کد خبر: 213638تاریخ: 1398/9/18 00:00
نگاه انیماتور
محمدامین همدانیان*:
بن‌سلمان؛ یک آنتاگونیست تمام‌عیار
جنگ نه چندان سرد این روزها، جدال رسانه‌های قدرتمندی است که برای هم شاخ و شانه می‌کشند و با ابزار سینما، صفوف خود را گسترش می‌دهند و ما تنها به کشف لبه‌های تیز کنایه‌های‌شان مشغولیم.
در نسخه‌های قدیم و جدید علاءالدین، جعفر پادشاهی است که به دنبال قدرت چراغ جادو است، در حالی که در نسخه انیمیشن علاءالدین، یک آنتاگونیست (ضدقهرمان) تمام‌عیار است؛ به نحوی که حتی چیزی برای پنهان کردن نداشته و در چهره او بدجنسی مشهود است تا آنجا که خودش به مار تبدیل می‌شود. البته که اساسا تحقیر دنیای عرب در آثار هالیوودی یک دست‌فرمان همیشگی است اما این‌بار هدف قدری دقیق‌تر شده است.
دیزنی اساسا قصد ندارد تفاوت ملموسی بین بازتولید لایو‌اکشن‌های خود با نسخه اصلی ایجاد کند، مگر اصلاحاتی که به‌صورت نامحسوس حفره‌های منطقی را پر کند.
«جعفر»ی که در لایو اکشن علاءالدین می‌بینیم، قدری پیچیده‌تر و لایه‌دارتر شده و در ظاهر یک مدعی پادشاهی خونسرد اما بشدت جاه‌طلب و مکار را تداعی می‌کند. صفاتی که ما را مستقیما سراغ «محمد بن‌سلمان» می‌برد، باعث شده مروان کنزاری را به‌عنوان جعفر انتخاب کنند. تخصص این بازیگر، ایجاد حس تنفری زیرکانه است. در حالی که مخاطبان حرفه‌ای به سرعت سراغ کشف اختلاف‌های بازتولید می‌روند، چه چیزی موجب شده دیزنی تغییری در جعفر انیمیشنی تا لایو اکشنش ایجاد کند؟! آیا عمدا یا حتی در ناخودآگاه کارگردان، بن‌سلمان به سمبل پادشاهی عرب تبدیل شده که با همان دیسیپلین به‌دنبال قدرتی رویایی است؟
کارگردان انیمیشن «فهرست مقدس»*