کد خبر: 212931تاریخ: 1398/8/30 00:00
دو بیتُند
گاهی همه را هویج می‌پندارد
گاهی نفس و عجیج می‌پندارد
دولت ز سر ملاطفت مارا گاه
کور و کر و لال و گیج می‌پندارد
از تافته همه جدایی‌ای شیخ
ماندم نکند خود خدایی‌ای شیخ
تاوان گناه ما زیاد اما تو
تاوان کدام کار مایی‌ای شیخ
ازکوه به ما به قدر شِن هم نرسید
فریاد همه به مِن و مِن هم نرسید
با قیمت بنزین همه را سوزاندید
این کار شما به عقل جن هم نرسید
از وضعیت خواستنی می‌گویند
با لحن ملیح وطنی می‌گویند
اینها همه مصالح کشور را
در مجلس غیر علنی می‌گویند