محمد گلریز، خواننده مطرح سرودها و موسیقی‌های انقلابی و حماسی به «وطن امروز» گفت: از آنجا که سرودهای حماسی از روح و ذهن هنرمند نشات می‌گیرد هیچ وقت تاریخ مصرف ندارد زیرا یک هنرمند برای خلق اثر حماسی نخست باید با تمام وجود به آن حماسه اعتقاد داشته باشد و دوم اینکه از نظر هنری به هیچ وجه برای خلق این اثر کم نگذارد که این ویژگی‌ها در اغلب آثار حماسی و انقلابی موسیقی ایران در دهه 60 به چشم می‌خورد. 

وی درباره دلایل کمرنگ شدن تولید آثار حماسی با محوریت روز قدس گفت: در ابتدا باید به یک مسأله اساسی در این ‌باره اشاره کنم و آن اینکه وقتی یک هنرمند در جمهوری اسلامی ایران باور داشته باشد با گذشت دوران دفاع‌مقدس هنوز جنگ تمام نشده است و با ابعاد مختلفی ادامه دارد، نیازی به سفارش برای تولید اثر ندارد زیرا بعد از دفاع مقدس، ما جنگ‌های دیگری مانند جنگ با داعش را داشتیم و الان هم درگیر جنگ با آمریکا و اسرائیل با شکل و شمایل متفاوت نسبت به دوران دفاع‌مقدس هستیم. 

وی ادامه داد: متاسفانه خیلی‌ها در این‌باره تحت تاثیر تبلیغات قرار گرفتند. دشمن ما بیکار ننشست و وقتی دید در عرصه هنر فعالیت چشمگیری داریم، از راه تبلیغات منحرف، مبتذل و ترویج آهنگ‌های لس‌آنجلسی و بی‌محتوا، ما را تحت تاثیر قرار داد؛ هزینه‌های گزافی کرد که حتی این موضوع برخی مسؤولان فرهنگی ما را هم تحت تاثیر قرار داد اما با این حال برخی هنرمندان آثاری درباره روز قدس تهیه کرده‌اند که صادقانه باید گفت به لحاظ کمی و کیفی در این حوزه بسیار عقب هستیم. 

گلریز که با سرودهای ماندگار «این بانگ آزادی» و «خجسته باد این پیروزی» با شعرهای زنده‌یاد حمید سبزواری به شهرت رسیده است، درباره تکرار نشدن نسل طلایی موسیقی انقلاب گفت: دهه ۶۰ اوج درخشش‌ موسیقی حماسی بود. نسل اول هنرمندان موسیقی انقلابی بشدت معتقد بودند جنگ فقط جبهه‌های نبرد نیست و با دل و جان سعی می‌کردند در جنگ نرم با دشمن مبارزه کنند زیرا معتقد بودند مردم همیشه و تحت هر شرایطی به شنیدن سرودهای حماسی نیازمند هستند. 

این خواننده در پایان با تاکید بر مظلوم واقع شدن موسیقی انقلابی در سال‌های اخیر گفت: این روز‌ها جای موسیقی انقلابی بسیار خالی است البته صحبت من این نیست که انواع دیگر موسیقی وجود نداشته باشد اما موضوع این است که باید بخشی را به طور ویژه به موسیقی انقلابی اختصاص دهیم تا هر چه بیشتر بتوانیم به این بخش از هنر توجه کنیم.