فدراسیون جهانی تکواندو ضریب امتیاز مسابقات جهانی و گرندپری‌ها را افزایش داده که بدون شک ناکامی تکواندوکاران در چنین مسابقاتی کار را برای کسب سهمیه المپیک سخت‌تر خواهد کرد. 

نشست شورای اجرایی فدراسیون جهانی تکواندو سه‌شنبه گذشته برای نخستین‌بار به صورت غیرحضوری و با استفاده از ویدئو‌کنفرانس برگزار شد. در این جلسه بیشتر بحث درباره شیوع بیماری کرونا و تبعات آن در سطح دنیا بویژه در ورزش بود اما در میان نکات مهم مطرح شده، تصویب اصلاحات اساسی در آیین‌نامه رنکینگ بهترین‌های جهان نکته‌ای بود که کمتر دیده شد. 

بر اساس این آیین‌نامه که با رأی‌گیری الکترونیکی به تصویب رسید، ۲ امتیاز به قهرمانی جهان، فینال گرندپری و مسابقات گرندپری اضافه شد. بدین ترتیب از این پس امتیاز رقابت‌های قهرمانی جهان از ۱۲ به ۱۴، فینال گرندپری از ۸ به ۱۰ و سری رقابت‌های گرندپری از ۴ به ۶ ارتقا پیدا کرد. 

این بدان معناست که طلای قهرمانی جهان ۱۴۰ امتیاز برای تکواندوکار نخست جهان در هر وزن در رنکینگ ثبت می‌کند. طلای فینال رقابت‌های گرندپری نیز ۱۰۰ و هر 4 مرحله گرندپری‌ها که در طول سال برگزار خواهد شد نیز ۶۰ امتیاز برای نفر نخست آن در پی خواهد داشت. نفرات دوم به بعد نیز امتیازاتی بر حسب جایگاه خود در رده‌بندی دریافت می‌کنند. 

شاید برای تکواندوکاران برتر دنیا که در اغلب مسابقات یک پای ثابت سکوی قهرمانی هستند، این افزایش امتیازات تفاوت چندانی نداشته باشد و فقط فاصله آنها را با رقبا بیشتر کند اما برای سایر تکواندوکارانی که تا رسیدن به مراحل یک‌چهارم به بعد مبارزه می‌کنند، این افزایش امتیازات می‌تواند تأثیر زیادی روی ارتقای رنکینگ آنها داشته باشد. 

 

* مهماندوست: فقط می‌خواهند کاری انجام داده باشند

رضا مهماندوست، سرمربی سابق تیم ملی تکواندوی ایران درباره این قانون به مهر گفت: هر چند این تغییر امتیازات انگیزه قهرمانان و نخبه‌های دنیا را برای کسب پیروزی و رسیدن به سکوی قهرمانی بیشتر می‌کند ولی تصویب این قانون بیشتر به آن جهت است که بگویند در شرایط سخت فعلی، ما در حال کار هستیم. واقعا این افزایش امتیاز چه تأثیری بر مسابقات دارد؟ آنکه نخبه است و سطح فنی بالایی دارد مسابقات خود را با پیروزی پشت سر گذاشته و امتیاز می‌گیرد. همه چیز برای موفقیت و رسیدن به مدال بستگی به تلاش و تمرین آن تکواندوکار، همه ارکان تیم و مدیریت فدراسیون دارد و تغییر امتیازات چندان مؤثر نیست.

وی افزود: این قانون به لحاظ اقتصادی نیز تأثیرگذار است و برای فدراسیون جهانی پولسازی خوبی دارد. فدراسیون‌های ملی در صورت کسب مدال و امتیازات بالای آن، به تورنمنت‌های کمتری اعزام می‌شوند و کمتر هزینه می‌کنند. از آن سو آنها که در مسابقات جهانی و گرندپری‌ها بازنده می‌شوند، باید به تورنمنت‌های بیشتری اعزام شوند تا امتیازات از دست داده را جبران کنند و این ظلم به کشورهایی است که بودجه کمتری دارند. اگر یک قهرمان نامدار نتیجه یک تورنمنت را از دست بدهد و کشورش هم مشکل داشته باشد، نابود می‌شود. در واقع این سیاست فدراسیون جهانی فقط برای کسب درآمد است چرا که هر تورنمنت ثبت‌نام دارد و... .