دولت اعلام کرده است به تازگی پیغامی از سال99 دریافت کرده مبنی بر اینکه که من، آن سال نود و نُهی که مدنظرتان هست نیستم و بیخود انتظارات را بالا نبرید؛ گویا اونچنان رونق اقتصادی که قرار بود ایجاد شود به دلیل پاره‌ای مشکلات از قبیل مساعد نبودن هوا و کساد شدن بازار نفت، خیلی هم اونچنان از آب در نیامده و به همین مناسبت قرار است دولت جوری بودجه سال آینده را ببندد که از ولخرجی‌ها و هزینه‌های اضافه کم کند. البته اگر شما از صنف دلالان زحمتکش هستید، اصلا بد به دلتان راه ندهید، ابتدا یک نفس عمیق بکشید، در مرحله بعد سلام ما را به صنف وکلای دادگستری، بازیگران، خواننده‌ها، شرکت‌های دولتی و... رسانده و از طرف ما به آنها بگویید این طرح اصلا قرار نیست آب توی دل شما تکان بدهد. در این طرح هوشمندانه، بار اصلی به صورت اتوماتیک روی کسانی است که با نادیده گرفتن تلاش‌های دولت، از شرایط اقتصادی موجود اظهار لِه شدگی می‌کنند. ضمن تشکر ویژه از مسوولان، ما هم به نوبه خود، پیشنهاداتی برای یاری رساندن به افزایش کیفیت این طرح داریم.

 

مالیات بینُ الواگُنین: از آنجا که پولی کردن صندلی های مترو و اتوبوس قبلا به ذهن خلاق مسوولان رسیده، ما هم پا را فراتر گذاشته و پیشنهاد می‌کنیم دولت طرحی برای اخذ مالیات از شهروندانی که روی صفحه آهنی بین واگن‌های مترو می‌نشینند ارائه کند. دیده شده این افراد پس از مدتی حاضر به ترک محل و نشستن روی صندلی نشده‌اند.

اخذ آبونمان در ازای هر فرزندی که از طرح معیشت محروم شده است: همانطور که می‌دانید، فرزندان چهارم به بعد شامل طرح کمک معیشتی دولت نشده اند. این خانوارها اینقدر مخارج متنوع و مختلفی دارند که اگر یک آبونمان فرزند اضافه هم به آن اضافه شود اصلا به جایی بر‌نخواهد خورد.

 

مالیات بر خارش: شلوارهای راحتی مامان دوز، معمولا از نوعی کش ارزان قیمت موجود در خرازی‌ها استفاده می‌کنند که پس از مدتی استفاده، روی بدن جا انداخته و خاراندن آن حس خوشایندی به صاحب آن می دهد، پیشنهاد می‌شود بخشی از این مالیات، صرف پرداخت یارانه به اهالی هنر، خصوصا هنرمندان دارای ارادت به دولت شود.

عوارض فرار از دست انداز: متاسفانه همچنان در سطح شهر شاهد مواردی از فرار رانندگان خودروهای پراید از دست‌اندازهای محترم شهرداری به بهانه شکسته شدن پولوس و سگ‌دست هستیم. لازم است با طراحی یک سامانه ویژه، از تک تک این فرارها عوارض دریافت و درآمد حاصله، صرف مشت و مال دادن به وکلا و پزشکانی شود که دیگر وقعا از فرار دائمی از مالیات خسته شده‌اند. 

 

گرفتن وانت از کارگر انتخابات: اگر یادتان باشد در جریان تبلیغات انتخاباتی آقای روحانی، ایشان یک دستگاه وانت به یک کارگر پیر دادند و همه را خوشحال کردند. حال در این برهه حساس کنونی، وقت آن نرسیده که دولت محترم وانتش را پس بگیرد؟ 

حداقل کاری که می‌شود باهاش کرد همین نقل و انتقال هیات دولت به این ور آن ور یا انتقال مصالح ساختمانی در طرح مسکن ملی است دیگر.

 

مالیات بر طنز نویس‌ها: واقعا چه معنی دارد یک عده بنشینند به همه بخندند و از همه انتقاد کنند؟ چرا باید افرادی که چشم دیدن پاداش اضافه برای مسوولان را ندارند، مثل سایرین مالیات نپردازند؟ مگر مسوولان مسخره شما هستند؟ مالیات بر این قشر اگر چه کفاف خرید یک بسته خلال دندان برای حفظ سلامت دهان ودندان مدیران دولتی را هم نمی‌دهد اما می‌تواند نقش مهمی در کاهش انتقادات داشته باشد.

در پایان از رئیس‌جمهور محترم تقاضامندیم به شایعاتی که می‌گویند افزایش 10 درصدی مالیات بر سیگار مساوی درآمد ناشی از افزایش قیمت بنزین است توجه نکنید، کام سیگاری‌ها را با مالیات بستن به آن تلخ نکنید و یک سیگار را بگذارید برای مردم بماند.