مهم‌ترین اتفاق داربی برای هواداران پرسپولیس چه بود و چه پیامی را این تیم برای تماشاگرانش مخابره کرد؟ 2 بار از حریف در بازی کاملا هیجانی و پراسترس عقب افتادند اما هر دو بار با صبر و حوصله، بی‌آنکه بخواهند رو به سانترهای هیجانی و فوتبال مستقیم بیاورند، دروازه حریف را گشودند. اگر قرار است یک مؤلفه برای قهرمان یک لیگ (از بین همه تیم‌ها) در نظر گرفت، بدون هیچ شک و تردیدی این ویژگی مهم پرسپولیس آنها را از دیگران متمایز می‌کند. بازیکنان این تیم چندین سال است کنار یکدیگر بازی می‌کنند، از این رو وقتی در طول 8 ماه این مجموعه 3 کادر فنی عوض می‌کند (برانکو، کالدرون و حالا یحیی گل‌محمدی) باز هم تغییری در «فوتبال اصلی» قرمزها حاصل نمی‌شود و آنها همان مسیری را می‌روند که برانکو در طول 4 سال گذشته برای آنها ریل‌گذاری کرده بود. پرسپولیس 2 بار از حریف عقب می‌افتاد اما بی‌آنکه بخواهد احساسی و هیجانی شود، با صبر و منطق همان فوتبالی را پیش می‌گیرد که سال‌هاست اجرایش می‌کند. از این رو باید انتخاب گل‌محمدی را به جای کالدرون انتخاب هوشمندانه‌ای دانست، چرا که اگر یک مربی از جنس دیگر می‌آمد و می‌خواست فوتبال احساسی را جایگزین این روش کند، مشخص نبود میراث گرانقدر برانکو چند ماه دوام می‌آورد. یحیی امروز همان چیزی را دنبال می‌کند که لازمه سرخ‌هاست. آنها آنقدر صبور هستند که تن به فوتبال مستقیم و احساسی نیاورند. 

 

* با آرامش کار پیش می‌رود

پرسپولیس در حالی صدرنشین لیگ برتر باقی مانده که خوشبین‌ترین هوادار پرسپولیس نیز اختلاف 5 امتیازی با تمام مدعیان در دوران پسابرانکو را پیش‌بینی نمی‌کرد. شاگردان یحیی گل‌محمدی، در سومین بازی نیز بی‌شکست ماندند و حالا تنها 2 بازی تا خروج از تونل وحشت لیگ (بازی با تیم‌های مدعی) فاصله دارند. یحیی گل‌محمدی سرمربی این تیم که سال‌ها در خط دفاعی سرخپوشان نقش‌آفرینی می‌کرد، حالا برای دومین‌بار روی نیمکت پرسپولیس حضور دارد. او پس از 7 سال سکان هدایت پرسپولیس را برعهده گرفته و محبوبیت زیادی نیز دارد به طوری که هواداران این تیم لقب امپراتور را که برای افشین قطبی استفاده می‌کردند، حالا به یحیی گل‌محمدی داده‌اند و او را امپراتور دوم تیم خود می‌دانند. فرمانروایی گل‌محمدی در پرسپولیس اگرچه نتیجه‌ای مشابه کالدرون و برانکو داشته اما در شکل بازی تفاوت‌های قابل توجهی وجود دارد. تیم یحیی برخلاف فصل اول برانکو، بخوبی توان حفظ نتیجه و مدیریت بازی را دارد. شاید این موضوع تا حد قابل توجهی به تجربه بازیکنان و هماهنگی آنها مربوط باشد اما به هیچ عنوان نمی‌شود از تزریق صبر و حوصله از سوی سرمربی و همچنین تعویض‌های بهنگام او نیز راحت گشت. نکته مهم درباره یحیی گل‌محمدی، نقطه مشترکی است که با برانکو ایوانکوویچ دارد. برانکو که سال 2006 از ایران رفت، پس از بازگشت سال 2015 مردی باتجربه و با رفع ایرادات قبلی بود؛ اتفاقی که به نظر می‌رسد برای یحیی گل‌محمدی نیز رخ داده و ممکن است منجر به موفقیت او در پرسپولیس شود.

حالا فرمانروای با حوصله پرسپولیس، در حالی پا به لیگ قهرمانان آسیا خواهد گذاشت که با فرار از شکست در داربی، جایگاه خود را تثبیت کرده و شرایط خوبی نیز در لیگ برتر دارد. او اگرچه به ترکیب مورد نظر خود رسیده اما دلگرم به نیمکتی است که در 4 بازی آخر سال احتمالا به کارش خواهد آمد و در روزهای خستگی عناصر اصلی، نیمکت‌نشین ها

بار تیم را به دوش خواهند کشید. از طرف دیگر پرسپولیسی‌ها فراموش نمی‌کنند تیم یحیی حساس‌ترین بازی فصل 92-91 را چگونه به سپاهان واگذار کرد. آنها 2 بار پیش افتادند اما در حفظ نتیجه ناکام ماندند اما این بار در مقابل تراکتور و صنعت پیروزی را حفظ کردند و در برابر استقلال نیز 2 بار باخت را به تساوی تغییر دادند. اینکه در آینده چه اتفاقی خواهد افتاد، معلوم نیست اما می‌توان پیش‌بینی کرد در صورتی که یحیی تا پایان به همین شکل عمل کند، کسی نگران جدایی برانکو ایوانکوویچ و گابریل کالدرون نخواهد بود.

 

* مهاجمی که یحیی به آن نیاز داشت

در جریان داربی اخیر استوکس حدود 20 دقیقه برای پرسپولیس بازی کرد و اتفاقا او را چندان دونده در میدان ندیدیم و با وجود اینکه پرسپولیس نیاز به گلزنی و فرار از شکست داشت، استوکس لحظات زیادی را به جای حضور در محوطه جریمه استقلال، نزدیک هافبک‌های میانی پرسپولیس بازی کرد اما در 2 صحنه نشان داد چه نقش موثری می‌تواند برای پرسپولیس در ادامه فصل داشته باشد. صحنه اول به طور قطع همان شوتی بود که استوکس با شرایطی نامتعادل به سمت دروازه استقلال زد و پایه‌گذار گل دوم پرسپولیس شد و صحنه دوم نیز ضربه کاشته‌ای بود که از زوایای مختلف به تصویر کشیده شده است و قطعا یکی از صحنه‌های جذاب داربی نود و دوم با این شوت استوکس شکل گرفت. اهمیت ویژه استوکس برای پرسپولیس در ادامه فصل، زمانی روشن می‌شود که یادآوری کنیم فاصله پرسپولیس و استقلال مقابل قدرت‌های بزرگ آسیایی در چند سال اخیر خلاصه شده در چند مهاجم گلزن و باکلاس. یعنی پرسپولیس با توان فنی بالا گاهی اسیر درخشش بازیکنانی مانند «سرجینیو» از کاشیما، «عمر الخربین» فوروارد سوری الهلال یا «عمر السوما» سوپرفوروارد سوری الاهلی شده است. استقلال نیز بارها در بازی‌هایی که نسبت به حریف خود ضعیف‌تر نبوده، قافیه را به هنرنمایی یکی از فورواردهای خارجی حریف خود باخته است. پرسپولیس اکنون یک فوروارد از همین جنس دارد. استوکس بازیکنی است که مانند فورواردهای باکلاس دیگر تیم‌های حاضر در لیگ قهرمانان آسیا این توان را دارد که گاهی در زمین نامرئی شود اما در یک صحنه خاص کار را تمام کند. او از جنس فورواردهایی است که شاید دقایقی از بازی اصلا او را نبینید یا مانند همین دیدار برابر استقلال دقایقی از بازی از منطقه‌ای که باید در آن حضور داشته باشد (محوطه جریمه) فاصله بگیرد اما در یک آن می‌تواند روی یک ضربه ایستگاهی یا ضربه‌ای از داخل محوطه جریمه کار را برای تیم خود تمام کند. هر چند پیش از این گادوین منشا چند گل مهم از جمله گل دیدار برابر الاهلی در لیگ قهرمانان آسیا 2017 یا دیدار تاریخی سرخ‌ها برابر السد در لیگ قهرمانان آسیا 2018 را به ثمر رساند اما او مهاجمی در کلاس تیام و دیاباته نبود و به طور قطع قابل مقایسه با بازیکنانی همچون خربین، سوما و سرجینیو هم نیست. بنابراین استقلال و پرسپولیس مانند تیم‌هایی همچون الهلال و الاهلی و کاشیما و الدوحیل و السد نیاز به یک فوروارد با کلاسی فراتر از آسیا در زدن ضربات آخر دارند تا بازی‌های بزرگ را در یک لحظه با توان ذاتی خود تغییر دهند.