حجتالاسلام سیدسعید لواسانی:
فَلَا مُصْدِرَ لِمَا أَوْرَدْتَ، وَ لَا صَارِفَ لِمَا وَجَّهْتَ، وَ لَا فَاتِحَ لِمَا أَغْلَقْتَ، وَ لَا مُغْلِقَ لِمَا فَتَحْتَ، وَ لَا مُیَسِّرَ لِمَا عَسَّرْتَ، وَ لَا نَاصِرَ لِمَنْ خَذَلْتَ
ترجمه: پس، آنچه وارد کردی، هیچکس برندارد، و آنچه بر من روانش ساختى، بازگردانندهاى ندارد، و هر درى که بستی، کسی نگشاید، و درى که بگشایى، کسی نتوان آن را بست، و آنچه را که دشوار سازى، کسی آسان نکند، و آن که را خوارش کنى، یارىدهندهاى نیست.
شرح: من میدانم در جهان همه موجودات هیچکاره هستند و اصلاً هیچند تا بخواهند مشکل و کار مرا حل کنند و در مقابل قدرت و اراده تو بایستند: «فَلَا مُصْدِرَ لِمَا أَوْرَدْتَ» رویداد ناگواری را که تو حاضر کردی، کسی توان ندارد آن را برگرداند.
«وَ لَا صَارِفَ لِمَا وَجَّهْتَ» و آنچه را تو به سوی ما روان کردی، هیچ برگردانندهای ندارد.
«وَ لَا فَاتِحَ لِمَا أَغْلَقْتَ» دری را که تو بستی، گشایندهای نیست.
«وَ لَا مُغْلِقَ لِمَا فَتَحْتَ» و دری که تو گشودی، کسی را توان بستن آن نیست.
«وَ لَا مُیَسِّرَ لِمَا عَسَّرْتَ» آنچه را تو دشوار ساختی، آسانکنندهای نیست.
«وَ لَا نَاصِرَ لِمَنْ خَذَلْتَ» و آنکه را تو خوار کردی، یاوری نباشد.
خلاصه! هر راهی جز راه تو بسته است و قدرت فقط در دست تو است و اراده تو است که در جهان جاری و ساری است. کسی را قدرت نباشد که مانع تو شود و سر راه تو را بگیرد و آنچه را تو اراده کردهای، خلاف آن بکند و اراده خود را حاکم کند.
درها به اراده تو بسته یا گشوده میشوند و دیگران در آن نقشی ندارند و دشواریها و خواریها و ذلتها بسته به اراده تو هستند و کسی نیست که سختیها را آسان کند و کسی را که تو ذلیل کردهای، یاری کند. خلاصه! همه هیچ هستند.
«دنیا همه هیچ و اهل دنیا همه هیچ
ای هیچ برای هیچ بر هیچ مپیچ»
قرآن کریم میفرماید: «إِنْ یَنْصُرْکُمُالله فَلا غالِبَ لَکُمْ وَ إِنْ یَخْذُلْکُمْ فَمَنْ ذَا الَّذِی یَنْصُرُکُمْ مِنْ بَعْدِهِ» [آلعمران: 160] این معرفت توحیدی است که در جامعه اسلامی و انسانی که در مکتب اهل بیت عصمت و طهارت سلامالله علیهم تربیت شده است، وجود دارد و جز به خدا پناهنده نمیشود و سببسازی و سببسوزی را هم از خدا میخواهد و رفع گرفتاریها و دشواریها را از خدا درخواست میکند و خود را هم مأمور خدا میداند که مکلف است بر اساس دستورات او عمل کند.