حمله به مسلمانان از سوی هندوهای افراطی اگر چه سابقه‌ای طولانی دارد اما افزایش افسارگسیخته خشونت‌ها و عدم مقابله نیروهای امنیتی با اقدامات افراطی هندوها بویژه در 2 هفته اخیر و پس از سفر دونالد ترامپ به هندوستان نشان می‌دهد مسلمان‌کشی در هند پشتوانه حکومتی دارد. 

 

* دلیل حمله به مسلمانان هند چیست؟

به گزارش «وطن امروز»،  افزایش دور جدید خشونت‌ها علیه مسلمانان از دسامبر سال 2019 و پس از آن بالا گرفت که پارلمان هند قانونی را با حمایت دولت این کشور به تصویب رساند که بر اساس آن به شهروندان غیرمسلمان کشورهای اطراف، تابعیت هندی اعطا می‌شود؛ اقدامی که مسلمانان آن را شدیدا تبعیض‌آمیز و نشانه‌ای از تلاش‌های دولت نارندرا مودی برای منزوی کردن بیشتر مسلمانان در این کشور می‌دانند. 

طبق این قانون اقلیت‌های دینی کشورهای منطقه از جمله هندوها، سیک‌ها و مسیحیان می‌توانند تابعیت هندی دریافت کنند اما مسلمانان از دریافت آن محروم هستند. نخست‌وزیر هند می‌گوید این قانون برای حمایت از اقلیت‌ها در افغانستان، پاکستان و بنگلادش ضروری است. موج تازه اعتراضات به این قانون همزمان با سفر دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا که به اتخاذ سیاست‌های ضدمسلمانان مشهور است، به دهلی‌نو آغاز شد.  از اوایل هفته گذشته هندوها با تجمعات مسلمانان در اعتراض به قانون جنجالی اعطای شهروندی مقابله کرده‌اند. بر اساس آمار رسمی، تعداد کشته‌ها نزدیک به 50 نفر است اما منابع محلی تعداد قربانیان را 2 برابر ارقام رسمی یعنی دست‌کم 100 نفر عنوان می‌کنند. علاوه ‌بر این مقامات رسمی گفته‌اند آمار  350 نفری مجروحان مسلمان افزایش خواهد یافت. روزنامه هندوستان تایمز، ارگان انگلیسی‌زبان دولت مودی، دیروز به نقل از یک نماینده دولت در شمال دهلی‌نو  اذعان کرد در جریان آشوب‌های یک هفته‌ای خسارت‌های قابل توجهی به 745 بنا و خودرو وارد شده است. بر این اساس در جریان حمله به مسلمانان 122 خانه، 322 مغازه و فروشگاه و همچنین 301 خودرو از بین رفته‌ است.

 

* توسل دولت به اراذل و اوباش برای مقابله با اعتراضات مدنی

ظفر الاسلام خان، سردبیر روزنامه ملی هند با تاکید بر اینکه دولت در مدیریت بحران‌های اجتماعی ضعف جدی دارد، در رابطه با مسأله مسلمان‌کشی و افراطی‌گری هندوها در هفته‌های اخیر نوشت: تصویب این قانون سبب می‌شود مسلمانان از حق شهروندی محروم شوند. در ادامه این یادداشت آمده است: «دولت در پی اعلام رای دیوان عالی مبنی بر اینکه مردم حق دارند اعتراض مسالمت‌آمیز انجام دهند، در مقابله غیرخشونت‌آمیز با اعتراضات ناکام ماند. بنابراین حزب حاکم عده‌ای از اراذل و اوباش را برای سرکوب و پایان بخشیدن به این اعتراضات در دهلی‌نو و شهرهاى دیگر به‌کار گرفته است». در حقیقت این خشونت‌ها از سوی مزدوران حزب حاکم اعمال می‌شود تا به معترضان پیامی مبنی بر اینکه اعتراضات آنها از این طریق سرکوب می‌شود، ارسال کنند.

«محمد مکرم بلعاوی» رئیس انجمن آسیا و خاورمیانه نیز در این باره گفت: کسانی که به معترضان حمله کردند، اعضای باند سازمان‌یافته‌ای بوده و حملات آنها پس از موضع‌گیری و مخالفت رهبران حزب حاکم با اعتراضات مسالمت‌آمیز و قانونی مسلمانان و همچنین اصرار وزارت کشور بر اجرای قانون جدید شهروندی شروع شد. وی افزود: مسلمانان با اشاره به مواضع پلیس مبنی بر عدم واکنش به تجاوزها یا همکاری و کمک به سرکوب اعتراضات قانونی، این باندها را به تبعیت از حزب حاکم و سازمان داوطلب ملی موسوم به RSS متهم می‌کنند. به گفته بلعاوی، برخی رهبران اسلامی می‌گویند دولت چراغ سبز را برای حمله به مسلمانان به گروه‌های جنایتکار داده است. آنها برای انجام قتل‌عام‌های مشابه در مقیاس بزرگ‌تر به استفاده از نیروهای پلیس علیه مسلمانان و تشویق و پنهان‌کاری برای دسته‌های جنایتکار رو آوردند.

 

* نقش دولت در افزایش نژادپرستی در هند

دولت نارندرا مودی به عنوان یک دولت دست راستی و نژادپرست نقش قابل توجهی در ایجاد شکاف قومی- مذهبی در این کشور ایفا کرده است و تقلید آن از سیاست داخلی ترامپ سبب شده هندوها خود را صاحب این کشور و مسلمانان و مسیحیان را شهروند درجه دوم قلمداد کنند. 

سردبیر روزنامه ملی هند معتقد است قانون اساسی هند از خواسته‌های نژادپرستانه دولت مودی تبعیت نمی‌کند. بنابراین اگر همچنان این دولت برای سال‌های دیگر حکومت کند، ممکن است موادی نژادپرستانه در راستای اولویت و تقدم هندوها به قانون اساسی اضافه شود.  رئیس انجمن آسیا و خاورمیانه هم در این باره تاکید دارد: نقش مسلمانان از زمان استقلال این کشور از بریتانیا بشدت کاهش یافته است، زیرا تمام آمارهای دولتی حاکی از آن است که میزان حضور مسلمانان در مؤسسات دولتی و دسترسی آنها به حقوق شهروندی با درصد جمعیت آنها مطابقت ندارد. بلعاوی افزود: شیوه‌های نژادپرستانه نه‌تنها توسط دولت مودی، بلکه توسط دولت‌های پیشین نیز اجرا می‌شد که منجر به کاهش نقش مسلمانان و تبدیل آنها به شهروندان درجه 2 شده است. تفاوت اساسی دولت مودی با همتایان پیشین خود در «جسارت و صراحت عمل» بوده و اینکه اقداماتی شدیدتر و آشکارتر اعمال کرده است.