گروه بین‌الملل: انتخابات زودهنگام در انگلیس امروز در حالی برگزار می‌شود که موضوع اصلی در این انتخابات سرنوشت برگزیت است. طرح خروج انگلیس از اتحادیه اروپایی تاکنون گریبان 2 نخست‌وزیر حزب محافظه‌کار را گرفته و به نظر بوریس جانسون سومین نفر است. انتخاباتی که بر اساس قانون باید هر 5 سال یک‌بار برگزار شود، از سال 2015 تاکنون 3 بار تحت عنوان انتخابات زودهنگام برگزار شده تا قفل برگزیت را باز کند اما هربار نتایج ناامید‌کننده‌تری را برای محافظه‌کاران در پی داشته است. 

46 میلیون انگلیسی در این انتخابات می‌توانند با حضور در کلیساها و مدارس انگلستان، 650 نماینده مجلس عوام را انتخاب کنند تا آنها به تدوین قوانین بپردازند. کاندیداها نیز عموما وابسته به احزاب هستند و طی 80 سال گذشته همواره رقابت اصلی بین حزب کارگر با محافظه‌کار بوده است. از آنجا که دولت از طریق پارلمان تشکیل می‌شود، حزبی که بتواند نصف به‌ اضافه یک یعنی 326 کرسی را تصاحب کند، خواهد توانست دولت را تشکیل دهد. یکی از اتفاقات مهم درباره انتخابات در سال‌های اخیر این است که در سال 2017 حزب محافظه‌کار به عنوان حزبی که بیشترین کرسی را در اختیار داشت برای تشکیل دولت مجبور شد با حزب اتحادگرای دموکراتیک ائتلاف کند. نکته قابل توجه در این دوره این است که در صورتی که محافظه‌کاران نتوانند اکثریت مطلق و کرسی لازم برای رای مثبت به طرح پیشنهادی جانسون درباره اجرای برگزیت را کسب کنند، سرنوشت نخست‌وزیر و برگزیت به نقطه صفر باز خواهد گشت. 

حدود یک ماه قبل جانسون پس از دیدار با ملکه انگلستان، انحلال پارلمان و برگزاری انتخابات زودهنگام مجلس عوام در 12 دسامبر را اعلام کرد. جانسون مانند «ترزا می» نخست‌وزیر قبلی انگلیس در سال ۲۰۱۷ برای کسب اکثریت پارلمان به منظور به انجام رساندن برگزیت، پارلمان را منحل کرد؛ انحلالی که منجر به خروج می ‌از اریکه قدرت و واگذاری نخست‌وزیری به جانسون شد. بر اساس آخرین برآوردها از نتایج انتخابات، حزب محافظه‌کار 9/42 درصد، کارگر 33 درصد، لیبرال - دموکرات  6/12 درصد، ملی اسکاتلند 4 درصد و حزب برگزیت 3 درصد آرا را به خود اختصاص خواهند داد. 

به‌رغم پیشتازی حزب محافظه‌کار در انتخابات، بسیاری از تحلیلگران شرایط را برای جانسون سخت ارزیابی کرده‌اند. گذشته از ناتوانی‌های پیشین وی در کسب آرای نمایندگان در مجلس عوام، نوع رویکرد رهبران حزب محافظه‌کار باعث اختلاف شدید در داخل این حزب شده ‌است. نمونه این شکاف در ظهور «حزب برگزیت» به رهبری «نایجل فاراژ» بود. حال جانسون این هراس را در دل دارد که ممکن است موضوع برگزیت باعث شود سرنوشتی همچون 2 نخست‌وزیر پیشین انگلیس در انتظارش باشد. علاوه بر این، احزاب لیبرال - دموکرات، برگزیت، سبز و ملی اسکاتلند هم در این انتخابات حضور محسوسی دارند. اگر چه برگزیت مهم‌ترین موضوع برای رأی دهندگان بریتانیایی است اما مسائلی همچون خدمات درمانی، آموزش، مسکن، محیط‌زیست، مقابله با فقر و سطح مالیات از دیگر محورهای مورد توجه شهروندان است.

 

* بیانیه‌های احزاب در انتخابات

در روزهای اخیر محافظه‌کاران روی وعده‌های مهاجرتی خود تاکید بیشتری کرده‌اند. آنها قصد دارند سازوکاری مشابه سیستم امتیازی استرالیا برای انتخاب کارگران مهاجر معرفی کنند.

حزب کارگر نیز به احتمال زیاد برای تصاحب آرای افراد سالمند، روی وعده‌هایش برای رسیدگی رایگان به سالمندان و معلولان تمرکز کرده است. دلیل آن می‌تواند این باشد که این حزب به‌طور طبیعی بین جوانان پایگاه قوی‌تری داشته و از آنجا که جوانان بیشتر مخالف برگزیت هستند، چشم‌انداز کسب رأی از طرف آنان برای حزب کارگر تقریبا قطعی است. همچنین «نیکولا استرجن» رهبر حزب ملی اسکاتلند (اس‌ان‌پی) موضوع اصلی این انتخابات را استقلال اسکاتلند معرفی کرده است. «جرمی کوربین» و تیم او هم تلاش می‌کنند محور موافق/ مخالف برگزیت را تا جای ممکن شکسته و مردم را متوجه انتخاب اصلی‌تر یعنی انتخاب بین بودن یا نبودن ریاضت اقتصادی کنند. در حال حاضر سرانه تولید کالا و خدمات در لندن ۲۶ هزار پوند بیشتر از میانگین سرانه در مناطق شمال‌غرب، شمال‌شرق و یورکشایر است. مقدار مطلق این فاصله از سال ۲۰۰۱ دو برابر شده است. اگر چه نخست‌وزیران در سال‌های متمادی حرف از متعادل کردن وضعیت اقتصادی به نفع شمال انگلستان زده‌اند اما آمارهای کارشناسی نشان می‌دهد اقدامات قابل توجهی در این باره انجام نشده و لندن هنوز با فاصله زیاد، موقعیت‌های کاری و اقتصادی را به نسبت دیگر شهرها در خود جا داده است.  رأی مثبت مردم به همه‌پرسی درباره برگزیت با این انگیزه بود که انگلستان با جدایی از اتحادیه اروپایی خواهد توانست در تصمیمات اقتصادی و امنیتی خود مستقل عمل کند، حال آنکه با گذشت 3 سال از برگزاری این همه‌پرسی، مردم انگلستان در کشاکش فشارهای ناشی از بلاتکلیفی آینده برگزیت با مشکلات اقتصادی مواجه شده‌اند و در این بین بروز بحران‌های هویتی و امنیتی مثل جدایی ایرلند شمالی یا تلاش برای همه‌پرسی در جهت استقلال اسکاتلند در صورت اجرای برگزیت بر مشکلات انگلیس افزوده است.