رضا حجت*: اروپا و به طور مشخص اتحادیه اروپایی از زمان تاسیس رژیم صهیونیستی بیشترین حمایت را از اسرائیل داشته است. به جرات می‌توان گفت تاسیس این رژیم در 1948 مرهون همکاری کشورهای اروپایی با صهیونیست‌ها بود. در چند دهه اخیر نیز که بعضا بیانیه‌ها یا انتقاداتی از سوی گروه‌های حقوق بشری و بعضی مقامات سیاسی اروپایی مبنی بر تحریم اسرائیل شنیده می‌شود، چندان جدی نیست. اروپا در عمل نشان داده ‌است بین صهیونیست‌ها و فلسطینی‌ها کدام طرف را انتخاب کرده است و این علاوه بر اینکه ناشی از قدرت مادی و رسانه‌ای صهیونیست‌هاست، با تاریخ اسلام و مسیحیت و جنگ‌های صلیبی مرتبط است. اینکه آموزه‌های اسلام می‌تواند آینده مسیحیت در اروپا را تحت‌الشعاع قرار دهد، موجب ترس مقامات کشورهای اروپایی از قدرت گرفتن مسلمانان شده است و آنها همواره در تصمیمات خود این گزاره را لحاظ می‌کنند که کشورهای اسلامی قدرتمند نشوند. از این رو اگر صهیونیست‌ها در این مدت نتوانستند آنطور که آرزو داشتند به اهداف‌شان برسند، به دلیل سیاست‌ها و اقدامات جبهه مقاومت است. رفتارهای اتحادیه اروپایی درباره مسأله فلسطین و مقابله با تمامیت‌خواهی اسرائیل جنبه روانی و تبلیغاتی دارد. نمونه بارز تناقض رفتار اتحادیه اروپایی در رابطه با مسأله فلسطین را می‌توان در موضوع آلمان علیه حزب‌الله دید. اینکه آلمانی‌ها خیلی سریع تصمیم  به تحریم حزب‌الله و مقابله با مقاومت می‌گیرند اما درباره جنایات صهیونیست‌ها محتاطانه و منفعل هستند. به نظر می‌رسد با رشد ملی‌گرایی در اروپا این رویه تشدید خواهد شد و از این منظر جوامع اسلامی و گروه‌های فلسطینی نباید حسابی روی حمایت اتحادیه اروپایی باز کنند. چنانچه در روز قدس امسال  جوامع مسلمان وحدت خود را در برابر اقدامات خصمانه صهیونیست‌ها بخوبی نشان دهند، می‌توان انتظار داشت جامعه جهانی نیز نسبت به تبعات حمایت یا انفعال در قبال تصمیمات صهیونیست‌ها تغییر رویه دهد.

* کارشناس مسائل اروپا