مهدی چمران: حاج قاسم سلیمانی، سردار رشید اسلام از فرزندان تربیت شده مکتب امام خمینی(ره) بود. او با این مکتب رشد کرد و در این مسیر هم آسمانی شد. او در طول 8 سال دفاع‌مقدس برای حفاظت از کیان اسلام و انقلاب و صیانت از آب و خاک میهن بی‌ادعا جانفشانی کرد. شهادت‌طلبی ذات سردار بود، چرا که پس از 8 سال دفاع‌مقدس، هیچ‌گاه تفنگش را زمین نگذاشت. او پس از سال‌ها مقاومت و مجاهدت در جبهه‌های حق علیه باطل، آزموده و آبدیده شد تا برای اسلام و مسلمین سرداری سرافراز و شهره جهانی شود. او سربازی شاخص در مبارزه با دشمن بود؛ چه در داخل و چه خارج از مرزها. مردی خستگی‌ناپذیر و مردمی بود. همه حاج قاسم را دوست داشتند و یادش برای پیروان مکتب‌ حسینی و خمینی تا ابد جاودانه است. جامعه اسلامی و مقاومت حاج قاسم را بخوبی می‌شناسند، چرا که چنین فرزندانی وجودشان ذی‌قیمت است و خون پاک آنها نیز حرکتی عظیم ایجاد خواهد کرد؛ همان‌طور که موجی از انسجام را دردل مردم ایجاد کرد و رفت. شهادت افتخارآفرین حاج قاسم و شهادت‌طلبی‌اش، من را یاد جمله‌ای زیبا از شهید مصطفی چمران انداخت. او می‌گفت: «وقتی خون گرم من در خاک داغ خوزستان بریزد، هزاران غنچه از این خون بعدها از خاک سر برمی‌آورد؛ رویشی برای جهاد، مقاومت و ایستادگی در برابر ظالمان و زیاده‌خواهان». خون حاج قاسم نیز نقشه راهی است برای نسل‌هایی که در مکتب حسینی هستند و در مقابل دشمنان مکتب و امت اسلامی می‌ایستند. در حقیقت حاج قاسم حافظ وطن و جان مسلمین منطقه بود و در دایره مقاومت برای شکست دشمن هیچ‌گاه کوتاه نیامد. سردار سلیمانی با تفکر مکتبی و ولایی و مبارزه خستگی‌ناپذیر در مقابل دشمنان اسلام، نظام و انقلاب، درس آزادگی به ما داد. بی‌شک رهروان راه این شهید والامقام پرچم مقاومت حق علیه باطل را که در دست او و همرزمانش بود، زمین نمی‌گذارند.