گروه سیاسی: هرچند 13 آبان به واسطه تسخیر لانه جاسوسی آمریکا به‌عنوان نماد استکبارستیزی دانشجویان شناخته می‌شود اما 16 آذرماه و واقعه شهادت 3 دانشجوی دانشگاه تهران که به دلیل اعتراض به سفر معاون رئیس‌جمهور وقت ایالات‌متحده آمریکا به‌ایران توسط رژیم ستم‌شاهی به شهادت رسیدند، مقطعی ویژه در فعالیت‌های استکبارستیزانه دانشجویان ایران قلمداد می‌شود. این تاریخ بویژه پس از انقلاب اسلامی نقطه اوج فعالیت تشکل‌های دانشجویی در دانشگاه‌های کشورمان بوده و هر ساله شاهد برگزاری برنامه‌های متعدد دانشجویی در مراکز آموزش عالی هستیم. امسال با توجه به شرایط ویژه اقتصادی و بویژه تحولات اخیر در کشور که پس از بی‌تدبیری دولت در اجرای غلط طرح افزایش قیمت سوخت رخ داد، انتظار می‌رود وجه اعتراضی برنامه‌های 16 آذر دانشجویان نسبت به عملکرد دولت بیش از سال‌های گذشته باشد. همچنان‌ که شاهدیم در برنامه‌های اعلام شده، دعوت از شخصیت‌های منتقد دولت در نشست‌های 16 آذر امسال به‌مراتب بیشتر از چهره‌های دولتی یا اصلاح‌طلبان حامی دولت بود. از سوی دیگر آسیب‌شناسی عملکرد تشکل‌های دانشجویی در مقاطع مختلف همواره یکی از موضوعات قابل تامل بوده است. دانشگاه بویژه از اواسط دهه 70 همواره یکی از عناصر تاثیرگذار در مناسبات کلان سیاسی و همچنین گفتمان‌ساز در عرصه جامعه بوده است. این تاثیرگذاری بویژه در مقاطع سرنوشت‌ساز چون انتخابات‌ دوچندان بوده و هست تا جایی که بسیاری از احزاب و جریان‌های سیاسی را به طمع یارگیری از تشکل‌های دانشجویی انداخته است. بسیاری از صاحب‌نظران همین موضوع یعنی ایفای نقش پیاده‌نظام برای احزاب به جای نقش‌آفرینی مستقل توسط برخی تشکل‌های دانشجویی در دهه گذشته را عاملی مهم در کمرنگ شدن مناسبات دانشگاه و جامعه می‌دانند. در پرونده پیش رو وضعیت فعلی جنبش دانشجویی و مهم‌ترین آسیب‌های وارده به آن را در سال‌های اخیر مرور کرده‌ایم.