مردم شاید در رعایت دستورالعملهای بهداشتی کاهلی کنند و شاید آنطور که لازم است تذکرات را جدی نگیرند اما یکی از حداقلیترین کارهایی که میکنند این است که تا جایی که میتوانند از حضور در محلهای شلوغ و تجمعات خودداری کنند. تازه اگر قرار باشد هزینهای هم برای حضور در جاهای شلوغ بپردازند که ماجرا متفاوتتر هم میشود. سینمای ایران که تا پیش از کرونا نیز وضعیت مالی مناسبی نداشت و به قول یکی از سرمایهگذاران سینمایی گردش مالیاش به اندازه نصف یک نمایشگاه خودرو در عباسآباد هم نمیشد، در روزگار کرونا با وضعیت عجیبی دست و پنجه نرم میکند و تحلیلگران معتقدند وضعیت رکود سینما طی همه سال 99 ادامه پیدا خواهد کرد، چرا که حتی با کمرنگ شدن کرونا، استقبال از سینما پررنگ نخواهد شد. حداقلش این است که شبیه کمفروشترین فصل اکران در سالهای قبل نیز از آن استقبال نخواهد شد؛ مسألهای که به نظر میرسد محدود به سینمای ایران نیست. بلاتکلیفی بحران عمومی سینماهای جهان است و بیش از رکود مقطعی، این بلاتکلیفی است که برای اهالی سینما آزاردهنده شده است. ورایتی اخیرا گزارشی از یک نظرسنجی منتشر کرده است که در آن ۷۰ درصد از جامعه آماری در آمریکا از بین 2 گزینه تماشای فیلمهای جدید در سینما یا تماشای نسخه دیجیتال آنها در خانه، گزینه دوم را انتخاب کردند و تنها ۱۳ درصد از آنها سینما را به خانه ترجیح دادند. همچنین نتایج یک نظرسنجی سراسری که به کمک سالنهای تئاتر و نمایشگاههای هنری در انگلستان انجام شد، نشان داد تنها ۱۹ درصد از مردم این کشور از بازشدن سالنهای تئاتر و سینما در روزگار کرونا استقبال خواهند کرد. از این ۱۹ درصد، ۲۶ درصد زیر ۳۵ سال و ۱۴ درصد بالای ۶۵ سال سن داشتند. در این پژوهش که از ۱۶ آوریل تا ۶ مه (۲۸ فروردین تا ۱۷ اردیبهشت ۹۹) روی یک جامعه آماری ۸۶ هزار نفری انجام شد، نشان داد اگرچه ۹۳ درصد از مردم دلتنگ سینما و تئاتر هستند اما تنها ۱۷ درصد از آنها برای نمایشهای برنامهریزیشده برای پس از بازگشاییها، بلیت خریداری کردهاند. به نظر میرسد، شرایط در ایران هم زیاد متفاوت نباشد و سینما حتی پس از بازگشایی با استقبالی که برخی سینماگران انتظار دارند مواجه نشود، البته باید منتظر بود. اگرچه در حال حاضر زمان مشخصی برای بازگشایی سینماها اعلام نشده است.