شروین طاهری: ترامپ 3 سال است با رویکرد ملی‌گرایانه افراطی که بیشتر به فاشیسم پهلو می‌زند، شعار «اول آمریکا» و «دوباره آمریکا را بزرگ سازید» را سرلوحه کار دولت خود کرده اما نشانه‌هایی جدی وجود دارد که نسل جدید روز به روز از آمریکایی بودن خود ناامیدتر می‌شود.

در حالی که دستگاه‌های حکومتی آمریکا، تراست‌ها و ابرشرکت‌ها دائما با اغراق فراوان درباره ظهور نسل‌های هزاره و پساهزاره سعی می‌کنند شعارهای ترامپ درباره آینده روشن آمریکا را توجیه کنند اما این دو نسل که قرار است آینده این کشور را بسازند، در حال رشد در محیطی خشن، مضطرب و فاقد اخلاقیات هستند که حتی بنیان‌های شخصیت فردی‌شان را تهدید می‌کند.

مطالعات اخیر نشان می‌دهد با وجود مشارکت سیاسی بیشتر نسل هزاره یا میلنیوم- متولدان 1981 تا 1996- بویژه در انتخابات میان‌دوره‌ای کنگره، آنان به نسبت نسل‌های قبل‌تر، نگاه منفی‌تری نسبت به آمریکا دارند و معمولا غرور و مباهات کمتری نسبت به تابوهای ایالات متحده احساس می‌کنند، یعنی همان نمادهایی که ترامپ و جمهوری‌خواهان حاکم از آنها دم می‌زنند.

امتداد این مطالعات درباره نسل زد یا  پساهزاره یانکی‌ها یعنی قرن بیست‌ویکمی‌ها نیز حکایت از آن دارد که این خصوصیت نسل هزاره با ویژگی‌های بارزتری در آنها بروز کرده است.

نتایج تحقیقات اخیر «بنیاد آزادی و عظمت آمریکا» موید این نکته است که وقتی پای پرچم به عنوان یک نماد ملی به میان می‌آید، این نسل‌ها پرچم را کمتر به عنوان یک نماد غرور و افتخار و بیشتر به عنوان نمادی از اشکالاتی می‌بینند که در کشور وجود دارد. اگر دانش‌آموزان بیشتری پرچم را با نقص‌های سیستم مترادف می‌دانند، این می‌تواند توضیحی باشد بر اینکه چرا برخی نوجوانان از ایستادن برای ادای سوگند وفاداری یا مراسم مشابه اکراه دارند.

نمود عینی پدیده آمریکازدگی نسل‌های هزاره و زد را می‌توان در استقبال بخش زیادی از ورزشکاران جوان و هواداران باشگاه‌های بسکتبال و فوتبال آمریکایی (پرطرفدارترین ورزش‌های ایالات متحده) از حرکت نمادین قهرمانان تیره‌پوست و همچنین فوتبالیست‌های زن فمینیست در تحریم سرود ملی مشاهده کرد. از طرف دیگر، برخورد خشن و حتی گاه وحشیانه نهادهای انتظامی و آموزشی (پلیس و مدارس) با دانش‌آموزان نسل زد، به عاملی مضاعف برای سرخوردگی ملی 6 تا 21 ساله‌های فرداساز آمریکا بدل شده است. گزارش این خشونت‌ها در روزهای منتهی به سال جدید میلادی افزایش یافته‌ است به طوری که این روزها 3 مورد از سوژه‌های خبری رسانه‌ها و شبکه‌های خبری جریان اصلی آمریکا را کتک زدن کودکان و نوجوانان 11 تا 15 ساله تا دم مرگ توسط نیروهای پلیس در مدارس یا بیرون آن تشکیل می‌دهد. جدیدترین مورد به حمله خطرناک یک افسر پلیس ویژه مدارس به یک پسربچه سفیدپوست 11 ساله در مدرسه متوسطه ونس کاونتی در شهر مرفه‌نشین هندرسون در ایالت کارولینای شمالی مربوط می‌شود. به دنبال شکایت خانواده این پسر و مرور تصاویر دوربین مداربسته راهروی مدرسه- که حالا در شبکه‌های اجتماعی دست به دست می‌شود- معلوم شد که افسر مزبور از سر خشم کودک را چندین‌بار بلند کرده و به زمین کوبیده است. مسکوت گذاشته شدن این موضوع توسط  معاون کلانتر منطقه ونس کاونتی باعث مجازات او شد و افسر امنیتی مدرسه نیز اخراج شد، اگرچه برخی فعالان سیاسی از جمله دموکرات‌ها معتقد بودند که پلیس خاطی باید دادگاهی شود. بلافاصله خانواده یکی دیگر از محصلان همین مدرسه شکایت مشابهی را از یک پلیس دیگر مطرح کرد. این رخدادها از آن جهت حائز اهمیت هستند که در یکی از مسقط‌الراس‌های جریان‌های حامی برتری نژاد سفید در آمریکا رخ می‌دهند که سیاست‌های ترامپ را که منجر به افزایش سطح برخورد پلیس با شهروندان شده تایید می‌کنند.