عباس اسماعیل‌گل: سریال تلویزیونی «پرگار» که هر شب به مدت یک ماه روی آنتن شبکه یک سیما رفت، در نهایت به‌رغم همه انتقاداتی که به این مجموعه شده بود پس از 30 قسمت به کار خود پایان داد. این سریال در شرایطی روی آنتن رفت که با توجه به حضور بازیگران مطرح و شاخصی چون مرجانه گلچین، فریبا کوثری، بابک کریمی، فریبا جدیکار، بهرنگ علوی و سید‌علی عمرانی انتظارات بالایی برای جذب مخاطب ایجاد کرده بود. سریال «پرگار» در ادامه مجموعه تلویزیونی «آسمان همیشه ابری نیست» و با نام اولیه «آسمان هوای باران دارد» در 30 قسمت 45 دقیقه‌ای برای پخش از شبکه یک سیما از 3-2 سال گذشته تهیه و تولید شده بود. در همان ایام تولید هم تصویربرداری این سریال چندین مرتبه به دلایل و مشکلات مختلف متوقف شده بود که در نهایت 2 سال پیش این سریال با همه حرف و حدیث‌هایش آماده پخش شد. درباره عوامل اصلی این سریال باید به نقش پررنگ تهیه‌کننده آن اشاره کرد که این تهیه‌کننده تنها چهره مشترک 2 فصل این مجموعه به شمار می‌رود؛ چهره‌ای که در فصول اول و دوم این سریال نقش اصلی سریال را به دختر خود «تیما پوررحمانی» داد! 

اما دلیل عدم استقبال از این سریال- که بر اساس آمارهای سیما درباره سریال‌های پخش شده در خرداد‌ماه چندان مورد توجه قرار نگرفته بود- را باید در چند مسأله جست‌وجو کرد. شاید یکی از مهم‌ترین انتقاداتی که به سریال «پرگار» وارد است، مربوط به فیلمنامه سریال است؛ فیلمنامه‌ای که تعدد شخصیت‌ها و پیش‌داستان‌های هر کدام بشدت کار را برای فیلمنامه‌نویس سخت و پیچیده کرده بود و خیلی مواقع مخاطبان انگیزه و حوصله‌ای برای تماشای خرده‌داستان‌های شخصیت‌های فرعی که تأثیری بر کلیت داستان نداشت، نداشتند و همین موضوع موجب ریزش مخاطبان سریال در همان قسمت‌های ابتدایی شد، از سوی دیگر به‌رغم تعدد شخصیت در فیلمنامه، داستان جلو نمی‌رفت و تمام این 29 قسمت در چندین موقعیت داستانی مدام دور خود می‌چرخید. 

به نظر می‌رسد یکی دیگر از عواملی که موجب عدم موفقیت سریال «پرگار» در جذب مخاطب شد، تناقض میان نفس ساخت این مجموعه با آنچه خروجی کار به لحاظ محتوایی به مخاطب ارائه می‌داد، بود به طوری که فصل قبلی این سریال به دغدغه‌ و مشکلات نوجوانان می‌پرداخت و قرار بر این بود که فصل دوم این سریال ملودرام خانوادگی به قصه‌ای اجتماعی درباره روابط خانوادگی و تعلیم و تربیت فرزندان بپردازد اما به واقع بهم‌ریختگی و سردرگمی شخصیت‌های داستان عملا موجب شد که خروجی متناسب با شعار سازندگان «پرگار» حاصل نشود. 

اما یکی دیگر از ایراداتی که می‌توان به آن اشاره کرد، ضعف سریال در طراحی صحنه و لباس است به طوری که تصاویر و قاب‌بندی‌های سیاه و سرد خیلی مواقع با محتوا و مضامین اصلی داستان همخوانی نداشت. تصاویر سیاه و بدون رنگ این سریال چنان آزاردهنده بود که حتی مرجانه گلچین، از بازیگران اصلی این سریال هم به آن معترض شده است. گلچین در این ‌باره به یکی از خبرگزاری‌ها گفته است: «به این سریال نقد وارد است؛ از طراحی صحنه گرفته تا آخر. در این مجموعه از اول تا ۳۰ قسمت سریال من را با یک پانچوی سیاه‌رنگ می‌بینید و نقشم خانمی است که از اروپا آمده است. جذابیت تصویری بخشی از زیبایی کار است. گریم خوب و متعادل‌سازی صورت مهم است. نمی‌گویم صرفا بر زیبا کردن بازیگر تاکید کنید اما تا این حد نیز بازیگران را زشت و تصنعی نکنید. وقتی ما را در خیابان می‌بینند می‌گویند شما که این شکلی نیستید، چرا شما را در تصویر آنقدر بدترکیب می‌کنند. در همه‌ جای دنیا تمام ترفندها را به کار می‌گیرند تا قهرمان داستان را به بهترین شکل ممکن به نمایش بگذارند اما اینجا برعکس عمل می‌شود».