2 روز پس از درگذشت مدیرکل پیشین آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، طرح احتمال ترور او توسط آمریکا و رژیم صهیونیستی با واکنش‌‌های رسانه‌ای گسترده‌ای مواجه شد.
خبر مرگ یوکیا آمانو روز دوشنبه توسط مقر مرکزی آژانس در وین به کشورهای عضو اعلام شد اما روند بیماری و مرگ سریع او آن هم در روزهای اوج فشار آمریکایی- اسرائیلی بر نهاد ناظر بر فعالیت‌‌های هسته‌ای در جهان و همچنین احتمال مسکوت گذاشته شدن این خبر توسط عوامل واشنگتن و تل‌آویو در این نهاد، ابهامات زیادی را به ‌وجود آورده است، بویژه که این دیپلمات ژاپنی در یکی دو سال اخیر، تلاش داشت رویکرد جدیدی را در آژانس در رابطه با روند هسته‌ای شدن برخی کشورهای آسیایی از جمله کشور خودش در پیش بگیرد.
همواره اسناد و شواهد متعددی از همکاری آمانو با سازمان‌‌های اطلاعاتی غربی بویژه سیای آمریکا علیه برنامه هسته‌ای صلح‌آمیز جمهوری اسلامی ایران به منظور ایجاد بهانه برای راه انداختن یک جنگ دیگر در منطقه خاورمیانه وجود داشته است اما بویژه پس از روی کار آمدن دونالد ترامپ در کاخ سفید توأم با بالا گرفتن تهدیدات هسته‌ای کره‌شمالی در شرق دور و احساس خطر ژاپن از تغییرات هژمونیک در منطقه آسیا پاسیفیک که به رونق گرفتن مجدد ملی‌گرایی سامورایی‌ها منجر شد، به نظر می‌رسید مدیرکل تازه در گذشته آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، رویکرد جدیدی را در جهت تسهیل هسته‌ای شدن کشورهای در حال خیزش برای توجیه رویکرد جدید هسته‌ای کشورش ژاپن با گرایشی کاملا نظامی در پیش گرفته بود. او در عین حال تلاش داشت از توافق برجام که بزرگ‌ترین دستاورد دوران ریاست 10 ساله‌‌‌‌اش بر مقر وین محسوب می‌شد و منافع مشترک لیبرال‌های اروپا و آمریکا را برای به بند کشیدن پیشرفت هسته‌ای ایران فراهم می‌کرد، در مقابل حملات ترامپ و نتانیاهو دفاع کند.
به همین دلیل به نظر می‌رسد آمانو قربانی رویکردهای متناقض خود شده است؛ از یک‌سو دشمنی با برنامه هسته‌ای صلح‌آمیز ایران و از سوی دیگر چشم بستن بر آنارشی هسته‌ای در جهان. طبق گزارش بهار امسال توسط معتبرترین موسسه بین‌المللی پژوهش‌های صلح (سیپری) مستقر در استکهلم، هرگز جهان ما مانند امروز در معرض چنین رقابت تسلیحات غیرمتعارف (هسته‌ای) بین 10 کشور شناخته‌شده باشگاه هسته‌ای از جمله اسرائیل با بیش از 200 کلاهک اتمی نبوده است.
جهان ما در معرض دیوانه‌وار‌‌‌‌‌ترین مسابقه تسلیحات هسته‌‌‌ای، به لطف سوءمدیریت و سوءنیت آمانو و همکارانش در آژانس طی یک دهه گذشته قرار گرفته است.
خروج آمریکا و متعاقب آن روسیه، 2 قدرت هسته‌ای اول جهان از پیمان منع راکت‌‌های هسته‌ای میانبرد موسوم به INF، لایحه دولت ترامپ برای انجام حمله پیشدستانه هسته‌ای به دیگر کشورها، رجزخوانی هسته‌ای رهبران آمریکا و کره‌شمالی برای یکدیگر و به بن‌بست خوردن مذاکرات صلح واشنگتن و پیونگ‌یانگ، تهدید کشورهای خاورمیانه به حمله هسته‌ای توسط رژیم صهیونیستی و تلاش آشکار رژیم سعودی و چندین رژیم خودکامه دیگر برای دستیابی به تسلیحات اتمی شمایی بسیار خطرناک از دنیای امروز ما می‌سازد. همچنین نظامی‌گری دولت جدید ژاپن با تم هسته‌ای در کشوری که خود قربانی بزرگ تسلیحات هسته‌ای است نیز یکی دیگر از دستاوردهای متناقض آمانو محسوب می‌شود که توسط هم‌حزبی او «آبه شینزو» نخست‌وزیر ژاپن در حال انجام است.
مرد ژاپنی نتوانست یک روند متعادل در اداره آژانس برقرار کند و در نتیجه به نظر می‌رسد هیولای آنارشی بین‌المللی که ترامپ و نتانیاهو نمادش هستند، او را قربانی کرده باشند.
چهارشنبه هفته پیش بود که شبکه بلومبرگ آمریکا به نقل از 2 دیپلمات مامور در آژانس از تصمیم به کناره‌‌‌گیری پیش از موعد مدیرکل آژانس به دلیل مشکلات جسمی تا اسفند امسال خبر داده بود. بیماری آمانو با آنکه به وضوح در در وضعیت ظاهری‌‌‌‌اش منعکس بود و او را کاملا تکیده کرده بود اما غربی‌ها با وسواس زیادی تا همین اواخر، حال خراب مهره کلیدی‌شان در این نهاد مقدمه‌ساز جنگ و تجاوز و دخالت در کشورهای مستقل را پنهان می‌کردند.
کار به جایی کشید که او هفته گذشته نشست شورای حکام با موضوع پرونده هسته‌ای ایران را از دست داد؛ نشستی که از آغاز دوره‌ای جدید از التهاب‌آفرینی‌ها توسط آمریکا و شرکایش و با زمینه‌چینی مهره‌‌های خوش‌خدمت در وین خبر می‌دهد. در وین بر سر اینکه آیا آمانو عمدا در این جلسه حاضر نشده یا اینکه او اصلا زنده نبوده که جلسه را اداره کند، اختلاف‌نظر وجود دارد.
بدون شک با رفتن آمانو داستان اشباح خبیث وین کماکان ادامه خواهد داشت و در شرایطی که در ماه‌های گذشته آمریکا و رژیم صهیونیستی، فشارها روی آژانس برای افزایش بازرسی‌ها و انتشار گزارش‌های جهت‌دار علیه برنامه هسته‌ای ایران را افزایش داده‌‌اند‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، برگ برنده رقابت بر سر جاشینی مرد ژاپنی می‌تواند عرض خوش‌خدمتی هر چه بیشتر به واشنگتن و تل‌آویو توسط گزینه‌‌های رقیب باشد که احتمالا «کرنل فروتا» هماهنگ‌کننده رومانیایی ارشد سیاست‌گذاری آژانس و «رافائل گروسی» نماینده آرژانتین در آژانس هستند. با توجه به اینکه آنها نوچه‌‌های آمانو بوده و دولت‌‌های بخارست و بوئنوس‌آیرس متحدان نظامی و سیاسی آمریکا محسوب می‌شوند، نمی‌توان انتظار تفاوتی کلی در عداوت جانشین مدیرکل با ایران داشت.  
البته این معطوف به میان‌مدت می‌شود و نکته‌ای که در کوتاه‌مدت نباید مغفول بماند، نقش احتمالی قائم‌مقام آمریکایی آژانس- که به‌طور موقت جایگزین آمانو شده- در طرح یک توطئه هسته‌ای فوری در کمترین زمان ممکن بر اساس خواست ترامپ و نتانیاهو است. با مرگ مرد ژاپنی، «مری آلیس هیوارد» فعلا به عنوان مدیرکل موقت در وین حکمفرمایی خواهد کرد؛ زنی که دست‌کم 15 سال به عنوان کارشناس ارشد انرژی هسته‌ای و سلاح‌‌های غیرمتعارف در خدمت دولت و نهادهای اطلاعاتی آمریکا بوده و مهم‌تر از همه اینکه در حقیقت ناظر اصلی برنامه نظارت فنی بر فعالیت‌‌های کشورهای عضو NPT  محسوب می‌شود. به عبارت دیگر او براحتی می‌تواند در کوتاه‌‌‌‌‌ترین زمان ممکن گزارش‌های بازرسان آژانس را به خواست مافوق‌هایش در واشنگتن تحریف کند. این احتمالات باعث شد دیروز حتی روزنامه‌‌های عبری نظیر جروزالم پست نیز به مطرح شدن احتمال ترور آمانو توسط آمریکا و اسرائیل از سوی منابع ایرانی واکنش جدی نشان دهند.
این منابع با مطرح کردن این ظن که چرا آمریکا و اسرائیل از اعلام خبر مرگ مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در هفته گذشته امتناع کرده‌‌اند، این موضوع را با چالش اخیر آمانو با ترامپ و نتانیاهو مرتبط دانسته‌‌‌اند.
به گزارش تسنیم، بر اساس اطلاعات موجود دولت‌‌های واشنگتن و تل‌آویو در ماه‌‌های اخیر به ‌نحو پیگیرانه‌ای از آمانو می‌خواستند بر‌خلاف گزارش‌های فنی و حقوقی متعددی که پایبندی ایران به برجام را نشان می‌دهد، اعلام کند ایران برجام را نقض کرده تا بدین صورت پروژه فشار- مذاکره ترامپ علیه ایران تقویت شود.
با این حال آمانو بر اساس آنچه توضیح داده شد، در مقطع فعلی در برابر فشارهای آنان ایستادگی کرده و به همین علت به‌وسیله سیا یا موساد از میان برداشته شده است تا فرد دیگری جایگزین او شود.
آژانس بین‌المللی انرژی اتمی تاکنون ١٥ بار پی‌درپی پایبندی کامل ایران به برجام و صلح‌آمیز بودن فعالیت‌های هسته‌ای ایران را تأیید کرده است. آمانو که سابقه تحصیل در آمریکا و فرانسه را دارد، سال 1968 از رشته حقوق در دانشگاه توکیو فارغ‌التحصیل شد و به وزارت خارجه ژاپن پیوست. وی پس از به‌ عهده گرفتن سمت‌های مختلف در وزارت خارجه ژاپن، به بخش خلع سلاح این وزارتخانه ملحق شد و از سال 1972 به‌صورت تخصصی در زمینه خلع سلاح بین‌المللی و عدم اشاعه سلاح‌های هسته‌ای آموزش دید.
او که بارها به‌عنوان عضو، نمایندگی کشورش در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را به‌عهده داشت، دوم جولای سال 2009 و در اوج شدت گرفتن فشارهای سیاسی کشورهای غربی علیه برنامه هسته‌ای ایران، جانشین «محمد البرادعی» در این نهاد زیرمجموعه سازمان ملل متحد شد.
مرد یخی ژاپنی در سال 2009 با حمایت آمریکا به مدیرکلی آژانس رسید. اندکی بعد در اسناد «ویکی‌لیکس» مشخص شد او به واشنگتن اطمینان داده در مسأله پرونده هسته‌ای ایران، «کاملاً در زمین ایالات متحده» بازی می‌کند و تلاش دارد فشار بر جمهوری اسلامی ایران را افزایش دهد. او برای سال‌ها همین پروژه را تا حد قابل توجهی برای آمریکا پیش برد اما پس از آنکه بر اساس گزارش‌های فنی و حقوقی پی‌درپی آژانس هیچ دلیل و مبنایی برای طرح دعاوی دروغین علیه ایران ندید، رفته‌رفته مقابل برخی پروژه‌های آمریکا و صهیونیست‌ها ایستادگی کرد و حالا منابع مطلع می‌گویند شواهد قابل توجهی وجود دارد که او به همین دلیل قربانی توطئه‌ای مشترک توسط آمریکا و اسرائیل شد.