ماسک بر صورت خوابالوی هشیار! درود!
بستهبندی شده خسته پرکار، درود!
ای که با آنژیوکت، خون مرا ریختهای
چون نداری غرض شخصی و آزار، درود!
زخم و زیلی و کبود از هنر «رگگیری»
میکنم با همه «بیرگی»، اقرار: «درود!»
گرچه هی میزنی آمپول به صد جای تنم
ای بر آن سوزن و آن سوزش بسیار درود
هرکسی آینهای صاف ز اوصاف خداست
به تو ای آینه حضرت جبار! درود!
خوابت آشفته شد از سرفه خشک و تب من
میشوی هی وسط چرت، تو بیدار، درود!
ای که در معرض ویروس کرونایی و باز
محتکر ماسک تو را میکند انبار، درود
با سرنگ و سرم و سوزن و خون، رقصیدی
وسط معرکهها، بی کت و شلوار درود
به تو که رقصکنان با ست بهداشتیات
شدهای تیتر یک و سوژه اخبار، درود
دورو دود دود، درود، دود، درود، دود دودورود
بس که خوبی، شده صد مرتبه تکرار، «درود»
آنقدر شاد و پرانگیزه و پاکاری تو
کرونا رفته ز غصه پی سیگار، درود!
گرچه گاهی دو سه تا شیفت سر پا هستی
باز میخندی و انگار نه انگار! درود
مدعی گفت به طعنه که پی پولی تو!
ای که هشتت گرو نه، به تو صد بار درود
دست شستیم ولی دست ز جان شسته تویی
ناجی ماسک زده! بر تو دو خروار درود
کرده الکل همه را ضدعفونی، اما
مثل الکل نبود مهر تو فرار، درود
بخورد درد تو بر جان سلبریتیها
که برای همه هستی سوپر استار، درود
سوپ خفاش نخورده، دهنم سوخته است
در قرنطینهام از آن ور دیوار، درود!
پدرم شاد، پیامک زده به V.Behdasht
«دمتان گرم که کنسل شده بازار! درود!»
مانده آن برگه ترخیص تو در دستم و باز
گفتهام با تو در این حالت تبدار، درود!
ای که در خط مقدم به جدالی با مرگ
قهرمان همه، سالار، پرستار درود
بداههسرایان
فهیمه انوری، مهدی امامرضایی، مینا گودرزی، مهدی پیرهادی، سیدمحمد صفایی، زهرا آراستهنیا، زهرا فرقانی