احسان سالمی: چند هفته قبل بود که مسأله نبود فیلمهایی مناسب در چرخه اکران تبدیل به یکی از دغدغههای اصلی کارشناسان سینمایی شده بود. بسیاری از کارشناسان به این نکته اشاره میکردند که اکران همزمان چند فیلم 12+ سال یا 15+ سال در چرخه اکران سینمایی باعث دلزدگی خانوادهها از فضای سینمای کشور و به طور ناخواسته موجب ریزش مخاطبان سینما میشود؛ موضوعی که بیش از پیش نشاندهنده عدم برنامهریزی درست متولیان اکران برای ساماندهی چرخه اکران آثار سینمایی بود، چرا که به شکل طبیعی بهتر است در هر بازه زمانی حداقل یک فیلم مناسب برای خانوادهها که محدودیت سنی خاصی ندارد در چرخه اکران قرار بگیرد. روی دیگر این ماجرا که باید آن را تفریط در نمایش فیلمهای مناسب کودکان و نوجوانان نامید، افراط در نمایش این آثار است؛ اتفاقی که این روزها در سینمای ایران به وقوع پیوسته است. بعد از یک دوره خالی بودن سینماهای کشور از فیلمهایی مناسب کودکان و نوجوانان، حالا به شکل همزمان 3 فیلم «منطقه پرواز ممنوع»، «تورنادو» و انیمیشن «بنیامین» روانه پرده سینماها شدهاند تا چرخه اکران آثار سینمایی اینبار از آن طرف بام بیفتد!این اتفاق البته با واکنش منفی سازندگان این 3 اثر نیز روبهرو شده است. برای نمونه مصطفی مزرعتیحسنآبادی، تهیهکننده انیمیشن سینمایی «بنیامین» در گفتوگو با مهر با اشاره به فضای رقابتی اکران فیلمهای کودک و نوجوان در فصل پاییز امسال گفت: اکران همزمان ۳ فیلم کودک و نوجوان در سینماها، شرایط را برای هر یک از فیلمها سخت میکند اما ما تلاش کردیم با برنامهریزیهای تبلیغاتی که انجام دادیم بتوانیم اکران خوبی را برای «بنیامین» رقم بزنیم. وی اضافه کرد: ایده نمایش یک فیلم کودک در هر نوبت اکران، ایده بسیار خوب و قابل تقدیری بود که باعث تقویت سینمای کودک میشد اما تبدیل آن به اکران همزمان 3 فیلم کودک قطعاً به ضرر هر یک از تولیدکنندگان فیلمهای کودک است. راهاندازی یک بخش تخصصی کودک، تعیین یک سرگروه ویژه فیلمهای کودک و نوجوان و همچنین مناسبسازی قیمت بلیتهای سینما برای خانوادهها و کودکان میتواند سرفصلهای خوبی برای بهبود شرایط اکران فیلمهای کودک باشد. به نظر میرسد ماجرای اکران همزمان 3 فیلم با مضمون مناسب کودکان و نوجوانان یکی از بهترین شاهد مثالها برای درک بهتر وضعیت آشفته چرخه اکران در سینمای ایران است؛ چرخهای که در بعضی فصول سال با انبوهی از فیلمهای پرفروش پر میشود و در برخی فصول سال به زحمت میتوان یک فیلم پرفروش در آن پیدا کرد؛ چرخهای که باعث شده بسیاری از فیلمهای سینمایی که در جشنوارههای فجر سالهای قبل نمایش داده شدهاند، هنوز فرصت اکران پیدا نکنند و در نوبت اکران درجا بزنند. با این وضعیت مشخص نیست چرخه اکران سینماهای ایران قرار است تا کی این دور باطل از اشتباهات را که عموما ناشی از عدم برنامهریزی مناسب است تکرار کند.