسندی خود از شرایط موجود تاکید دارند. این اعتراضات همواره کم‌ و بیش با مواردی از خشونت همراه بوده است و استقرار شمار بالای نیروهای پلیس و توسل به خشونت با استفاده از ابزارهایی مانند سلاح فلش‌بال که به زخمی و نقص عضو شماری منتهی شد، از دیگر مواردی بوده که آتش خشم معترضان را شعله‌ور کرده است.
جلیقه‌سیاه‌ها چه کسانی هستند؟
در این شرایط که دولت مکرون هنور نتوانسته راه‌حلی برای متوقف کردن جنبش جلیقه‌زردها پیدا کند، حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ نفر از پناهجویان آفریقایی‌تبار که خود را «جلیقه‌سیاه‌ها» نامیده‌اند، روز جمعه در حرکتی اعتراضی به خیابان‌های پاریس آمدند. این پناهجویان که عمدتاً از کشورهای غرب آفریقا هستند، خواستار دریافت مدارک لازم برای اقامت در فرانسه‌اند. دیدار با «ادوارد فیلیپ» نخست‌وزیر فرانسه و صحبت درباره وضعیت اقامت‌شان از دیگر خواسته‌های این تظاهرات‌کنندگان بود. در این اعتراضات پناهجویان با حضور در «پانتئون» که محل دفن افرادی چون «ویکتور هوگو» و «امیل زولا» است، خود را افراد بی‌نام و نشان از نظر دولت فرانسه دانستند که نه دارای مدرک قانونی هستند و نه صدای‌شان شنیده می‌شود. تظاهرات جلیقه‌سیاه‌ها در پاریس با الهام از جلیقه‌زردهای فرانسه انجام شده است. گفتنی است جنبش اعتراضی جلیقه‌زردهای فرانسه از ۱۷ ماه نوامبر سال گذشته میلادی و در اعتراض به تصمیم دولت مبنی بر افزایش قیمت سوخت و کاهش مالیات ثروتمندان آغاز شد ولی به مرور مطالبات آنها بیشتر شد.